Η πολιτική αντίδραση από την τελευταία προσπάθεια της May να τετραγωνίσει τον κύκλο του Brexit είναι δικαιολογημένη. Η συμφωνία της είναι φρικτή. Θα εγκλωβίσει το Ηνωμένο Βασίλειο σε ένα "παγωμένο Brexit", έτσι ώστε να μην είναι ούτε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε τελείως έξω από αυτήν. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα αναγκαστεί να δέχεται αποφάσεις της ΕΕ πάνω στις οποίες δεν θα έχει κανένα λόγο και θα συνεχίσει να συνεισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ, παρά το ότι δεν θα είναι πλέον μέλος. Επίσης, δεν θα είναι σε θέση να εφαρμόσει τις δικές του εμπορικές συμφωνίες με τον υπόλοιπο κόσμο μέχρι να λήξει το πάγωμα. Και δεν θα μπορεί να τερματίσει το πάγωμα μονομερώς.
Η ιδέα ήταν ότι αυτό το "παγωμένο Brexit" θα εφαρμoζόταν αρχικά μόνο για μια μεταβατική περίοδο που θα έληγε τον Δεκέμβριο του 2020, για να αντικατασταθεί από μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών. Ωστόσο, η πρόταση επιτρέπει την παράταση της ημερομηνίας αυτής, αν χρειαστεί ακόμη και για δεκαετίες, εάν δεν γίνει διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου. Και αν η μεταβατική περίοδος ολοκληρωθεί χωρίς μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, τότε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει σε μια τελωνειακή ένωση με την ΕΕ επ' αόριστον, αλλά η Βόρεια Ιρλανδία θα έχει στενότερες σχέσεις με την ΕΕ από ό, τι το υπόλοιπο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Για τους οπαδούς του Brexit αλλά και του Bremain, αυτή είναι η χειρότερη από όλες τις πιθανές λύσεις. Αλλά όσο φρικτή κι αν είναι η συμφωνία αυτή ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που έθεσε η May στην ομιλία της στο Λάνκαστερ. Παράλληλα, ικανοποιεί και τους όρους της ΕΕ. Καμία άλλη πρόταση δεν το επιτυγχάνει αυτό. Είναι επομένως η καλύτερη δυνατή διαθέσιμη συμφωνία. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει επιτύχει μια συμφωνία που επιτρέπει στη Βρετανία να έχει τη δική της τούρτα και να την τρώει- αλλά η τούρτα έχει τόσο απαίσια γεύση που κανείς δεν θέλει να φάει.
Η ομάδα European Research Group (ERG) φαίνεται να πιστεύει ότι εάν καταφέρει να αντικαταστήσει την May με έναν οπαδό του σκληρού Brexit, αυτός ή αυτή θα μπορέσει να διαπραγματευτεί μια συμφωνία πιο κοντά στις προτιμήσεις της. Από την άλλη πλευρά της πολιτικής σύγκρουσης, το Εργατικό Κόμμα φαίνεται να πιστεύει ότι εάν καταφέρει να αντικαταστήσει την May με τον Jeremy Corbyn, θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί μια συμφωνία πιο κοντά στα δικά του θέλω.
Και οι δύο αυταπατώνται. Η ΕΕ δεν έχει κανένα κίνητρο να επαναδιαπραγματευτεί οποιαδήποτε συμφωνία. Ο δρόμος μέχρι αυτό το σημείο ήταν μακρύς και οδυνηρός και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου διαπραγματεύτηκε με κακή πίστη, λέγοντας επανειλημμένως ένα πράγμα στην ΕΕ, έπειτα το αντίθετο στους πολιτικούς της και τον βρετανικό Τύπο και εκτοξεύοντας προσβολές όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν προς αυτή την κατεύθυνση. Από την πλευρά της ΕΕ υπάρχει πολύ λίγη καλή θέληση αλλά η διαπραγματευτική κόπωση είναι πλέον μεγάλη.
Για άλλη μια φορά, οι Συντηρητικοί συγκρούονται μεταξύ τους αντί να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα όσων έχουν κάνει. Οι ψήφοι εμπιστοσύνης και οι προτάσεις δυσπιστίας δεν θα επιτύχουν τίποτα. Απλώς σπαταλούν πολύτιμο χρόνο.
Και το Εργατικό Κόμμα δεν είναι καλύτερο. Η καταψήφιση της συμφωνίας με την ελπίδα να οδηγηθεί η χώρα σε γενικές εκλογές είναι εντελώς ανόητη. Η ΕΕ σίγουρα θα επέτρεπε την επέκταση του άρθρου 50 ώστε να επιτραπεί η διεξαγωγή γενικών εκλογών πριν από το Brexit, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ήταν πρόθυμη να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία. Ο Jeremy Corbyn θα μπορούσε κάλλιστα να βρεθεί στη ντροπιαστική θέση να αποφασίσει εάν θα δεχθεί τη συμφωνία της May ως μια επιλογή "αυτό ή τίποτα".
Εν πάση περιπτώσει, η May δεν χρειάζεται να προκηρύξει εκλογές ακόμη και αν το Κοινοβούλιο καταψηφίσει τη συμφωνία. Μπορεί απλώς να πει ότι το Κοινοβούλιο επέλεξε ένα Brexit χωρίς συμφωνία και η δουλειά της είναι να το υλοποιήσει. Η επανειλημμένη δήλωσή της στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ότι "οι πολιτικοί θα λογοδοτήσουν για τις αποφάσεις που λαμβάνουν" δείχνει ότι θα επέλεγε ακριβώς αυτό.
Η απειλητική προοπτική ενός άτακτου Brexit τρομάζει ήδη τις αγορές. Η στερλίνα βυθίστηκε χθες και το κόστος προστασίας μέσω CDS έναντι του βρετανικού χρέους αυξήθηκε. Οι μετοχές της κρατικά ελεγχόμενης RBS υποχώρησαν κατά 9%. Παρόλο που ένα Brexit χωρίς συμφωνία θα προεξοφλούνταν πριν από το πραγματικό γεγονός, θα υπήρχε σαφώς σημαντική διαταραχή της αγοράς.
Το "No-deal Brexit" θα μπορούσε επίσης να έχει καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Το ΔΝΤ, το οποίο ολοκλήρωσε πρόσφατα την αξιολόγηση βάσει του άρθρου IV για την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, προέβλεψε ότι ένα Brexit χωρίς συμφωνία θα μπορούσε να προκαλέσει συρρίκνωση του βρετανικού ΑΕΠ κατά 5-8%, σαν αυτή που βίωσε το Ηνωμένο Βασίλειο στην Μεγάλη ύφεση του 2008-9. Άλλες ανεξάρτητες εταιρείες προβλέψεων κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι το άτακτο Brexit θα ανοίξει μια πολύ μεγάλη τρύπα στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Και έχουν υπάρξει επανειλημμένες προειδοποιήσεις σχετικά με τις συνέπειες για τις θέσεις εργασίας και το επίπεδο διαβίωσης στη χώρα, για να μην αναφέρουμε τις προμήθειες πρώτων υλών όπως τα φάρμακα εάν το Ην. Βασίλειο αποκοπεί ξαφνικά από την εφοδιαστική αλυσίδα της Ευρώπης.
Ο βρετανικός λαός δεν ψήφισε για να δει τη ζωή του να ζημιώνεται από μια αναπόφευκτη οικονομική συντριβή. Ψήφισε για μια ομαλή έξοδο από την ΕΕ. Αλλά αν το Κοινοβούλιο καταψηφίσει αυτή τη συμφωνία, τότε οι μόνες επιλογές που μένουν στο τραπέζι είναι το Brexit χωρίς συμφωνία –ή καθόλου Brexit.
Οι εκκλήσεις για ένα δεύτερο δημοψήφισμα πολλαπλασιάζονται. Αλλά ένα τέτοιο δημοψήφισμα δεν θα μπορούσε απλώς να δίνει στους Βρετανούς μια επιλογή ανάμεσα σε αυτή τη φρικτή συμφωνία και σε ένα καταστροφικό άτακτο Brexit. Εάν υπάρξει ένα δεύτερο δημοψήφισμα, το ψηφοδέλτιο πρέπει να έχει τρεις επιλογές: τη συμφωνία της May, το Brexit χωρίς συμφωνία και καθόλου Brexit. Μόνο τότε θα ανακαλύψουμε αν η λαχτάρα του βρετανικού πληθυσμού για "κυριαρχία" επισκιάζει πράγματι την ορθολογική επιθυμία τους για θέσεις εργασίας, οικονομική σταθερότητα και ευημερία.
Αλλά εάν δεν υπάρξει δεύτερο δημοψήφισμα - και επί του παρόντος ούτε η κυβέρνηση ούτε το Εργατικό Κόμμα φαίνεται να το εξετάζουν σοβαρά - τότε το Κοινοβούλιο πρέπει να αποφασίσει εάν η πλήρης διακοπή των σχέσεων με την ΕΕ προς όφελος της κυριαρχίας, ακόμη και με το τίμημα μιας βαθιάς οικονομικής ύφεσης είναι καλύτερη ή χειρότερη για το βρετανικό λαό σε πιο μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα απ 'ό, τι το "παγωμένο Brexit". Ή, φυσικά, αν είναι καλύτερο να ακυρωθεί ολόκληρη η διαδικασία.
Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος το Ηνωμένο Βασίλειο να κατευθυνθεί υπνοβατώντας προς ένα καταστροφικό non-deal Brexit. Οι βρετανοί πολιτικοί πρέπει να σταματήσουν τα παιχνίδια τους και να αναλάβουν σοβαρά τις ευθύνες τους απέναντι στους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, προτού είναι πολύ αργά.
*Αρθρογραφεί για τις τράπεζες, τη χρηματοδότηση και την οικονομιά. Συντάκτης του ιστολογίου οικονομικών Coppola Comment, το οποίο είναι ένα κανονικό χαρακτηριστικό στο blog Alphaville του Financial Times και έχει αναφερθεί στο περιοδικό The Economist, το Wall Street Journal, το New York Times και το Guardian.
Πηγή:capital.gr
