Συµβάλλουν στην κοινωνική ευηµερία σε βαθµό τέτοιο που αναρωτιέται κανείς γιατί οι κοινωνίες δεν διαθέτουν περισσότερους πόρους για την έρευνα και ανάπτυξη και τις γεωργικές εφαρµογές, αναφέρει στο ενδιαφέρον πόνηµά του µε τίτλο «Στήριξη Νέων Ευκαιριών για τη Γεωργία στην Ελλάδα», ο επιφανής Έλληνας καθηγητής του SUL, Κώστας Καραντινίνης.
Η ∆ιεύθυνση Γεωργικών Εφαρµογών του υπουργείου Γεωργίας (∆ΓΕ) συστάθηκε το 1951 µε σκοπό την αναδιοργάνωση του αγροτικού τοµέα, ο οποίος είχε πληγεί σοβαρά από τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο και τον εµφύλιο που ακολούθησε. Το σύστηµα λειτούργησε µε καλά αποτελέσµατα για περισσότερο από µια δεκαετία. Η αγροτική παραγωγή αυξήθηκε και οι παραγωγοί µετασχηµατίστηκαν γρήγορα από χωρικούς σε γεωργούς. Η εν λόγω διεύθυνση γέρασε όµως γρήγορα, έγινε γραφειοκρατική και δεν συνδέθηκε ούτε µε την πανεπιστηµιακή έρευνα ούτε µε τον ιδιωτικό τοµεά. Η αρτηριοσκληρωτική οργάνωση δεν επέτρεψε στο σύστηµα γεωργικών εφαρµογών να προσαρµοστεί και να αντιµετωπίσει τις τεχνολογικές αλλαγές και άλλες προκλήσεις που έκαναν την εµφάνισή τους τη δεκαετία του 1960 και αργότερα.
Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ το 1981 δηµιουργήθηκαν µεγαλύτερες απαιτήσεις προς την ∆ιεύθυνση Γεωργικών Εφαρµογών, η οποία αντί να «βγει προς τα έξω» και να προσεγγίσει τους αγρότες, έγινε ακόµα πιο εσωστρεφής και γραφειοκρατική εξαιτίας των νέων προκλήσεων από την εφαρµογή της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Οι αλλαγές που συντελέστηκαν τη δεκαετία του 1990 µε κύριο στόχο την αποκέντρωση της διεύθυνσης και τη µεταβίβαση της αρµοδιότητας στις νοµαρχίες δεν λειτούργησαν (Σχέδιο Καποδίστριας-1997 και Καλλικράτης-2010). Η αποκέντρωση οδήγησε στον σχηµατισµό ενός αποσυνδεδεµένου και δυσλειτουργικού συστήµατος γεωργικών εφαρµογών σε τρία επίπεδα που περιελάµβαναν το υπουργείο, τις περιφέρειες και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Αυτό το τεράστιο κενό επιχειρείται να καλυφθεί σήµερα µε τους λεγόµενους αγροτικούς συµβούλους. Φιλότιµη προσπάθεια µεν, πολύ φιλόδοξη δε!
25-02-2020 19:09Ηρακλής
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Το ότι πληρώνουμε πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου αληθεύει. Μέλλον χωρίς γνώση = σίγουρος θάνατος.
Απάντηση25-02-2020 13:07Κώστας
Σωθήκαμε. Θα φαγωθούν μερικά χρήματα, όπως στις κάθε μορφής εκπαιδεύσεις έχουν γίνει στο παρελθόν και αυτό θα είναι όλο. Όσα χρήσιμα έμαθαν στα κάθε είδους ΚΕΚ οι παραγωγοί μας, τόσα θα μάθουν και τώρα. Οι "πιστοποιημένοι σύμβουλοι" θα μοιράζονται τη σχετική επιδότηση με τους "ωφελούμενους" ( με πιθανότερο μεσολαβητή την "πύλη" του ΟΣΔΕ) και εκεί θα εξαντληθεί το "μέτρο". Kαι αναφέροντας τους παραγωγούς, είναι οι τελευταίοι τους οποίους σκέφτονται όσοι σχεδιάζουν αυτές τις "δράσεις" - η «οικονομισιά» προέχει. Πρόταση; Ανασύνταξη των δημοσίων υπηρεσιών, ώστε να πληροφορήσουν τον κόσμο με ανεξαρτησία και ανιδιοτέλεια για τα όσα πρέπει να ξέρουν. Αρκετές περιουσίες κτίστηκαν στην καμπούρα των αγροτών μας υπο τις ιδιότητες του ιδιώτη "φαρμακά", του "μελετητή" και τελευταία και του λογιστή. Ας μας λείπει και ο "σύμβουλος". Η ανασύνταξη των δημοσίων υπηρεσιών εφικτή; Αμφίβολη. Εύκολη; Καθόλου. Αλλά όταν πέτυχε την δεκαετία του 50 και έφερε σπουδαία αποτελέσματα (αυτάρκεια, εκσυγχρονισμό, κ.λπ.), γιατί να μην μπορεί να πετύχει τώρα με τόσα σύγχρονα μέσα; Θέλει, φυσικά, δουλειά και πραγματικό ενδιαφέρον για την ελληνική γεωργία και τους ανθρώπους της. Η «άλλη συνταγή», των ενδιάμεσων χρόνων, βλέπουμε που μας οδήγησε. Μια χώρα με αυτό το πλεονεκτικό κλίμα, αντί μεγάλος εξαγωγέας και τροφοδότης της Ευρώπης να έχει καταντήσει εισαγωγέας αγροτικών προϊόντων.
Απάντηση