Το παθογόνο προσβάλλει κυρίως τα ώριµα φύλλα και αναπτύσσεται περισσότερο σε περιοχές, που παρατηρούνται θερµοκρασίες από 10 έως 30 oC και υψηλή σχετική υγρασία (55-75%). Τα κύρια συµπτώµατα παρατηρούνται στα φύλλα, όπου σχηµατίζονται κιτρινοπράσινες ή κίτρινες ακανόνιστες ή γωνιώδεις κηλίδες, ενώ κάτω από ευνοϊκές συνθήκες µπορεί να σχηµατιστεί υπόλευκη εξάνθηση στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, που αποτελεί και την καρποφορία του µύκητα. Σε έντονες προσβολές οι κηλίδες αυξάνουν σε µέγεθος, συνενώνονται, και το έλασµα των φύλλων µαραίνεται και αποξηραίνεται.
Αξίζει να σηµειωθεί ότι, η προσβολή από ωίδιο µπορεί να συνεχίσει ακόµα και όταν επικρατούν ξηρικές συνθήκες. Επιπλέον, οι γεωπόνοι τονίζουν ότι το ωίδιο της ντοµάτας εκδηλώνεται πολύ πιο έντονα σε καλλιέργειες που έχουν µεγάλη καρποφορία ή σε καλλιέργειες που υποφέρουν από έλλειψη νερού. Για τη διαχείριση του παθογόνου µύκητα και τη µείωση της διασποράς συνιστάται στους παραγωγούς να αφαιρούν τα φύλλα που έχουν προσβληθεί από το παθογόνο και να τα καταστρέφουν.
Σε περίπτωση έντονης προσβολής θα χρειαστεί ψεκασµός µε επιτρεπόµενα φυτοπροστατευτικά σκευάσµατα, όπως bupirinate, pyraclostrobin, azoxystribin, και copper oxychloride. Οι ψεκασµοί των φυτών θα πρέπει να αρχίσουν αµέσως µόλις εµφανισθούν τα πρώτα συµπτώµατα και να επαναληφθούν ανάλογα µε τη δραστική ουσία, τις καιρικές συνθήκες και την ένταση της προσβολής. Σε κάθε περίπτωση, σε προληπτικό επίπεδο είναι σηµαντικό οι καλλιεργητές να αποφεύγουν την πυκνή φύτευση των φυτών, προκειµένου να εξασφαλιστούν καλές συνθήκες ηλιοφάνειας και αερισµού.
