Σ’ αυτό βοήθησαν και οι µεταφορές θέσεων από τον ∆εκέµβριο ‘18 στον Μάρτιο ‘19, καθώς και τα φιξαρίσµατα ανοιχτών συµβολαίων ∆εκεµβρίου ‘18, ο οποίος σύντοµα θα λήξει. Μετά την πτώση του πετρελαίου, ο «πόλεµος» βαµβακερής και συνθετικής ίνας εντάθηκε, καθώς ο πολυεστέρας έγινε ξανά ανταγωνιστικός.
Χρηµατιστηριακά φαίνεται να υπάρχει µια σηµαντική αντίσταση στα 75 σεντς ανά λίµπρα, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τη βάση του ελληνικού βαµβακιού (πριµ επί των χρηµατιστηριακών τιµών).
Την ίδια στιγμή οι σπορές σκληρού σίτου προχωρούν χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα στη Θεσσαλία. Για την ώρα παρουσιάζονται δυσκολίες και καθυστερήσεις στην Κεντρική Μακεδονία λόγω έλλειψης βροχοπτώσεων. Η άνοδος των τιµών στο εξωτερικό ακόµα δεν έχει αποτυπωθεί στην εσωτερική αγορά, δεδοµένου ότι οι µύλοι έχουν επάρκεια ποσοτήτων στις αποθήκες τους, ενώ οι Ιταλοί αγοραστές ακόµα αντιδρούν µουδιασµένα όσον αφορά την εξαγωγή. Η προσφορά εξακολουθεί και είναι εύκολη για τους πιθανούς αγοραστές κι αυτό θα µπλοκάρει την άνοδο τιµών.
Στα σκληρά στάρια, στη νέα λίστα της Φότζια σηµειώθηκε άνοδος για δεύτερη εβδοµάδα κατά 3 ευρώ για κάθε κατηγορία. Για ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12,5% η τιµή αποθήκης παραγωγού κυµαίνεται στα 222-227 ευρώ ο τόνος. Για τα µεταβροχικά (βρεγµένα) µε ειδικό βάρος 77-78 kg/hl στα 210-215 ευρώ ο τόνος, ενώ για χαµηλότερο βάρος 75/76 kg/hl στα 200-205 ευρώ ο τόνος.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 24 Νοεμβρίου
