Ξέρει επίσης, πολύ καλά, πού πονάει αυτός ο χώρος. Αν κάτι µπορεί να διορθώσει στους λίγους µήνες που έχει µπροστά του σαν υπουργός, είναι να αποκαταστήσει το κλίµα συνεργασίας στις τάξεις των αγροτών. Να αποµακρύνει τα «αγκάθια» που έχουν ξεφυτρώσει και αποµυζούν τους συντελεστές της παραγωγής και µε το πολιτικό βάρος που διαθέτει να διευκολύνει την ανασυγκρότηση του χώρου.
Όσο κι αν αµφισβητείται ο ρόλος της πολιτικής, η δύναµη που έχει ένας υπουργός, ειδικά όταν απευθύνεται στις λαϊκές µάζες και εν προκειµένου στην κοινωνία της υπαίθρου, είναι µεγάλη. Ένας άφθαρτος µάλιστα πολιτικός, όπως είναι ο Σταύρος Αραχωβίτης, µπορεί να µετουσιώσει αυτή τη δύναµη σε πράξη.
Το ζητούµενο είναι ένα. Να µην χαθεί στα πολλά και διάφορα, όπως έκανε ο προκάτοχός του Βαγγέλης Αποστόλου. Να µην λυγίσει υπό το βάρος των κοµµατικών του καθηκόντων και υποχρεώσεων, µιας και οι µέρες είναι ιδιαιτέρως απαιτητικές.
∆εν χρειάζονται πολλά και άσκοπα ταξίδια, δεν χρειάζονται συνεχείς παρεµβάσεις του ιδίου επί παντός επιστητού, ας αφήσει για λίγο τον διοικητικό µηχανισµό να κάνει, όπως ξέρει, τη δουλειά του. Εκείνος ας ασχοληθεί απερίσπαστος µε το ένα και µοναδικό µεγάλο θέµα που καλείται να διαχειρισθεί. Την αποκατάσταση της ενότητας στους συνεταιρισµούς, την αποκατάστασης της σύµπνοιας µεταξύ των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής.
Σύντοµα οι αγρότες θα τον ευγνωµονούν, σύντοµα η αγροτική οικονοµία θα βρει το ρυθµό της, σύντοµα η κοινωνία θα πιστώσει σ’ αυτόν και στην κυβέρνηση την επούλωση µιας πληγής που τείνει να κακοφορµήσει. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ξαναβρίσκει στο πρόσωπο του Σταύρου Αραχωβίτη τη χαµένη φυσιογνωµία του.