∆εύτερον, διαφορετικά κόµµατα αποκόµισαν τα οφέλη αυτής της συµµετοχής σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Αν και η κεντροαριστερά και η κεντροδεξιά έχασε συνολικά έδρες, και οι δύο είχαν ακόµη θετικές εθνικές ιστορίες να πουν από αυτές τις εκλογές. Τα σοσιαλιστικά κόµµατα είχαν µεγάλη επιτυχία στην Ισπανία και στην Ολλανδία, οι Χριστιανοδηµοκράτες κράτησαν την πρώτη θέση στη Γερµανία και η Νέα ∆ηµοκρατία τα πήγε καλά στην Ελλάδα. Αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τα µεγαλύτερα κέρδη επιτεύχθηκαν από φιλελεύθερους και Πράσινους, οι οποίοι αναµένεται να καθορίσουν το παιχνίδι στο νέο Ευρωκοινοβούλιο.
Και τρίτον, δεν υπήρξε µαζικό κύµα υποστήριξης των ακροδεξιών και αντί-ευρωπαϊκών κοµµάτων. Έχοντας πετύχει µια µέτρια αύξηση στο ποσοστό των ψήφων, θα κατέχουν τώρα περίπου το ένα τρίτο των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο.
Σε 23 από τα 28 κράτη-µέλη, το µεγαλύτερο ποσοστό ψήφων πήγε σε ένα φιλοευρωπαϊκό κόµµα. Τι άλλο δείχνει το εκλογικό αποτέλεσµα του 2019 για την πολιτική θερµοκρασία στην Ευρώπη; Πρώτον ο πρώτος µεγάλος παράγοντας που βρίσκεται πίσω από αυτές τις εξελίξεις, είναι η λαχτάρα για αλλαγή. […].Σε κάθε εθνική εκλογική µάχη, τα κόµµατα που είχαν καλύτερες επιδόσεις ήταν εκείνα που αποδείχθηκαν πιο αποτελεσµατικά στο να δηλώνουν ότι η Ευρώπη µπορεί να είναι διαφορετική. […].Για πρώτη φορά στα70 χρόνια του Ευρωκοινοβουλίου, ο µεγάλος συνασπισµός των Χριστιανοδηµοκρατών και των Σοσιαλδηµοκρατών έχει χάσει την πλειοψηφία του. Ως εκ τούτου, όλοι οι πιθανοί συνασπισµοί για τη δηµιουργία συµµαχιών σε αυτό το ισορροπηµένο, κατακερµατισµένο κοινοβούλιο, απαιτούν ένα άλµα στη φαντασία. […].Για να πετύχει πρόοδο η ΕΕ σε θέµατα από την κλιµατική αλλαγή µέχρι τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια, τα πολιτικά κόµµατα ίσως χρειαστεί να σκεφτούν πρωτότυπους τρόπους, να δηµιουργήσουν βραχυπρόθεσµες συµµαχίες σε βασικές πολιτικές και να αλλάξουν εταίρους όπου αυτό απαιτείται.
*Υψηλόβαθµο στέλεχος στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR)