O κόσμος του κρασιού αλλάζει δυναμικά κι ατέρμονα. Βρίσκεται υπό παγκόσμιο δομικό ανασχηματισμό. Πριν από 20 και 30 χρόνια η οινική αμπελοκαλλιέργεια στη Σουηδία και οι +14.5 % vol σε ξηρά λευκά κρασιά του Καναδά έμοιαζαν καλό σενάριο για βιβλίο ή σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας με θέμα το κρασί ή και τους ανθρώπους του. Σήμερα είναι κομμάτι της καθημερινής πραγματικότητας
Τι έχουμε πράξει στην Ελλάδα όχι για να είμαστε ένα βήμα προ των εξελίξεων αλλά να μπορούμε απλά να τις παρακολουθήσουμε; Απολύτως τίποτα. Ίσως μας διαφεύγει πως κρασί δίχως σταφύλια δεν γίνεται. Άρα για να συνεχίσει να υπάρχει ελληνικό κρασί αύριο, θα έπρεπε χθες να είχαμε καταγράψει, μελετήσει, ερευνήσει, σχεδιάσει και δομήσει τις αμπελουργικές μας δυνατότητες.
Στη χώρα όπου το 99% των παραγωγών δηλώνει ανερυθρίαστα με κάθε ευκαιρία πως το μεγάλο κρασί ξεκινά στο αμπέλι, δεν υπάρχουν περισσότεροι από πέντε άνθρωποι που να μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά πόσες ποικιλίες βρίσκονται πάνω στο οινικά πολύπαθο νησί της Σαντορίνης.
Διαβάστε το αναλυτικό ρεπορτάζ στο Wine Trails που κυκλοφορεί.
