Η υποβολή των ηλεκτρονικών δηλώσεων συγκοµιδής σταφυλιών ολοκληρώθηκε στο τέλος του Νοέµβρη και οι δηλώσεις παραγωγής κρασιού έχουν προθεσµία ως το τέλος του ∆εκέµβρη, οπότε και θα έχουµε την πλήρη εικόνα της φετινής παραγωγής. Όµως, όπως προαναφέρθηκε, από τα διαθέσιµα στοιχεία φαίνεται ότι η παραγωγή του 2014 είναι µειωµένη κατά 10-50%, ανάλογα µε την περιοχή. Εξαίρεση αποτελεί η Σάµος στην οποία η παραγωγή του Μοσχάτου ήταν αυξηµένη σε σχέση µε το 2013.
Αιτία της µειωµένης παραγωγής ήταν η έντονη παρουσία περονοσπόρου, ωιδίου, ευδαιµίδας, βοτρύτη και χαλαζιού στις περισσότερες αµπελουργικές περιοχές σε συνδυασµό µε τις καιρικές συνθήκες που οψίµισαν την παραγωγή και ευνόησαν την ανάπτυξη εχθρών ασθενειών της αµπέλου. Η µείωση της παραγωγής, αλλά και οι αυξηµένες ανάγκες των οινοποιών σε σταφύλι, οδήγησαν σε αύξηση των τιµών τους, στις περισσότερες αµπελουργικές ζώνες, αύξηση της τάξης του 25-50%, ανάλογα βέβαια µε την περιοχή.
Όπως γράψαµε και στο προηγούµενο τεύχος του Wine Τrails, οι αµπελώνες στις πρώιµες περιοχές κατάφεραν και ωρίµασαν ικανοποιητικά τα σταφύλια τους. Το ίδιο συνέβη και µε τις πρώιµες ποικιλίες στις όψιµες περιοχές. Ωρίµασαν δίνοντας κρασιά µε χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο από τον συνηθισµένο, µε πολύ καλά αρώµατα, καλές οξύτητες, καλό σχετικά χρώµα και µέτριο ως ικανοποιητικό σώµα. Έτσι µπορούµε να πούµε ότι στις περιπτώσεις αυτές, η χρονιά ήταν καλή προς την ποιότητα των κρασιών, χωρίς να είναι εξαιρετική, σίγουρα όµως δεν ικανοποίησε ποσοτικά
Στις οψιµότερες ποικιλίες και περιοχές και κυρίως στις ζώνες του Ξινόµαυρου, του Αγιωργίτικου, του Ροδίτη και του Μοσχοφίλερου, η κατάσταση ήταν διαφορετική. Είναι ενδεικτικό ότι φέτος ζητήθηκε από τους οινοποιούς έκτακτη ενίσχυση γλεύκους, ακόµα και σε ζώνες ΠΟΠ, λόγω δυσκολίας ωρίµανσης των σταφυλιών
Το Αγιωργίτικο στη ζώνη της Νεµέας παρουσίασε µικρότερο βαθµό ωριµότητας σε σχέση µε άλλες χρονιές και κυρίως στις περιοχές µε µέσο και υψηλό υψόµετρο. Η παραγωγή του είναι µειωµένη έως και 30%. Υπήρξαν βέβαια αµπελώνες που έδωσαν καλό Αγιωργίτικο, χάρη στη µικρή τους παραγωγή και τη σωστή τους διαχείριση.
Τα κρασιά του Αγιωργίτικου φέτος θα λέγαµε ότι χαρακτηρίζονται από µέτριο αλκοολικό τίτλο, καλή οξύτητα, µέτριο ως καλό σώµα και καλό χρώµα.
Ένα µεγάλο ποσοστό του Ροδίτη στην Αχαΐα καταστράφηκε, ενώ και το µέρος της παραγωγής που συγκοµίστηκε δεν ήταν ικανοποιητικά ώριµο. Με χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο συγκοµίστηκε και ο Ροδίτης στην Εύβοια. Αντίθετα στο Αµύνταιο, παρόλη την οψιµότητα της χρονιάς, ο Ροδίτης τα κατάφερε αρκετά καλά, προσεγγίζοντας χαµηλότερα επίπεδα ωριµότητας, αλλά σίγουρα ικανοποιητικά για την παραγωγή λευκού κρασιού και κυρίως χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα σήψης.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και οι καλές καιρικές συνθήκες που επικράτησαν στην περιοχή µεταξύ 5 και 15 Οκτώβρη
Το Μοσχοφίλερο στη Μαντινεία τα κατάφερε καλύτερα, αφού επωφελήθηκε του ευνοϊκού καιρού που επικράτησε στα µέσα του Οκτώβρη και ωρίµασε ικανοποιητικά δίνοντας κρασιά µε τη χαρακτηριστική οξύτητα του Μοσχοφίλερου, έντονα αρωµατικά και µε µέτριο σώµα.
Στη Νάουσα οι περισσότεροι αµπελώνες συλλέχθηκαν στο τέλος του Σεπτέµβρη, ενώ όσοι αµπελουργοί ρίσκαραν και µάζεψαν στα µέσα του Οκτώβρη, επωφελήθηκαν από τον καλό καιρό και τρύγησαν καλύτερα ώριµο σταφύλι. Είναι ενδεικτικό ότι σηµαντικές ποσότητες Ξινόµαυρου τόσο στη Νάουσα, όσο και στη Γουµένισσα και το Αµύνταιο κατευθύνθηκαν στην παραγωγή ροζέ κρασιού, ενώ µικρότερες ποσότητες στην παραγωγή ερυθρού. Έτσι αναµένεται στις περιοχές αυτές να παραχθούν έντονα αρωµατικά ροζέ µε ζωντανό χρώµα και καλό σώµα και ερυθρά µε χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο, µέτριο σώµα και χρώµα, καλή οξύτητα, αλλά και µε αρκετά µαλακές τανίνες.
Η διαχείριση του εδάφους και της κόµης αποδείχτηκε σηµαντικός παράγοντας τόσο για τη διάσωση της παραγωγής, όσο και για την ποιότητά της, ιδιαίτερα στις όψιµες περιοχές, αφού οι αµπελώνες που δέχθηκαν αρκετά θερινά κλαδέµατα (αφαίρεση ταχυφυών, επιµεληµένο ξεφύλλισµα κ.λπ.), που είχαν µέτρια ζωηρότητα και ευρωστία, που εφάρµοσαν ακαλλιέργεια (διατήρηση χλοοτάπητα) καθώς και επιµεληµένη φυτοπροστασία είχαν και το καλύτερο ποσοτικό και ποιοτικό αποτέλεσµα.
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ Ι∆Ι
Μήπως έφθασε ο καιρός για στενότερη συνεργασία αµπελουργών-οινοποιών;Ελπίζω η φετινή χρονιά να προβληµατίσει τους αµπελουργούς, να σκεφτούν ότι κάθε σεζόν δεν είναι ίδια, άρα δεν µπορούν να εφαρµόζουν την ίδια διαχείριση κάθε χρόνο, αλλά να την προσαρµόζουν στις συνθήκες του έτους. Να προβληµατίσει όµως και τους οινοποιούς που αγοράζουν τα σταφύλια (και φέτος µάλιστα µε σχέση ποιότητας-τιµής πολύ κακή) για το πώς µπορούν οι ίδιοι να επηρεάσουν θετικά
την ποιότητα του σταφυλιού. Μήπως έφτασε ο καιρός για µία στενότερη συνεργασία αµπελουργών-οινοποιών
Κείμενο της Δρ. Χαρούλας Σπινθηροπούλου (Γεωπόνου, ειδικού αµπελουργίας, οινοποιού), στο περιοδικό WineTrails Νοεμβρίου 2014
Αιτία της µειωµένης παραγωγής ήταν η έντονη παρουσία περονοσπόρου, ωιδίου, ευδαιµίδας, βοτρύτη και χαλαζιού στις περισσότερες αµπελουργικές περιοχές σε συνδυασµό µε τις καιρικές συνθήκες που οψίµισαν την παραγωγή και ευνόησαν την ανάπτυξη εχθρών ασθενειών της αµπέλου. Η µείωση της παραγωγής, αλλά και οι αυξηµένες ανάγκες των οινοποιών σε σταφύλι, οδήγησαν σε αύξηση των τιµών τους, στις περισσότερες αµπελουργικές ζώνες, αύξηση της τάξης του 25-50%, ανάλογα βέβαια µε την περιοχή.
Όπως γράψαµε και στο προηγούµενο τεύχος του Wine Τrails, οι αµπελώνες στις πρώιµες περιοχές κατάφεραν και ωρίµασαν ικανοποιητικά τα σταφύλια τους. Το ίδιο συνέβη και µε τις πρώιµες ποικιλίες στις όψιµες περιοχές. Ωρίµασαν δίνοντας κρασιά µε χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο από τον συνηθισµένο, µε πολύ καλά αρώµατα, καλές οξύτητες, καλό σχετικά χρώµα και µέτριο ως ικανοποιητικό σώµα. Έτσι µπορούµε να πούµε ότι στις περιπτώσεις αυτές, η χρονιά ήταν καλή προς την ποιότητα των κρασιών, χωρίς να είναι εξαιρετική, σίγουρα όµως δεν ικανοποίησε ποσοτικά
Στις οψιµότερες ποικιλίες και περιοχές και κυρίως στις ζώνες του Ξινόµαυρου, του Αγιωργίτικου, του Ροδίτη και του Μοσχοφίλερου, η κατάσταση ήταν διαφορετική. Είναι ενδεικτικό ότι φέτος ζητήθηκε από τους οινοποιούς έκτακτη ενίσχυση γλεύκους, ακόµα και σε ζώνες ΠΟΠ, λόγω δυσκολίας ωρίµανσης των σταφυλιών
Το Αγιωργίτικο στη ζώνη της Νεµέας παρουσίασε µικρότερο βαθµό ωριµότητας σε σχέση µε άλλες χρονιές και κυρίως στις περιοχές µε µέσο και υψηλό υψόµετρο. Η παραγωγή του είναι µειωµένη έως και 30%. Υπήρξαν βέβαια αµπελώνες που έδωσαν καλό Αγιωργίτικο, χάρη στη µικρή τους παραγωγή και τη σωστή τους διαχείριση.
Τα κρασιά του Αγιωργίτικου φέτος θα λέγαµε ότι χαρακτηρίζονται από µέτριο αλκοολικό τίτλο, καλή οξύτητα, µέτριο ως καλό σώµα και καλό χρώµα.
Ένα µεγάλο ποσοστό του Ροδίτη στην Αχαΐα καταστράφηκε, ενώ και το µέρος της παραγωγής που συγκοµίστηκε δεν ήταν ικανοποιητικά ώριµο. Με χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο συγκοµίστηκε και ο Ροδίτης στην Εύβοια. Αντίθετα στο Αµύνταιο, παρόλη την οψιµότητα της χρονιάς, ο Ροδίτης τα κατάφερε αρκετά καλά, προσεγγίζοντας χαµηλότερα επίπεδα ωριµότητας, αλλά σίγουρα ικανοποιητικά για την παραγωγή λευκού κρασιού και κυρίως χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα σήψης.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και οι καλές καιρικές συνθήκες που επικράτησαν στην περιοχή µεταξύ 5 και 15 Οκτώβρη
Το Μοσχοφίλερο στη Μαντινεία τα κατάφερε καλύτερα, αφού επωφελήθηκε του ευνοϊκού καιρού που επικράτησε στα µέσα του Οκτώβρη και ωρίµασε ικανοποιητικά δίνοντας κρασιά µε τη χαρακτηριστική οξύτητα του Μοσχοφίλερου, έντονα αρωµατικά και µε µέτριο σώµα.
Στη Νάουσα οι περισσότεροι αµπελώνες συλλέχθηκαν στο τέλος του Σεπτέµβρη, ενώ όσοι αµπελουργοί ρίσκαραν και µάζεψαν στα µέσα του Οκτώβρη, επωφελήθηκαν από τον καλό καιρό και τρύγησαν καλύτερα ώριµο σταφύλι. Είναι ενδεικτικό ότι σηµαντικές ποσότητες Ξινόµαυρου τόσο στη Νάουσα, όσο και στη Γουµένισσα και το Αµύνταιο κατευθύνθηκαν στην παραγωγή ροζέ κρασιού, ενώ µικρότερες ποσότητες στην παραγωγή ερυθρού. Έτσι αναµένεται στις περιοχές αυτές να παραχθούν έντονα αρωµατικά ροζέ µε ζωντανό χρώµα και καλό σώµα και ερυθρά µε χαµηλότερο αλκοολικό τίτλο, µέτριο σώµα και χρώµα, καλή οξύτητα, αλλά και µε αρκετά µαλακές τανίνες.
Η διαχείριση του εδάφους και της κόµης αποδείχτηκε σηµαντικός παράγοντας τόσο για τη διάσωση της παραγωγής, όσο και για την ποιότητά της, ιδιαίτερα στις όψιµες περιοχές, αφού οι αµπελώνες που δέχθηκαν αρκετά θερινά κλαδέµατα (αφαίρεση ταχυφυών, επιµεληµένο ξεφύλλισµα κ.λπ.), που είχαν µέτρια ζωηρότητα και ευρωστία, που εφάρµοσαν ακαλλιέργεια (διατήρηση χλοοτάπητα) καθώς και επιµεληµένη φυτοπροστασία είχαν και το καλύτερο ποσοτικό και ποιοτικό αποτέλεσµα.
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ Ι∆Ι
Μήπως έφθασε ο καιρός για στενότερη συνεργασία αµπελουργών-οινοποιών;Ελπίζω η φετινή χρονιά να προβληµατίσει τους αµπελουργούς, να σκεφτούν ότι κάθε σεζόν δεν είναι ίδια, άρα δεν µπορούν να εφαρµόζουν την ίδια διαχείριση κάθε χρόνο, αλλά να την προσαρµόζουν στις συνθήκες του έτους. Να προβληµατίσει όµως και τους οινοποιούς που αγοράζουν τα σταφύλια (και φέτος µάλιστα µε σχέση ποιότητας-τιµής πολύ κακή) για το πώς µπορούν οι ίδιοι να επηρεάσουν θετικά
την ποιότητα του σταφυλιού. Μήπως έφτασε ο καιρός για µία στενότερη συνεργασία αµπελουργών-οινοποιών
Κείμενο της Δρ. Χαρούλας Σπινθηροπούλου (Γεωπόνου, ειδικού αµπελουργίας, οινοποιού), στο περιοδικό WineTrails Νοεμβρίου 2014
