Η χωρίς προγραµµατισµό ανάπτυξη νέων φυτειών, που συνεχίζεται µε αµείωτο ρυθµό στη χώρα µας, φέρεται να έχει προβληµατίσει τα µέλη του International kiwi Organization, για την επίδραση που θα έχει στις τιµές η διοχέτευση της αυξανόµενης παραγωγής στις αγορές, ιδίως από τη στιγµή που δεν υπάρχει ανάλογη πρόνοια για την κατασκευή και των απαραίτητων ψυκτικών θαλάµων αποθήκευσης, ώστε η εµπορία να µην ασκείται υπό πίεση.
Πάνω από 300.000 τόνοι η εκτίµηση για την παραγωγή το 2020-2021
«Η ανησυχία σε σχέση µε την Ελλάδα εκφράστηκε για τον άναρχο τρόπο µε τον οποίο αναπτύσσονται οι νέες φυτεύσεις. Ήδη η εκτίµηση για τη φετινή ελληνική παραγωγή ανεβάζει τον πήχη στους περίπου 220.000 τόνους, καθώς η µείωση στη στρεµµατική απόδοση, κατά σχεδόν 10% που καταγράφηκε στις παλιές φυτείες, λόγω των καιρικών συνθηκών, εξισορροπήθηκε από τη σοδειά των κτηµάτων που µπήκαν φέτος στην παραγωγή. Η πρόβλεψη, µάλιστα, είναι ότι πολύ σύντοµα, το 2020 –2021, η εθνική παραγωγή, που, ήδη, µας δίνει την τρίτη θέση στη λίστα µε τους µεγαλύτερους παραγωγούς ακτινιδίου παγκοσµίως, θα ξεπεράσει τους 300.000 τόνους µε τάσεις ανόδου», είπε στην Agrenda ο πρόεδρος της «Ζευς Ακτινίδια», ∆ηµήτρης Μανώσης, ο οποίος παρακολούθησε το φετινό συνέδριο του ΙΚΟ.
Ο ίδιος µας εξήγησε ότι τον προβληµατισµό στους κόλπους του ΙΚΟ τον έχει επιτείνει η παρουσία του «απρόβλεπτου» Ιράν, για το οποίο δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, ωστόσο είναι βέβαιο ότι έχει µπει δυναµικά στο παιχνίδι της καλλιέργειας του ακτινιδίου, καθώς πέρυσι έγιναν οι πρώτες εισαγωγές στην Ευρώπη, η οποία αποτελεί βασική αγορά για τους υφιστάµενους «παίκτες» του κλάδου.
Πιο δύσκολη αναµένεται φέτος η διάθεση του ελληνικού ακτινιδίου
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο κ. Μανώσης ανέφερε πως η φετινή εµπορική σεζόν για το ελληνικό ακτινίδιο προοιωνίζεται πιο δύσκολη από την περσινή, κάτι που, όπως σηµείωσε επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι οι Ιταλοί έµποροι, οι οποίοι το 2017 αγόρασαν τουλάχιστον 37.000 τόνους ελληνικών ακτινιδίων, έχουν κάνει σποραδικές εµφανίσεις (σ. σ. οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν έρθει µόλις δύο Ιταλοί και ένας Ισπανός και κάνουν αγορές).
«Η Ιταλία έχει φέτος γύρω στους 70.000 τόνους µεγαλύτερη παραγωγή πράσινων ποικιλιών ακτινιδίου, γεγονός που αν συνδυαστεί αφενός µε το ό,τι η Νέα Ζηλανδία εκτιµάται ότι θα έχει προϊόντα στην αγορά µέχρι τις 15 Ιανουαρίου και αφετέρου η Χιλή προβλέπεται πως θα είναι πιο πρώιµη και αντί για το Μάιο, θα είναι τοποθετηµένη στα ράφια από τις 20 Απριλίου του 2019, στην ουσία µας αφήνεται ανοικτό ένα εµπορικό παράθυρο µόλις περίπου 3 µηνών προκειµένου να διαθέσουµε την παραγωγή µας χωρίς ανταγωνισµό κι άρα µε καλές τιµές», είπε ο ίδιος.
Σε ό,τι αφορά τα προβλήµατα της καλλιέργειας στην Ελλάδα τονίστηκε ότι τα κρούσµατα του βακτηρίου της ακτινιδιάς και της βρωµούσας, για την ώρα είναι σποραδικά κι ελεγχόµενα, αλλά χρειάζεται εγρήγορση και προσοχή, διότι είναι εύκολο να ξεφύγει η κατάσταση, ιδίως µε τη χρήση bins από την Ιταλία, όταν γίνονται συναλλαγές στο χωράφι.
Στο συνέδριο του ΙΚΟ, στο οποίο συµµετείχαν εκπρόσωποι από την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλία, την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Χιλή και τη Νέα Ζηλανδία, διατυπώθηκε και η πρόταση να γίνει προσπάθεια ο ΙΚΟ από το άτυπο όργανο του κλάδου διεθνώς, να αναγνωριστεί µε έναν επίσηµο θεσµικό ρόλο. Η πρόταση κατατέθηκε από την Ιταλία και θα γίνουν σχετικές προσπάθειες να υλοποιηθεί, καθώ κρίθηκε πως η θεσµική µετεξέλιξη του ΙΚΟ θα του δώσει τη δυνατότητα να έχει αποτελεσµατικότερη παρεµβατική δράση.
Στους 1,2 εκατ. τόνους η παγκόσμια παραγωγή
Ως προς την εικόνα της καλλιέργειας στις υπόλοιπες χώρες-µέλη του ΙΚΟ, σύµφωνα µε τον κ. Μανώση αναφέρθηκε στο συνέδριο πως η συνολική παγκόσµια παραγωγή των πράσινων ποικιλιών ακτινιδίου θα φτάσει στους 1.244.000 τόνους, µε το βόρειο ηµισφαίριο να κυριαρχεί στην καλλιέργεια αναµένοντας περίπου 790.000 τόνους.
Ηγετικές δυνάµεις παραµένουν η Νέα Ζηλανδία και η Ιταλία, οι οποίες αύξησαν µεν την παραγωγή τους φέτος, σε σχέση µε πέρυσι, πλην όµως εξακολουθούν να αντιµετωπίζουν σοβαρά ζητήµατα µε το βακτήριο της ακτινιδιάς και εχθρούς όπως η βρωµούσα, που για την ώρα στην Ελλάδα είναι διαχειρίσιµα. Η τάση δε, είναι πλέον εµφανής, στις χώρες αυτές, που δίνουν και τον τόνο των επερχόµενων εξελίξεων, για «στροφή» προς την καλλιέργεια κίτρινων ποικιλιών.
Η Ιταλία, συγκεκριµένα, αναµένει φέτος γύρω στους 375.000- 380.000 τόνους ακτινίδια πράσινων ποικιλιών κι άλλους περίπου 60.000 τόνους κίτρινων, που σηµαίνει µια πρόσθετη παραγωγή της τάξης των 70.000 τόνων έναντι του 2017.
Στη Νέα Ζηλανδία, αναφέρθηκε πως η παραγωγή των πράσινων ποικιλιών θα είναι γύρω στους 280.000 τόνους και των κίτρινων περί τους 250.000 τόνους, ενώ οι νέες φυτεύσεις είναι αποκλειστικά κίτρινες ποικιλίες
Στη Γαλλία, αντίστοιχα, η πρόβλεψη που διατυπώθηκε για την φετινή παραγωγή την ανεβάζει στους 55.000–60.000 τόνους, περίπου στα ίδια επίπεδα µε πέρυσι, ενώ κι εδώ η τάση ως προς τις νέες φυτεύσεις είναι για στροφή σε κίτρινες ποικιλίες. Η ισπανική παραγωγή αντίστοιχα φέτος υπολογίζεται σε 18.000 τόνους, ελαφρώς υψηλότερη από τους 16.000 τόνους του 2017, µε µικρότερα προβλήµατα από τη βρωµούσα (σ. σ. δεν επιφέρει ακόµη σηµαντική οικονοµική ζηµία).
Ανοδικούς ρυθµούς εµφανίζει και η Πορτογαλία, η οποία υπολογίζεται φέτος πως έχει µια παραγωγή της τάξης των 30.000 τόνων.
