Σε όσα εκτέθηκαν για τον «πόλεµο» που σέρνεται εδώ και 20 χρόνια, όταν στις ξένες αγορές λες «κρασί από τη Μακεδονία» να θεωρούν ότι προέρχεται από τα Σκόπια, δεν έχω να προσθέσω απολύτως τίποτα. Σχετικά µε το ετικετάρισµα των οίνων προβλέπονται τα ακόλουθα:
- Κανένα γεωγραφικό όνοµα δεν επιτρέπεται να αναγράφεται στις ετικέτες εάν δεν έχει αναγνωριστεί ΠΟΠ ή ΠΓΕ.
- Το γεωγραφικό όνοµα που αναγνωρίζεται ΠΟΠ ή ΠΓΕ ανήκει σε περιοχή µικρότερη από την επικράτεια του κράτους. Εποµένως, ενώ στη δική µας περίπτωση αναγνωρίστηκε οίνος ΠΓΕ Μακεδονία, γιατί η Μακεδονία είναι µέρος της Ελλάδας, δεν µπορεί να αναγνωριστεί οίνος ΠΓΕ Βόρεια Μακεδονία, γιατί η επωνυµία αυτή υποδηλώνει την επικράτεια της χώρας.
- Στη διάταξη αυτή υπάρχει ένα παραθυράκι: προβλέπεται εξαίρεση αν πρόκειται για πολύ µικρό κράτος, όπως το Λουξεµβούργο. Καίτοι η Βόρεια Μακεδονία δεν είναι τόσο µικρή χώρα, καλό είναι να αποφευχθεί η κατάταξη της στην εξαίρεση.
Σε απευκταία αντίθετη περίπτωση, είναι σηµαντική µια άλλη διάταξη, σύµφωνα µε την οποία η επωνυµία που έχει αναγνωριστεί ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ να γράφεται στις ετικέτες υποχρεωτικά στην εθνική ή στις εθνικές γλώσσες του κράτους παραγωγής του οίνου. Στην περίπτωση που οι γλώσσες δεν ακολουθούν το λατινικό αλφάβητο, η επωνυµία µπορεί να επαναλαµβάνεται µε λατινικούς χαρακτήρες (όχι να µεταφράζεται). Εποµένως, είναι υποχρεωτική η αναγραφή στα ελληνικά ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ και προαιρετικά να επαναλαµβάνεται MAKEDONIA. Για τη Βόρεια Μακεδονία, αν η γειτονική µας χώρας υπαχθεί στην εξαίρεση, θα πρέπει να γραφεί στη σλαβική γλώσσα και να επαναληφθεί προαιρετικά η ονοµασία µε λατινικά γράµµατα Severna Makedonija και όχι North Makedonia.
*∆ρ Χηµικού, αντεπιστέλλοντος µέλους της Γεωργικής Ακαδηµίας της Γαλλίας
*Το άρθρο δηµοσιεύτηκε στην Καθηµερινή
