Ο βιοµηχανικός Βορράς και οι πολυεθνικές στη βιοµηχανία τροφίµου κοντράρουν το αίτηµα του κουιντέτου χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, που θεωρεί πως οι καιροί είναι ώριµοι για τη νοµοθέτηση στις Βρυξέλλες της σήµανσης στη συσκευασία της πρώτης ύλης που χρησιµοποιήθηκε για την παρασκευή των τροφίµων.
Πρόκειται για µια περίοδο κατά την οποία η ΕΕ υιοθετεί µια γραµµή άµυνας σε κλάδους όπως του αυτοκινήτου και της υψηλής τεχνολογίας, σε ένα διεθνές εµπορικό σκηνικό κατά βάση προστατευτικό. Σε αυτό το πλαίσιο οι ισχυροί µεσογειακοί οίκοι της γκουρµέ γαστρονοµίας βρήκαν µια καλή ευκαιρία για να πετύχουν µια νίκη για την εγχώρια παραγωγή τους γαλακτοκοµικών, ελαιολάδου, κρασιού και ζυµαρικών.
Στο διεθνές εµπόριο, ωστόσο, παραδοσιακή η σήµανση της προέλευσης γίνεται αντιληπτή ως µια προσπάθεια µιας χώρας να εγκαταστήσει διακρίσεις έναντι άλλων εισαγόµενων προϊόντων, πυροδοτώντας µια σειρά καταγγελιών ενώπιων του Παγκόσµιου Οργανισµού Εµπορίου και φυσικά εµπορικών κυρώσεων. Συνεπώς, µόνο τυχαία δεν µπορεί να ιδωθεί η επιλογή της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας να ζητήσουν πρόσφατα από την Κοµισιόν να αυστηροποιήσει και να εναρµονίσει την ευρωπαϊκή νοµοθεσία για τη σήµανση των τροφίµων.
Βέβαια φαίνεται πως µια τέτοια κίνηση δεν βρίσκει αντιστάσεις µόνο από χώρες εκτός µπλοκ, όπως για παράδειγµα ο Καναδάς, ο οποίος διαµαρτυρήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν για την απόφαση της Ιταλίας να αναγράφεται στα ζυµαρικά η χώρα προέλευσης σκληρού σίτου. Οι πρώτες ανησυχίες των γραφειοκρατών της ΕΕ είναι ότι η επισήµανση αυτή υπονοµεύει την ενιαία αγορά της ΕΕ, ενθαρρύνοντας τους καταναλωτές - και τους διαχειριστές αγορών σε σούπερ µάρκετ - να προτιµούν τα εγχώρια προϊόντα. Η Τσεχία, η ∆ανία και η Ολλανδία τόνισαν ότι οι αλλαγές θα µπορούσαν να υπονοµεύσουν την ενιαία αγορά και θα αποτελούσαν πρόσθετο ρυθµιστικό βάρος για τους παραγωγούς τροφίµων.
Οι µεγάλοι µεταποιητές τροφίµων στην ΕΕ, οι οποίοι βασίζονται στην ετήσια προσφορά από όλο τον κόσµο, είναι επίσης εχθρικές. «[Οι κανόνες αυτοί] θα µπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη διαθεσιµότητα, την οικονοµική προσιτότητα και την ποιότητα της προσφοράς σε ολόκληρη την ΕΕ», δήλωσε ο Dirk Jacobs από το FoodDrinkEurope, ένα λόµπι που εκπροσωπεί τη βιοµηχανία τροφίµων.
Οι καταναλωτές θέλουν πληροφορίες για την προέλευση των προϊόντων
Μπορεί η Επιτροπή να έχει δηλώσει ότι είναι τουλάχιστον πρόθυµη να ακούσει, ωστόσο η νέα Επίτροπος για την υγεία και την ασφάλεια των τροφίµων στην ΕΕ, υπεύθυνη για την επισήµανση των τροφίµων Στέλα Κυριακίδη ισχυρίστηκε ότι µια δέσµη εθνικών µέτρων -όπως οι γαλλικές ετικέτες στα γαλακτοκοµικά προϊόντα- δεν είναι «ένας βιώσιµος τρόπος για να προχωρήσουµε. Πρέπει να βρούµε µια µακροπρόθεσµη λύση σε επίπεδο ΕΕ». Η επισήµανση των τροφίµων θα αποτελέσει σηµαντικό µέρος της στρατηγικής τροφίµων της πολιτικής της Επιτροπής «Farm to Fork», την οποία οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν να παρουσιάσουν τον Απρίλιο.
«Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να µάθουν τι τρώνε και από πού προέρχεται», δήλωσε στο Politico ο Έλληνας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης., τονίζοντας ότι για την Ελλάδα, οι σηµαντικότεροι στόχοι επισήµανσης είναι γιαούρτι, τυρί, κρασί, ελαιόλαδο και µετά κρέας.
Το άρθρο φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 11 Ιανουαρίου.
