Φυσικά η εικόνα που δίνει πλέον ο κλάδος των σιτηρών απέχει πολύ από αυτή της προηγούµενης εµπορικής περιόδου µε τις πληθωριστικές ανατιµήσεις να εκτείνονται από τις εισροές και το πετρέλαιο έως το κόστος ενοικίασης καλλιεργήσιµης γης, κάτι που σε συνδυασµό µε τις µειωµένες αποδόσεις που στιγµάτισαν τα αλώνια του 2021, αφήνουν και πάλι µικρά περιθώρια κέρδους για τους Έλληνες παραγωγούς.
Αν και οι αυτοµατισµοί στις αγορές σπάνια λειτουργούν προς όφελος του πιο αδύναµου- εκ των πραγµάτων- κρίκου της αλυσίδας εφοδιασµού, η κατάσταση φέτος είναι κοινή σε όλα τα παραγωγικά κέντρα σκληρού σίτου στο βόρειο ηµισφαίριο. Έτσι, το ράλι των τιµών είναι συγχρονισµένο σε Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία και Καναδά, µε τις γαλλικές αγορές να ενισχύονται κατά 5 ευρώ ο τόνος (στα 330 ευρώ) παρά την κλειστή λόγω ∆εκαπενταύγουστου Φότζια, που διατηρεί την τιµή των 385 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα µε υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12%.
Ανοδικά κινείται και ο Καναδάς που συνεχίζει να ενισχύεται υπό τον γνωστό φόβο της παραγωγής του, κατόπιν της επίµονης ξηρασίας και του παρατεταµένου κύµατος καύσωνα που χτύπησε τα φυτά σε κρίσιµα στάδια ανάπτυξης. Υπάρχουν φωνές στην αγορά που µιλούν για µικρότερη του αναµενοµένου ζηµιά στην καναδική παραγωγή, ωστόσο ήδη τα αµερικανικά σιτάρια περσινής σοδειάς φτάνουν στα λιµάνια της Ιταλίας σε τιµές 372 ευρώ ο τόνος, δηλαδή 2 ευρώ ακριβότερα από την τιµή εξαγωγής που έχει διαµορφωθεί για τη χώρα µας.
Τον Σεπτέµβριο, λοιπόν, η αγορά θα έχει σχηµατίσει µια καλύτερη εικόνα σχετικά µε τις διαθέσιµες ποσότητες που θα έχει στη διάθεσή της για να κινηθεί για το υπόλοιπο της εµπορικής περιόδου, ωστόσο ακόµα και στην περίπτωση που η µείωση στον Καναδά αποδειχθεί µικρότερη των σηµερινών εκτιµήσεων, οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς καλούνται να συνυπολογίσουν και το αυξηµένο κόστος για τα ναύλα, που όπως µεταδίδουν διεθνή µέσα, έχει ξεφύγει. Έτσι, ακόµα και στα σηµερινά επίπεδα των 32 λεπτών το κιλό για το ελληνικό σκληρό, αυτό φτάνει µε πιο ανταγωνιστικές τιµές στα λιµάνια της Ιταλίας συγκριτικά µε το καναδικό.
Μειωση 27% της σοδειασ σίτου στον Καναδά
Στους 4,8 εκατ. τόνους αποτιµάται η επερχόµενη παραγωγή σκληρού σίτου του Καναδά σύµφωνα µε τα στοιχεία του ∆ιεθνούς Συµβουλίου Σιτηρών (IGC), που κάνει λόγο για τη µικρότερη παραγωγή των τελευταίων οχτώ ετών. Πρόκειται για µία µείωση της τάξης του 27% από τη σοδειά του 2020 τη στιγµή που οι ΗΠΑ αναµένουν παραγωγή που µετά βία θα υπερβεί τους 1 εκατ. τόνους, ίσως τη χαµηλότερη στα ιστορικά της χώρας. Η παγκόσµια παραγωγή αναµένεται να µειωθεί κατά 2,1% το 2021, µε την ευρωπαϊκή παραγωγή να συγκρατεί την πτώση µε 7,8 εκατ. τόνους σε µια αύξηση 8,4% από πέρυσι. Ενδεικτικό του κλίµατος στις αγορές, είναι το γεγονός ότι αν και η Ιταλία έχει αυξήσει την παραγωγή της κατά 6,9% στους 4,1 εκατ. τόνους, η Φότζια έγραψε άνοδο καθ’ όλη τη διάρκεια των καλοκαιρινών µηνών.
