Η Isuzu δεν είναι η πρώτη εταιρεία κατασκευής pick-up που προσφέρει µια ανασχεδιασµένη εναλλακτική λύση για ένα στάνταρ προϊόν, αλλά το πιο πρόσφατο µοντέλο της είναι το πιο πρωτοποριακό. Βασισµένο στο pick-up D-Max µε εκτεταµένη ή διπλή καµπίνα, το υπερ-ογκώδες AT35 πωλείται µέσω των κύριων αντιπροσωπειών και διαθέτει εγγύηση και υποστήριξη από την εταιρεία. Η µετατροπή οφείλεται στον ισλανδικό οίκο Arctic Trucks, που κανονικά παρέχει υπηρεσίες όπως τροποποιηµένη κίνηση 4x4 σε ψυχρά κλίµατα, υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και λοιπά.
Το σηµείο αφετηρίας είναι ένα D-Max ικανοποιητικών προδιαγραφών, ένα µοντέλο που δεν έχει αλλάξει από το 2012 -µέχρι την αναβάθµιση Euro 6 που έγινε µέσα στον Μάιο. Το µεγαλύτερο µέρος του οχήµατος -το σύστηµα ισχύος, το ωφέλιµο φορτίο, η γενναιόδωρη ικανότητα έλξης 3,5 τόνων και το εσωτερικό- έµεινε άθικτο. Η δουλειά της Arctic Trucks είναι εξωτερική: Τα τεράστια ελαστικά 315/70 R17 Nokian σε ζάντες κράµατος µετάλλου 10 ιντσών, οι εκτεταµένοι θόλοι τροχών, τα αµερικανικά εµπρόσθια ελατήρια Fox και ένα πλήρες σετ αποσβεστήρων. Τα πίσω φυλλοειδή ελατήρια δεν έχουν αλλάξει. Το αποτέλεσµα είναι ένα φορτηγό που βρίσκεται πιο ψηλά από το συνηθισµένο D-Max και είναι αρκετά πιο φαρδύ, αν και το πλάτος εξακολουθεί να προσδιορίζεται από τους καθρέφτες. Θα µπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι κάνει το Land Rover Discovery να φαίνεται µικρό...
Λίγες αλλαγές στο εσωτερικόΤι αλλαγές έγιναν στο AT35; Το παράξενο είναι ότι οι αλλαγές αξίας περίπου 8.000 ευρώ της Arctic Trucks δεν έφτασαν στο εσωτερικό. Μέσα στην καµπίνα θα βρείτε λιγότερα σε σχέση µε το Blade: Ένα πιο απλό κέντρο ψυχαγωγίας, δεν υπάρχει σύστηµα πλοήγησης, κάµερα οπισθοπορείας που συνδέεται µόνο µε τους πίσω αισθητήρες για παρκάρισµα, ηλεκτρική διάταξη ρύθµισης καθίσµατος οδηγού και µικρές αλλαγές στις θέσεις των διακοπτών. Ο χώρος φορτίου είναι λίγο µεγαλύτερος, επειδή η επένδυση έχει διαφορετικό σχήµα.
Αναβαθµίδες για πρόσβαση Οι αλλαγές στο εξωτερικό του οχήµατος ήταν πιο σηµαντικές. Ξαφνικά, οι αναβαθµίδες και οι τέσσερις εσωτερικές λαβές είναι απαραίτητα εξαρτήµατα, καθώς χωρίς αυτά δεν µπορείς να φτάσεις στα καθίσµατα. Αυτό είναι θετικό αφού δεν θα φτάνουν εκεί ανεπιθύµητοι.
Από τη στιγµή που θα εγκατασταθούν εκεί οι επιβάτες, υπάρχει λίγη αίσθηση για το πρόσθετο ύψος και όγκο του AT35, µέχρι να ελέγξετε το πλάτος πίσω θόλου τροχού στους πλαϊνούς καθρέφτες και να συνειδητοποιήσετε πόσο καλύτερα µπορείτε να δείτε πάνω από τους θάµνους.
Η έξοδος από το όχηµα απαιτεί προσοχή, εκτός αν δεν σας νοιάζει µια ισχυρή πτώση. Όπως αναµένεται, η φόρτωση πάνω από την πίσω πόρτα είναι δύσκολη ενώ η φόρτωση πάνω από τις πλευρές που φτάνουν στο ύψος του ώµου καλύτερα να γίνεται µε περονοφόρο.
Η «τρελή» έκτη ταχύτηταΤο AT35 της δοκιµής διαθέτει µη αυτόµατο κιβώτιο έξι ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι το καλύτερο και οι αλλαγές στη δευτέρα και στην όπισθεν πρέπει να είναι σκόπιµες. Η «τρελή» έκτη ταχύτητα σηµαίνει ότι τα 70 µίλια/ώρα επιτυγχάνονται στις 1.500 σ.α.λ., περιορίζοντας την κίνηση σε διπλούς αυτοκινητοδρόµους. Το θετικό είναι ότι το AT35 είναι πιο ζωηρό, αν και καθυστερεί το Blade στην επιτάχυνση χάρη στο χρόνο και στις σ.α.λ. που χάνονται κατά την αλλαγή ταχυτήτων. Το µη αναµενόµενο είναι ότι ο θόρυβος κινητήρα είναι λιγότερος και πιο απαλός στο AT35 και τα τεράστια ελαστικά δεν κάνουν τόσο θόρυβο όσο θα περιµένατε.
Ωστόσο, η οδική συµπεριφορά δηµιουργεί δυσάρεστο συναίσθηµα κάποιες φορές -το AT35 µπορεί να κάνει την επίπεδη άσφαλτο να µοιάζει µε πίστα από πυρίτη- ενώ το ήδη «τεµπέλικο» σύστηµα διεύθυνσης δυσκολεύει την κίνηση. Επίσης, ούτε η οικονοµία βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο: 28,9 µίλια/γαλόνι από το Blade και 27,2 µίλια/γαλόνι από το AT35
Εκτός δρόµου, η απόλαυσηΗ απόσβεση έρχεται από την πορεία εκτός δρόµου. Τα ψηλά ελαστικά και η ανύψωση του αµαξώµατος δίνουν στο AT35 περισσότερη απόσταση από το έδαφος και µπορεί να ξεπερνά τα αναχώµατα, αλλά και τις δυσκολίες στο νερό και στο υπερβολικά ανηφορικό έδαφος. Αυτά τα ελαστικά ενισχύουν την κίνηση πλεύσης και αποτελούν µειονέκτηµα µόνο όταν τα πιο στενά ελαστικά «κόβουν» το έδαφος για να βρουν κράτηµα.
Η απλότητα είναι κοινή και στα δύο φορτηγά - 4WD «µερικής απασχόλησης» µε καλό κιβώτιο χαµηλών ταχυτήτων και κεντρικό διαφορικό που κλειδώνει κατά τη χαµηλή περιοχή. Η βοήθεια από το ηλεκτρονικό σύστηµα σταµατά στο χειριστήριο ελέγχου πρόσφυσης και δεν περιλαµβάνονται µπλοκέ διαφορικά άξονα. Η µεγάλη διαφορά ανάµεσα στην οδήγηση αυτού του οχήµατος και ενός κανονικού διπλοκάµπινου έγκειται στην αυτοπεποίθηση. ∆εν έχει σηµασία πού στρέφετε το AT35, καθώς υπάρχει µεγάλη πιθανότητα να σκαρφαλώσει ή να ορµήσει πάνω σε ό,τι είναι µπροστά του.
Σύνοψη: Το στάνταρ D-Max είναι ένα αξιοπρεπές φορτηγό εργασίας υψηλών δυνατοτήτων που περιµένει την αναβάθµιση. Αν πρέπει και µπορείτε να εκµεταλλευτείτε τη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόµου ενός AT35, τότε αξίζει να βρείτε τα επιπλέον 8.000 ευρώ. ∆ιαφορετικά, το τίµηµα είναι µεγάλο για έναν καθηµερινό συµβιβασµό. Εκτός, φυσικά, αν το όνοµά σας είναι Mad Max..
Αναβάθµιση του στάνταρ D-Max Μέσα στον Μάιο στη βρετανική αγορά το Blade έγινε συµβατό µε Euro 6. Μαζί µε τις µέτριες αναβαθµίσεις στο εσωτερικό, η κύρια αλλαγή είναι η αντικατάσταση του κινητήρα ντίζελ 2,5 λίτρων του D-Max της δοκιµής µε έναν 1,9 λίτρων που, παρότι έχει µάλλον χαµηλή ροπή, εκτιµάται ότι είναι πιο καθαρός, πιο αθόρυβος και πιο οικονοµικός.
Η ικανότητα έλξης και το ωφέλιµο φορτίο παραµένουν ίδια, στους 3,5 τόνους και 1 τόνο αντίστοιχα.
Το σηµείο αφετηρίας είναι ένα D-Max ικανοποιητικών προδιαγραφών, ένα µοντέλο που δεν έχει αλλάξει από το 2012 -µέχρι την αναβάθµιση Euro 6 που έγινε µέσα στον Μάιο. Το µεγαλύτερο µέρος του οχήµατος -το σύστηµα ισχύος, το ωφέλιµο φορτίο, η γενναιόδωρη ικανότητα έλξης 3,5 τόνων και το εσωτερικό- έµεινε άθικτο. Η δουλειά της Arctic Trucks είναι εξωτερική: Τα τεράστια ελαστικά 315/70 R17 Nokian σε ζάντες κράµατος µετάλλου 10 ιντσών, οι εκτεταµένοι θόλοι τροχών, τα αµερικανικά εµπρόσθια ελατήρια Fox και ένα πλήρες σετ αποσβεστήρων. Τα πίσω φυλλοειδή ελατήρια δεν έχουν αλλάξει. Το αποτέλεσµα είναι ένα φορτηγό που βρίσκεται πιο ψηλά από το συνηθισµένο D-Max και είναι αρκετά πιο φαρδύ, αν και το πλάτος εξακολουθεί να προσδιορίζεται από τους καθρέφτες. Θα µπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι κάνει το Land Rover Discovery να φαίνεται µικρό...
Λίγες αλλαγές στο εσωτερικόΤι αλλαγές έγιναν στο AT35; Το παράξενο είναι ότι οι αλλαγές αξίας περίπου 8.000 ευρώ της Arctic Trucks δεν έφτασαν στο εσωτερικό. Μέσα στην καµπίνα θα βρείτε λιγότερα σε σχέση µε το Blade: Ένα πιο απλό κέντρο ψυχαγωγίας, δεν υπάρχει σύστηµα πλοήγησης, κάµερα οπισθοπορείας που συνδέεται µόνο µε τους πίσω αισθητήρες για παρκάρισµα, ηλεκτρική διάταξη ρύθµισης καθίσµατος οδηγού και µικρές αλλαγές στις θέσεις των διακοπτών. Ο χώρος φορτίου είναι λίγο µεγαλύτερος, επειδή η επένδυση έχει διαφορετικό σχήµα.
Από τη στιγµή που θα εγκατασταθούν εκεί οι επιβάτες, υπάρχει λίγη αίσθηση για το πρόσθετο ύψος και όγκο του AT35, µέχρι να ελέγξετε το πλάτος πίσω θόλου τροχού στους πλαϊνούς καθρέφτες και να συνειδητοποιήσετε πόσο καλύτερα µπορείτε να δείτε πάνω από τους θάµνους.
Η έξοδος από το όχηµα απαιτεί προσοχή, εκτός αν δεν σας νοιάζει µια ισχυρή πτώση. Όπως αναµένεται, η φόρτωση πάνω από την πίσω πόρτα είναι δύσκολη ενώ η φόρτωση πάνω από τις πλευρές που φτάνουν στο ύψος του ώµου καλύτερα να γίνεται µε περονοφόρο.
Η «τρελή» έκτη ταχύτηταΤο AT35 της δοκιµής διαθέτει µη αυτόµατο κιβώτιο έξι ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι το καλύτερο και οι αλλαγές στη δευτέρα και στην όπισθεν πρέπει να είναι σκόπιµες. Η «τρελή» έκτη ταχύτητα σηµαίνει ότι τα 70 µίλια/ώρα επιτυγχάνονται στις 1.500 σ.α.λ., περιορίζοντας την κίνηση σε διπλούς αυτοκινητοδρόµους. Το θετικό είναι ότι το AT35 είναι πιο ζωηρό, αν και καθυστερεί το Blade στην επιτάχυνση χάρη στο χρόνο και στις σ.α.λ. που χάνονται κατά την αλλαγή ταχυτήτων. Το µη αναµενόµενο είναι ότι ο θόρυβος κινητήρα είναι λιγότερος και πιο απαλός στο AT35 και τα τεράστια ελαστικά δεν κάνουν τόσο θόρυβο όσο θα περιµένατε.
Ωστόσο, η οδική συµπεριφορά δηµιουργεί δυσάρεστο συναίσθηµα κάποιες φορές -το AT35 µπορεί να κάνει την επίπεδη άσφαλτο να µοιάζει µε πίστα από πυρίτη- ενώ το ήδη «τεµπέλικο» σύστηµα διεύθυνσης δυσκολεύει την κίνηση. Επίσης, ούτε η οικονοµία βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο: 28,9 µίλια/γαλόνι από το Blade και 27,2 µίλια/γαλόνι από το AT35
Εκτός δρόµου, η απόλαυσηΗ απόσβεση έρχεται από την πορεία εκτός δρόµου. Τα ψηλά ελαστικά και η ανύψωση του αµαξώµατος δίνουν στο AT35 περισσότερη απόσταση από το έδαφος και µπορεί να ξεπερνά τα αναχώµατα, αλλά και τις δυσκολίες στο νερό και στο υπερβολικά ανηφορικό έδαφος. Αυτά τα ελαστικά ενισχύουν την κίνηση πλεύσης και αποτελούν µειονέκτηµα µόνο όταν τα πιο στενά ελαστικά «κόβουν» το έδαφος για να βρουν κράτηµα.
Η απλότητα είναι κοινή και στα δύο φορτηγά - 4WD «µερικής απασχόλησης» µε καλό κιβώτιο χαµηλών ταχυτήτων και κεντρικό διαφορικό που κλειδώνει κατά τη χαµηλή περιοχή. Η βοήθεια από το ηλεκτρονικό σύστηµα σταµατά στο χειριστήριο ελέγχου πρόσφυσης και δεν περιλαµβάνονται µπλοκέ διαφορικά άξονα. Η µεγάλη διαφορά ανάµεσα στην οδήγηση αυτού του οχήµατος και ενός κανονικού διπλοκάµπινου έγκειται στην αυτοπεποίθηση. ∆εν έχει σηµασία πού στρέφετε το AT35, καθώς υπάρχει µεγάλη πιθανότητα να σκαρφαλώσει ή να ορµήσει πάνω σε ό,τι είναι µπροστά του.
Σύνοψη: Το στάνταρ D-Max είναι ένα αξιοπρεπές φορτηγό εργασίας υψηλών δυνατοτήτων που περιµένει την αναβάθµιση. Αν πρέπει και µπορείτε να εκµεταλλευτείτε τη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόµου ενός AT35, τότε αξίζει να βρείτε τα επιπλέον 8.000 ευρώ. ∆ιαφορετικά, το τίµηµα είναι µεγάλο για έναν καθηµερινό συµβιβασµό. Εκτός, φυσικά, αν το όνοµά σας είναι Mad Max..
Η ικανότητα έλξης και το ωφέλιµο φορτίο παραµένουν ίδια, στους 3,5 τόνους και 1 τόνο αντίστοιχα.
