Στο βαµβάκι αφού πρώτα πλησιάσαµε τα 75 σεντς, επίπεδα που αποτελούν ισχυρό σηµείο στήριξης, η αγορά σηµείωσε άνοδο 125 πόντων ανά λίµπρα. Σ’ αυτό βοήθησαν και οι µεταφορές θέσεων από τον ∆εκέµβριο ‘18 στον Μάρτιο ‘19, καθώς και τα φιξαρίσµατα ανοιχτών συµβολαίων ∆εκεµβρίου ‘18, ο οποίος σύντοµα θα λήξει. Μετά την πτώση του πετρελαίου, ο «πόλεµος» βαµβακερής και συνθετικής ίνας εντάθηκε, καθώς ο πολυεστέρας έγινε ξανά ανταγωνιστικός.
Χρηµατιστηριακά φαίνεται να υπάρχει µια σηµαντική αντίσταση στα 75 σεντς ανά λίµπρα, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τη βάση του ελληνικού βαµβακιού (πριµ επί των χρηµατιστηριακών τιµών). Αρκεί κάποιος να υπολογίσει πως η βάση στις προπωλήσεις της σοδειάς µας ήταν περί τα 6 σεντς ανά λίµπρα πάνω από τις χρηµατιστηριακές τιµές, ενώ σήµερα είναι σχεδόν χωρίς κανένα πριµ (δηλαδή όσο είναι η χρηµατιστηριακή τιµή) για να καταλάβει τη δυσκολία πώλησης του φυσικού προϊόντος. Εφόσον ενισχυθεί το χρηµατιστήριο και φτάσει περί τα 85 σεντς ανά λίµπρα δεν αποκλείεται να δούµε και περαιτέρω πίεση της βάσης.
*Αναλυτής Εμπορευμάτων
