Νίκος Παπαδόπουλος: Απότιστα, ατάιστα, αράντιστα

Στα τριφύλλια, στα οποία επιδίδονταν τα τελευταία χρόνια, πριν ανοίξει ο δρόµος του για την πολιτική καριέρα, δύσκολα έβρισκε κτηνοτρόφους να αγοράσουν τις χορταριασµένες µπάλες, ενώ ούτε λόγος για παραστατικά, όταν κάποιος, αποφάσιζε να του κάνει τη χάρη και να φορτώσει τα δέµατα, πριν τα «φάει» ο ήλιος και η βροχή.

Σαν βουλευτής πάλι, που εξελέγη στο νοµό Λάρισας µε τον ΣΥΡΙΖΑ το Σεπτέµβριο του 2015, επίσης δεν θα µπορούσε να πει κάποιος ότι έχει κάνει σπουδαία σταδιοδροµία. Οξύθυµος κι απότοµος συνήθως, ακόµη και στις τοποθετήσεις του στο εθνικό κοινοβούλιο, πλασάρεται ως ειδήµων περί τα αγροτικά, χωρίς ωστόσο οι γνώσεις του να παρουσιάζουν ιδιαίτερο βάθος. Κάνει φιλότιµες προσπάθειες να αξιοποιήσει το πελατειακό σύστηµα, ωστόσο η επιρροή του παραµένει πολύ µικρή τόσο στον αγροτικό κόσµο της Θεσσαλίας, απ’ όπου και προέρχεται, όσο και στο ευρύτερο εκλογικό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο συχνά απευθύνεται.

Θα µπορούσε να πει κανείς ότι µε κάθε τοποθέτησή του, ο Νίκος Παπαδόπουλος, κάνει περισσότερους «εχθρούς», πολιτικούς αντιπάλους, παρά φίλους. Αυτοκαταστροφικός τις περισσότερες φορές, αφήνει το θυµικό του να κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο του, χωρίς µάλιστα να πείθει κανέναν, τουλάχιστον ότι µιλάει… από καρδιάς. Κάθε φορά που ανεβαίνει σε κάποιο δηµόσιο βήµα, γίνεται το κόκκινο πανί του κοινού στο οποίο απευθύνεται.

Κάπως έτσι, την περασµένη ∆ευτέρα, βρέθηκε στo βήµα της εκδήλωσης για τη νέα ΚΑΠ που οργάνωνε στο ξενοδοχείο Imperial της Λάρισας η Περιφέρεια Θεσσαλίας. Μια µέρα µετά την υπογραφή της συµφωνίας για το Σκοπιανό, παρ’ ότι η εκδήλωση δεν είχε σχέση µ’ αυτό, η αίθουσα µύριζε µπαρούτι. Μέχρι εκεί, βέβαια, ο Νικόλας ατάραχος! Μόνο όταν οι φωνές διαµαρτυρίας από το ακροατήριο σκέπασαν τη δική του φωνή από µικροφώνου, άρχισε να αντιλαµβάνεται ότι τα πράγµατα σοβάρευαν. Κάτι πήγε να ψελλίσει ότι «πήραµε πίσω ότι δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος» και η κατάσταση έγινε εκρηκτική, ανεξέλεγκτη. Υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το βήµα, πριν τα πράγµατα γίνουν πολύ χειρότερα.

Θα µπορούσαµε να πούµε ότι ήταν από τις λίγες φορές που δεν έφταιγε. Ο άνθρωπος ανέβηκε στο βήµα να µιλήσει για τη νέα ΚΑΠ και υποχρεώθηκε να απολογείται για τους χειρισµούς σε ένα εθνικό ζήτηµα, το οποίο, ουδεµία σχέση είχε µε το θέµα της ηµερίδας.

Μόνο που ένας πολιτικός, οφείλει να αφουγκράζεται το σφυγµό της κοινωνίας. Καλείται να έχει απαντήσεις, όχι µόνο για αυτά που ξέρει ή πρέπει  να γνωρίζει αλλά και σε όσα κάθε πολίτης κουβαλάει µέσα του και έρχεται η στιγµή που τον κάνουν να εκρήγνυται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Νίκος Παπαδόπουλος γεννήθηκε και µεγάλωσε στο Οµορφοχώρι Λάρισας, το 1955. Σπούδασε στο ΤΕΙ Αθήνας στο τµήµα Τεχνολογίας τροφίµων. Το 1979 επέστρεψε στη γενέτειρα του και έγινε αγρότης. Από τη µεταπολίτευση και έπειτα, αρχικά στην Κ.Ν.Ε., στο Κ.Κ.Ε. και εν συνεχεία στο Συνασπισµό συµµετείχε ενεργά στην οργάνωση και στους αγώνες του αγροτικού κινήµατος. Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και του τµήµατος αγροτικής πολιτικής του κόµµατος, υποψήφιος µε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στις Ευρωεκλογές του 2009. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Λάρισας µε το ΣΥΡΙΖΑ, στις εκλογές του Σεπτεµβρίου 2015. Είναι παντρεµένος µε τη Μαρία, έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια.