Ο Δημήτρης Μανώσης, πρόεδρος της ΖΕΥΣ Ακτινίδια Α.Ε, της ομάδας 350 παραγωγών με ετήσιο τζίρο 10-12 εκατ. ευρώ, αναφέρθηκε στον τρόπο και τον κόπο με τον οποίο η Ζευς από το 1993 μέχρι σήμερα κατάφερε να συνδιαμορφώνει μαζί με τους κορυφαίους παραγωγούς παγκοσμίως τις τάσεις στο ακτινίδιο.
Ο Βαγγέλης Αργύρης, πρόεδρος της Ζοίνος Α.Ε., εξήγησε πως οι παραγωγοί δεν αξίζει να αναμένουν μια θεσμική παρέμβαση για την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως των ελληνοποιήσεων. Παράλληλα με τις αξιώσεις ενίσχυσης των κυρώσεων, είναι σημαντικό “οι παραγωγοί να δίνουν την δική τους ταυτότητα στα προϊόντα που παράγουν” είπε. “Ο καταναλωτής θα δώσει την αξία στο προϊόν και την διάθεση” συμπλήρωσε, αναφερόμενος τόσο στην δουλειά που γίνεται στην Ζίτσα με τις ντόπιες ποικιλίες, όσο και στην πορεία των παραγωγών της ΖΕΥΣ.
Διαβάστε επίσης: Ο Αγρότης της Χρονιάς δείχνει στους συντελεστές της αγροτικής οικονομίας πού μπορούν να φτάσουν
Η Μαρία Δήμου από το Κατώγι Αβέρωφ, παρουσίασε την δουλειά που γίνεται στα αμπελωτόπια στους πρόποδες της Πίνδου σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων, ορίζοντας τους στόχους της επιχείρησης για τα επόμενα χρόνια, η οποία θα εστιάσει στην ενίσχυση της επαφής με το κοινό αλλά και στην περαιτέρω προώθηση του οινοτουρισμού, ενός μοντέλου που για τα δεδομένα της χώρας εισήγαγε για πρώτη φορά το Κατώγι Αβέρωφ, πετυχαίνοντας σε ένα απομονωμένο χωριό της Ηπείρου να συγκεντρώνει περί τους 20.000 επισκέπτες ετησίως.
Η Καλλιόπη Σεμερτζίδου με την επιχείρησή της Bio Life Secrets αποτελεί μια καινούρια προσθήκη στον πρωτογενή τομέα της χώρας.
Τέλος, ο Αναστάσιος Ποντίκης, Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Ιωαννίνων, αναφέρθηκε στην βιοποικιλότητα της ηπείρου η οποία επιτρέπει την παραγωγή μελιού υψηλής προστιθέμενης αξίας. Ο ίδιος στάθηκε στην ανάγκη από εδώ και πέρα οι παραγωγοί να συμβάλουν ουσιαστικά ώστε ο καταναλωτής να εμπεδώσει την ποιοτική διαφορά του ελληνικού μελιού από τα εισαγώμενα.
