«Η κάλπη είναι γκαστρωµένη», έλεγε ο αείµνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, εννοώντας πως κανείς δεν µπορεί να προβλέψει το αποτέλεσµα των εκλογών. Ωστόσο όλα δείχνουν πως στην κάλπη των Ευρωεκλογών, ένα σε µεγάλο βαθµό κατακερµατισµένο κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, είναι αναπόφευκτο. Εκατοµµύρια άνθρωποι θα εκλέξουν ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξει την ισορροπία δυνάµεων στην ΕΕ, οι οποίες µε τη σειρά τους θα ορίσουν πολλές από τις ενωσιακές πολιτικές. Πολιτικές που θα υπερβούν µάλιστα την θητεία των εκλεγµένων, όπως είναι η επόµενη επταετία της ΚΑΠ.
Πολιτικοί από όλα τα κράτη µέλη προβάλλουν τις εκλογές ως µια ζωτικής σηµασίας µάχη για το µέλλον της Ένωσης, όσο οι εθνικιστικές πολιτικές δυνάµεις προσπαθούν να σταµατήσουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Την ίδια στιγµή, τα παραδοσιακά κόµµατα επενδύουν στις µεταξύ τους συνεργασίες ετοιµάζοντας προτάσεις που θα επιχειρήσουν την επίλυση των προβληµάτων της ηπείρου.
Οι αντιφάσεις και οι συµµαχίες
Τα παγιωµένα µπλοκ της κεντροδεξιάς και της σοσιαλδηµοκρατίας όµως δεν φαίνεται να µπορούν να διαχειριστούν µόνα τους τις ενδοευρωπαϊκές φυγόκεντρες δυνάµεις στο εκλογικό σώµα, ούτε τις ανακατατάξεις στο διεθνές τοπίο. Μεγαλύτερη επιρροή δίνει αυτή η κατάσταση σε µικρότερους παίκτες, όπως οι Φιλελεύθεροι (ALDA) και οι Πράσινοι, ενώ δυναµώνει η φωνή λαϊκιστικών δυνάµεων. Πράγµατι οι ευρωσκεπτικιστές αναµένεται να κερδίσουν το ένα τρίτο των 751 εδρών του Ευρωκοινοβουλίου, σύµφωνα µε το Politico, αντανακλώντας την παγκόσµια τάση ανόδου του εθνικισµού. Το µεγάλο ερώτηµα σε αυτές τις ευρωεκλογές είναι το κατά πόσο θα καταφέρουν να δράσουν ως ένα συµπαγές µπλοκ, λειτουργώντας βέβαια αντιφατικά ως προς τις κατά τ΄άλλα αντιευρωπαϊκές θέσεις τους.
Βέβαια ο αγώνας δρόµου ανάµεσα στις παραδοσιακές πολιτικές δυνάµεις και τον δεξιόστροφο λαϊκισµό, κορυφώθηκε ήδη από τις προ διετίας εκλογικές µάχες σε Γαλλία, Αυστρία, Γερµανία αλλά και το Brexit, µε νίκες να πετυχαίνουν και τα δυο στρατόπεδα. Και αν οι Χριστιανοδηµοκράτες στη Γερµανία κατάφεραν το 2017 να ελέγξουν την άνοδο της Εναλλακτικής για την Γερµανία (AfD), στον δεύτερο βασικό πυλώνα της ΕΕ, ο Μακρόν κέρδισε µε δυσκολία την Λεπέν, η οποία τώρα προηγείται στις δηµοσκοπήσεις για τις Ευρωεκλογές.
Παίζεται ο αναβαθµισµένος ρόλος
Η πολιτική καριέρα του Μακρόν δείχνει να έφτασε σε αδιέξοδο όταν η Μέρκελ αποδόµησε όλες τις ρεφορµιστικές προτάσεις του για µια εκ νέου ίδρυση της ΕΕ, κάνοντάς τον να δείχνει αδύναµος, υποτακτικός και πολύ πρόθυµος να ικανοποιήσει τα γερµανικά συµφέροντα.
Τώρα όµως η Γερµανία συνειδητοποιεί πως χρειάζεται περισσότερο από ποτέ µια Ευρώπη µε πραγµατικά ενωµένα συµφέροντα. Όπως δήλωσε πρόσφατα η καγκελάριος, η Ευρώπη «πρέπει να επανατοποθετηθεί» για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις που θέτουν οι τρεις µεγάλοι παγκόσµιοι αντίπαλοί της - η Κίνα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, εξηγώντας πως «η πολιτική µας εξουσία δεν είναι ακόµα ανάλογη µε την οικονοµική µας δύναµη», για να καταλήξει πως «η ΕΕ πρέπει να βελτιώσει τη θέση της, ορθώνοντας ενιαίο µέτωπο».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στην Ελλάδα οι ευρωεκλογές αντιµετωπίζονται σαν µια έγκυρη δηµοσκόπηση ενόψει των εθνικών εκλογών, µε τις συζητήσεις στην δηµόσια σφαίρα να δίνουν την εντύπωση πως η χώρα δεν έχει σκεφτεί καν τα επιχειρήµατά της και τις στρατηγικές της θέσεις.
Διαβάστε περισσότερα στην Agrenda που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 24 Μαΐου, μαζί με το περιοδικό Αγρόκτημα