«Σκεφτήκαμε ότι μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στην ελληνική αγορά, οφείλαμε να δημιουργήσουμε έναν πολυχώρο για την ιστορία της εταιρείας και της μπύρας εν γένει που θα είναι ανοικτός στο ευρύ κοινό», αναφέρει στο Beer & Brunch o Αλέξανδρος Αλεξανδρόπουλος, υπεύθυνος εκδηλώσεων και ψυχή του Αθηνέο.
Αυτή η ιδέα εμπλουτίστηκε με τη δημιουργία ενός μικροζυθοποιείου. Μίας μικρής μονάδας με δυναμικότητα ενός τόνου, όπου παράγονται χειροποίητα -όπως παλιά- πειραματικές, αφιλτράριστες και απαστερίωτες μπύρες.
«Σε αυτή τη μονάδα έχουμε αποφασίσει να κάνουμε κάποιες διαφοροποιημένες δημιουργικές συνταγές, τις οποίες δοκιμάζουμε στο χώρο του μπαρ και διανέμουμε σε έναν περιορισμένο αριθμό καταστημάτων στην Αθήνα με στόχο να παίρνουμε ανατροφοδότηση από όσους τις δοκιμάζουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε τρίμηνο παράγεται μία διαφορετική μπύρα «Αθηνέο» κατάλληλη για τη συγκεκριμένη εποχή και περίσταση» σημειώνει ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Η πρώτη μπύρα του Αθηνέο τον Μάιο του 2015 ήταν μία lager με μέλι και κόλιανδρο, η οποία επαναλήφθηκε φέτος την άνοιξη. Στις πιο ενδιαφέρουσες προσπάθειες του μικροζυθοποιείου ανήκει μία ελαφριά pilsner με μαστίχα Χίου το καλοκαίρι του 2015, μία αρωματική India Pale Ale του φθινοπώρου της ίδιας χρονιάς καθώς και η dark lager με καραμέλα τον χειμώνα του 2017. Ιδιαίτερα επιτυχημένη θεωρείται δε η συνταγή της lager με τζίντζερ του 2016 που επαναλήφθηκε για δύο σεζόν. Αναμένουμε με περιέργεια την επόμενη συνταγή για την επόμενη περίοδο, άνοιξη-καλοκαίρι 2017, η οποία ακόμη παραμένει μυστική.
Πέρα από τη δημιουργία ευφάνταστων συνταγών μπύρας, η λειτουργία του Αθηνέο λειτουργεί ως συμβολική είσοδος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στο χώρο της μικροζυθοποιίας που εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς στη χώρα μας. «Παρατηρούμε μία άνθιση της ζυθοποιίας τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από τις μεγάλες εταιρείες αλλά και από μικρότερες που αναπτύσσονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας με μάλλον καλά αποτελέσματα. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις παραγωγής μπύρας με τις απαραίτητες παιδικές ασθένειες. Ευχή όλων είναι να στεριώσουν επιχειρηματικά όλοι. Ο κλάδος θα κερδίσει και ο καταναλωτής» αναφέρει ο κ. Αλεξανδρόπουλος, προσθέτοντας ότι: «Εμείς διαθέτουμε την τεχνογνωσία, τη δυνατότητα και την όρεξη να συνεργαστούμε με οποιονδήποτε χωρίς προκαταλήψεις. Θα ήταν ιδανικό να υπάρξει μία κλαδική συνεργασία. Από συνέργειες τέτοιου τύπου όλοι έχουν να κερδίσουν, περισσότερο δε οι μικροί και οι καινούργιοι».
Αποτελώντας λαμπρό παράδειγμα ανάπλασης ενός πρώην βιομηχανικού κτιρίου, το Αθηνέο συνδυάζει την τέχνη με την καθημερινή απόλαυση της μπύρας, καθώς στις εγκαταστάσεις του φιλοξενεί μία μόνιμη έκθεση με χρηστικά αντικείμενα από το τμήμα της παραγωγής και των διοικητικών υπηρεσιών, που εντόπισε η ιστορικός κι επιμελήτρια τέχνης Ίριδα Κρητικού στις τρεις μονάδες της εταιρείας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα καθώς και memorabilia, όπως αναπτήρες, σουβέρ και ανοιχτήρια, μίας άλλης εποχής με συναισθηματική αξία.
«Δεν ξέρω αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο μουσείο με την τυπική έννοια του όρου για την έκθεση του Αθηνέο. Είναι μάλλον ένα ιδιωτικό εκθετήριο αναμνηστικών στοιχείων εξοπλισμού και άλλων δραστηριοτήτων της εταιρείας στον μισό αιώνα λειτουργίας της. Μετρητές κόκκων, ξηραντήρες κριθαριού, διάφορα δειγματοληπτικά όργανα, το ΦΕΚ ίδρυσης, δελτία αποστολής χειρόγραφα. Στοιχεία ενδεικτικά του φόρτου εργασίας σε μία εποχή όχι και τόσο μακρινή» αναφέρει ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Συνδυάζοντας δε την καθημερινή με την υψηλή τέχνη, στον χώρο του Αθηνέο οργανώνονται εικαστικές εκθέσεις με διάφορα θέματα που αγγίζουν την μπύρα και οπτικοποιούνται μεσω φωτογραφιών, γλυπτών έργων ακόμη και βιντεοπροβολών. Πηγή έμπνευσης για την πρώτη εικαστική έκθεση του Αθηνέο αποτέλεσε το ποτήρι της μπύρας, ακολούθησε το κριθάρι και ο θερισμός. Η προηγούμενη έκθεση με τίτλο Dark αφορούσε την περίοδο του χειμώνα, την εποχή με το μικρότερο διάστημα ημέρας και το περισσότερο σκοτάδι. «Αυτό το θέμα συνδυάστηκε με κάποιες μαύρες μπύρες, που προτιμάμε να πίνουμε τον χειμώνα. Ακολουθεί η έκθεση με τον τίτλο Pale, που παραπέμπει σε πιο ανοιχτόχρωμες, ale και φρουτώδεις μπύρες. Τις μπύρες που ταιριάζουν καλύτερα στην άνοιξη και το καλοκαίρι. Περιμέναμε και εμείς με ανυπομονησία να δούμε τα έργα που θα προκύψουν και θα κοσμήσουν το χώρο μας από τις 23 Μαή» αναφέρει στο ΒΒ ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Επιπλέον, σχεδόν κάθε τρίμηνο διοργανώνονται σεμινάρια για την κουλτούρα της μπύρας. «Μιλάμε για την παραγωγή, την ιστορία και τη διατροφική αξία της μπύρας. Γίνονται επίσης παρουσιάσεις με τις γεύσεις που ταιριάζουν σε κάθε διαφορετική μπύρα. Έχουν προταθεί πολύ ιδιαίτερες γευστικές συζυγίες. Φίλος sommelier μας έδειξε πως οι μπύρες Weiss μπορούν να συνδυαστούν με το μπακλαβά και γενικά με τα σιροπιαστά γλυκά ταψιού. Στο τέλος της ημέρας οι συμμετέχοντες, χωρισμένοι σε 2 ομάδες, καλούνται να σχεδιάσουν τη δική τους μπύρα αναλύοντας τον τύπο, το χρώμα, το ποσοστό αλκοόλ και το αν θα χρησιμοποιούσαν άλλες, πέρα από τις βασικές, πρώτες ύλες. Οι μπύρες αυτές βαθμολογούνται και την μπύρα, που κερδίζει, εμείς αναλαμβάνουμε να τη ζυθοποιήσουμε για να καλέσουμε όλους τους συμμετέχοντες να τη δοκιμάσουν όταν θα είναι έτοιμη. Έτσι έχουμε φτιάξει μέχρι τώρα μία περίεργη –πραγματικά περίεργη – ίσως και μοναδική στον κόσμο μπύρα με φουντούκι και γλυκάνισο, η οποία ήταν τόσο πρωτοποριακή που είπαμε ότι δεν είναι ακόμη καιρός να τη βγάλουμε στην αγορά οπότε τη σερβίραμε μόνο εδώ στο Αθηνέο. Επίσης, η dark με την καραμέλα ήταν προϊόν μίας ιδέας που προήλθε από τα σεμινάρια» εξηγεί στο ΒΒ ο κ. υπεύθυνος του Αθηνέο.
Τέλος, στο Αθηνέο διοργανώνονται κατά καιρούς διαλέξεις αναφορικά με την κοινωνική, πολιτισμική και επιχειρηματική διάσταση της μπύρας. Ανάμεσα σε άλλα θέματα έχει παρουσιαστεί η ιστορία της μπύρας στον Μεσαίωνα και η σχέση του Λουί Παστέρ με το ποτό της βύνης. Στην επόμενη και τελευταία για φέτος διάλεξη ομιλητής θα είναι ο δημοσιογράφος της Καθημερινής, Νίκος Βατόπουλος.
Όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται στο πλαίσιο του Αθηνέο, αλλά και από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία γενικότερα, βασίζονται στην πεποίθηση ότι: «η μπύρα ταιριάζει πολύ στην Ελλάδα. Στη γεωγραφία, το κλίμα και την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα» σημειώνει ο κ. Αλεξανδρόπουλος και συνεχίζει «Ιστορικά γνωρίζουμε ότι η μπύρα πέρασε από την Ελλάδα ήδη από τα αρχαία χρόνια. Η πατρίδα της ήταν η Μεσοποταμία, μετά μετακόμισε στην Αίγυπτο από εκεί ήρθε στην Ελλάδα όπου είχε επικρατήσει ήδη το κρασί και ο Διόνυσος. Στη συνέχεια με τους Ρωμαίους μεταφέρθηκε στην κεντρική Ευρώπη και από εκεί στη Βόρεια Ευρώπη και την Αγγλία, όπου εγκαθιδρύθηκε Μέχρι σήμερα οι χώρες αυτές θεωρούνται πατρίδα της μπύρας».
Πέρα όμως από το γεγονός ότι η μπύρα ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας σαν λαός, είναι ένα προϊόν που μπορεί να καταναλωθεί όλον τον χρόνο: «Θεωρούμε ότι υπάρχει χρόνος για την μπύρα όλο τον χρόνο, όχι μόνο το καλοκαίρι. Ανάλογα με την εποχή και την περίσταση υπάρχει πάντα χώρος να γευτεί κανείς αυτό το υπέροχο ποτό. Όπως συμβαίνει λοιπόν παγκοσμίως κοιτάμε να προωθήσουμε την εποχικότητα της μπύρας. Ανάλογα με το κλίμα, τον καιρό και τα υλικά που παράγονται κάθε εποχή του χρόνου (φρούτα, καρπούς κ.λπ.) και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετα. Για διαφορετικό λόγο θα πιει κάποιος μία μπύρα το καλοκαίρι. Ίσως για να ξεδιψάσει και να νιώσει τη χαρά που θα του δώσει αυτό το 5% αλκοόλ.
Το χειμώνα όμως ίσως θέλει κάτι πιο δυνατό, κάτι πιο σκούρο, το οποίο θα το πιει σαν ποτό αργά-αργά και να περάσει το βράδυ του», εξηγεί στο ΒΒ ο κ. Αλεξανδρόπουλος και προσθέτει ότι «Τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας προσπαθεί να εισχωρήσει και να μάθει τις καινούργιες τάσεις που επικρατούν στο κομμάτι της ζυθοποιίας και της ζυθογνωσίας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί η νέα τάση της παραγωγής μπύρας στο σπίτι. Πιστεύω ότι αυτό το χόμπι δεν είναι κάτι πρόσκαιρο ή μία μόδα που θα περάσει. Πολύς κόσμος πλέον φτιάχνει μπύρα του στο σπίτι, όπως συνέβαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες στα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης. Πλέον υπάρχει αρκετή πληροφορία, δεν θα έλεγα γνώση, στο διαδίκτυο. Υπάρχουν kit που πωλούνται στα μαγαζιά με πρώτες ύλες και οδηγίες, οπότε μπορεί να φτιάξει κανείς την μπύρα του στο σπίτι του σε μία μικρή ποσότητα 20-25 λίτρα να την αφήσει να ζυμωθεί και να ωριμάσει και να καλέσει τους φίλους του να τη δοκιμάσουν.
Αυτό ανεβάζει τον πήχη στις απαιτήσεις του κοινού. Το κάνει λίγο πολύ συμμέτοχο. Τον οδηγεί να ψάχνει καινούργια πράγματα. Να πειραματίζεται. Και γιατί όχι να τα βγάλει αυτό που παράγει σε μία μεγαλύτερη κλίμακα από την οικιακή».
Αυτή η ιδέα εμπλουτίστηκε με τη δημιουργία ενός μικροζυθοποιείου. Μίας μικρής μονάδας με δυναμικότητα ενός τόνου, όπου παράγονται χειροποίητα -όπως παλιά- πειραματικές, αφιλτράριστες και απαστερίωτες μπύρες.
«Σε αυτή τη μονάδα έχουμε αποφασίσει να κάνουμε κάποιες διαφοροποιημένες δημιουργικές συνταγές, τις οποίες δοκιμάζουμε στο χώρο του μπαρ και διανέμουμε σε έναν περιορισμένο αριθμό καταστημάτων στην Αθήνα με στόχο να παίρνουμε ανατροφοδότηση από όσους τις δοκιμάζουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε τρίμηνο παράγεται μία διαφορετική μπύρα «Αθηνέο» κατάλληλη για τη συγκεκριμένη εποχή και περίσταση» σημειώνει ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Η πρώτη μπύρα του Αθηνέο τον Μάιο του 2015 ήταν μία lager με μέλι και κόλιανδρο, η οποία επαναλήφθηκε φέτος την άνοιξη. Στις πιο ενδιαφέρουσες προσπάθειες του μικροζυθοποιείου ανήκει μία ελαφριά pilsner με μαστίχα Χίου το καλοκαίρι του 2015, μία αρωματική India Pale Ale του φθινοπώρου της ίδιας χρονιάς καθώς και η dark lager με καραμέλα τον χειμώνα του 2017. Ιδιαίτερα επιτυχημένη θεωρείται δε η συνταγή της lager με τζίντζερ του 2016 που επαναλήφθηκε για δύο σεζόν. Αναμένουμε με περιέργεια την επόμενη συνταγή για την επόμενη περίοδο, άνοιξη-καλοκαίρι 2017, η οποία ακόμη παραμένει μυστική.
Πέρα από τη δημιουργία ευφάνταστων συνταγών μπύρας, η λειτουργία του Αθηνέο λειτουργεί ως συμβολική είσοδος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στο χώρο της μικροζυθοποιίας που εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς στη χώρα μας. «Παρατηρούμε μία άνθιση της ζυθοποιίας τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από τις μεγάλες εταιρείες αλλά και από μικρότερες που αναπτύσσονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας με μάλλον καλά αποτελέσματα. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις παραγωγής μπύρας με τις απαραίτητες παιδικές ασθένειες. Ευχή όλων είναι να στεριώσουν επιχειρηματικά όλοι. Ο κλάδος θα κερδίσει και ο καταναλωτής» αναφέρει ο κ. Αλεξανδρόπουλος, προσθέτοντας ότι: «Εμείς διαθέτουμε την τεχνογνωσία, τη δυνατότητα και την όρεξη να συνεργαστούμε με οποιονδήποτε χωρίς προκαταλήψεις. Θα ήταν ιδανικό να υπάρξει μία κλαδική συνεργασία. Από συνέργειες τέτοιου τύπου όλοι έχουν να κερδίσουν, περισσότερο δε οι μικροί και οι καινούργιοι».
Αποτελώντας λαμπρό παράδειγμα ανάπλασης ενός πρώην βιομηχανικού κτιρίου, το Αθηνέο συνδυάζει την τέχνη με την καθημερινή απόλαυση της μπύρας, καθώς στις εγκαταστάσεις του φιλοξενεί μία μόνιμη έκθεση με χρηστικά αντικείμενα από το τμήμα της παραγωγής και των διοικητικών υπηρεσιών, που εντόπισε η ιστορικός κι επιμελήτρια τέχνης Ίριδα Κρητικού στις τρεις μονάδες της εταιρείας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα καθώς και memorabilia, όπως αναπτήρες, σουβέρ και ανοιχτήρια, μίας άλλης εποχής με συναισθηματική αξία.
«Δεν ξέρω αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο μουσείο με την τυπική έννοια του όρου για την έκθεση του Αθηνέο. Είναι μάλλον ένα ιδιωτικό εκθετήριο αναμνηστικών στοιχείων εξοπλισμού και άλλων δραστηριοτήτων της εταιρείας στον μισό αιώνα λειτουργίας της. Μετρητές κόκκων, ξηραντήρες κριθαριού, διάφορα δειγματοληπτικά όργανα, το ΦΕΚ ίδρυσης, δελτία αποστολής χειρόγραφα. Στοιχεία ενδεικτικά του φόρτου εργασίας σε μία εποχή όχι και τόσο μακρινή» αναφέρει ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Συνδυάζοντας δε την καθημερινή με την υψηλή τέχνη, στον χώρο του Αθηνέο οργανώνονται εικαστικές εκθέσεις με διάφορα θέματα που αγγίζουν την μπύρα και οπτικοποιούνται μεσω φωτογραφιών, γλυπτών έργων ακόμη και βιντεοπροβολών. Πηγή έμπνευσης για την πρώτη εικαστική έκθεση του Αθηνέο αποτέλεσε το ποτήρι της μπύρας, ακολούθησε το κριθάρι και ο θερισμός. Η προηγούμενη έκθεση με τίτλο Dark αφορούσε την περίοδο του χειμώνα, την εποχή με το μικρότερο διάστημα ημέρας και το περισσότερο σκοτάδι. «Αυτό το θέμα συνδυάστηκε με κάποιες μαύρες μπύρες, που προτιμάμε να πίνουμε τον χειμώνα. Ακολουθεί η έκθεση με τον τίτλο Pale, που παραπέμπει σε πιο ανοιχτόχρωμες, ale και φρουτώδεις μπύρες. Τις μπύρες που ταιριάζουν καλύτερα στην άνοιξη και το καλοκαίρι. Περιμέναμε και εμείς με ανυπομονησία να δούμε τα έργα που θα προκύψουν και θα κοσμήσουν το χώρο μας από τις 23 Μαή» αναφέρει στο ΒΒ ο κ. Αλεξανδρόπουλος.
Επιπλέον, σχεδόν κάθε τρίμηνο διοργανώνονται σεμινάρια για την κουλτούρα της μπύρας. «Μιλάμε για την παραγωγή, την ιστορία και τη διατροφική αξία της μπύρας. Γίνονται επίσης παρουσιάσεις με τις γεύσεις που ταιριάζουν σε κάθε διαφορετική μπύρα. Έχουν προταθεί πολύ ιδιαίτερες γευστικές συζυγίες. Φίλος sommelier μας έδειξε πως οι μπύρες Weiss μπορούν να συνδυαστούν με το μπακλαβά και γενικά με τα σιροπιαστά γλυκά ταψιού. Στο τέλος της ημέρας οι συμμετέχοντες, χωρισμένοι σε 2 ομάδες, καλούνται να σχεδιάσουν τη δική τους μπύρα αναλύοντας τον τύπο, το χρώμα, το ποσοστό αλκοόλ και το αν θα χρησιμοποιούσαν άλλες, πέρα από τις βασικές, πρώτες ύλες. Οι μπύρες αυτές βαθμολογούνται και την μπύρα, που κερδίζει, εμείς αναλαμβάνουμε να τη ζυθοποιήσουμε για να καλέσουμε όλους τους συμμετέχοντες να τη δοκιμάσουν όταν θα είναι έτοιμη. Έτσι έχουμε φτιάξει μέχρι τώρα μία περίεργη –πραγματικά περίεργη – ίσως και μοναδική στον κόσμο μπύρα με φουντούκι και γλυκάνισο, η οποία ήταν τόσο πρωτοποριακή που είπαμε ότι δεν είναι ακόμη καιρός να τη βγάλουμε στην αγορά οπότε τη σερβίραμε μόνο εδώ στο Αθηνέο. Επίσης, η dark με την καραμέλα ήταν προϊόν μίας ιδέας που προήλθε από τα σεμινάρια» εξηγεί στο ΒΒ ο κ. υπεύθυνος του Αθηνέο.
Τέλος, στο Αθηνέο διοργανώνονται κατά καιρούς διαλέξεις αναφορικά με την κοινωνική, πολιτισμική και επιχειρηματική διάσταση της μπύρας. Ανάμεσα σε άλλα θέματα έχει παρουσιαστεί η ιστορία της μπύρας στον Μεσαίωνα και η σχέση του Λουί Παστέρ με το ποτό της βύνης. Στην επόμενη και τελευταία για φέτος διάλεξη ομιλητής θα είναι ο δημοσιογράφος της Καθημερινής, Νίκος Βατόπουλος.
Όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται στο πλαίσιο του Αθηνέο, αλλά και από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία γενικότερα, βασίζονται στην πεποίθηση ότι: «η μπύρα ταιριάζει πολύ στην Ελλάδα. Στη γεωγραφία, το κλίμα και την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα» σημειώνει ο κ. Αλεξανδρόπουλος και συνεχίζει «Ιστορικά γνωρίζουμε ότι η μπύρα πέρασε από την Ελλάδα ήδη από τα αρχαία χρόνια. Η πατρίδα της ήταν η Μεσοποταμία, μετά μετακόμισε στην Αίγυπτο από εκεί ήρθε στην Ελλάδα όπου είχε επικρατήσει ήδη το κρασί και ο Διόνυσος. Στη συνέχεια με τους Ρωμαίους μεταφέρθηκε στην κεντρική Ευρώπη και από εκεί στη Βόρεια Ευρώπη και την Αγγλία, όπου εγκαθιδρύθηκε Μέχρι σήμερα οι χώρες αυτές θεωρούνται πατρίδα της μπύρας».
Πέρα όμως από το γεγονός ότι η μπύρα ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας σαν λαός, είναι ένα προϊόν που μπορεί να καταναλωθεί όλον τον χρόνο: «Θεωρούμε ότι υπάρχει χρόνος για την μπύρα όλο τον χρόνο, όχι μόνο το καλοκαίρι. Ανάλογα με την εποχή και την περίσταση υπάρχει πάντα χώρος να γευτεί κανείς αυτό το υπέροχο ποτό. Όπως συμβαίνει λοιπόν παγκοσμίως κοιτάμε να προωθήσουμε την εποχικότητα της μπύρας. Ανάλογα με το κλίμα, τον καιρό και τα υλικά που παράγονται κάθε εποχή του χρόνου (φρούτα, καρπούς κ.λπ.) και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετα. Για διαφορετικό λόγο θα πιει κάποιος μία μπύρα το καλοκαίρι. Ίσως για να ξεδιψάσει και να νιώσει τη χαρά που θα του δώσει αυτό το 5% αλκοόλ.
Το χειμώνα όμως ίσως θέλει κάτι πιο δυνατό, κάτι πιο σκούρο, το οποίο θα το πιει σαν ποτό αργά-αργά και να περάσει το βράδυ του», εξηγεί στο ΒΒ ο κ. Αλεξανδρόπουλος και προσθέτει ότι «Τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας προσπαθεί να εισχωρήσει και να μάθει τις καινούργιες τάσεις που επικρατούν στο κομμάτι της ζυθοποιίας και της ζυθογνωσίας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί η νέα τάση της παραγωγής μπύρας στο σπίτι. Πιστεύω ότι αυτό το χόμπι δεν είναι κάτι πρόσκαιρο ή μία μόδα που θα περάσει. Πολύς κόσμος πλέον φτιάχνει μπύρα του στο σπίτι, όπως συνέβαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες στα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης. Πλέον υπάρχει αρκετή πληροφορία, δεν θα έλεγα γνώση, στο διαδίκτυο. Υπάρχουν kit που πωλούνται στα μαγαζιά με πρώτες ύλες και οδηγίες, οπότε μπορεί να φτιάξει κανείς την μπύρα του στο σπίτι του σε μία μικρή ποσότητα 20-25 λίτρα να την αφήσει να ζυμωθεί και να ωριμάσει και να καλέσει τους φίλους του να τη δοκιμάσουν.
Αυτό ανεβάζει τον πήχη στις απαιτήσεις του κοινού. Το κάνει λίγο πολύ συμμέτοχο. Τον οδηγεί να ψάχνει καινούργια πράγματα. Να πειραματίζεται. Και γιατί όχι να τα βγάλει αυτό που παράγει σε μία μεγαλύτερη κλίμακα από την οικιακή».
