Σύμφωνα με τους γεωπόνους, σε περιπτώσεις όχι πυκνών πληθυσμών, ο ψεκασμός πρέπει να γίνει 7 - 10 ημέρες μετά την εμφάνιση των πρώτων ερπουσών προνυμφών.
Ακολουθεί το τεχνικό δελτίο:
Βαμβακάδα, (Pseudaulacaspis pentagona)
Η βαμβακάδα αποτελεί πολύ σοβαρό εχθρό της ακτινιδιάς προσβάλλοντας τον κορμό, τα κλαδιά και τους καρπούς. Πολλαπλασιάζεται με μεγάλη ταχύτητα και έχει τρεις γενεές το έτος. Το έντομο απομυζά χυμούς από το φυτό προκαλώντας την εξασθένισή του και σταδιακά την ξήρανση των κλαδιών. Σημαντικές είναι οι ζημιές στους καρπούς, όπου στα σημεία προσβολής πληγώνεται η επιδερμίδα με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται σήψεις, να μειώνεται ο χρόνος διατήρησης των καρπών και τελικά να υποβαθμίζεται η ποιότητα και η εμπορική τους αξία.
Η βαμβακάδα διαχειμάζει με τη μορφή ενήλικου θηλυκού και από τα μέσα Απριλίου ξεκινούν οι ωοτοκίες. Κατάλληλη περίοδος για τη χημική καταπολέμηση του εχθρού είναι η περίοδος που εμφανίζεται ο μεγαλύτερος αριθμός ακάλυπτων μετακινούμενων προνυμφών (Απρίλιος - Μάιος). Αργότερα οι προνύμφες αποκτούν κάλυμμα (ασπίδιο), το οποίο είναι ικανό να τις προστατεύσει από το υγρό των ψεκασμών.
Η αντιμετώπιση πρέπει να γίνει εναντίον των ερπουσών προνυμφών. Οποιαδήποτε επέμβαση με εντομοκτόνα για να είναι επιτυχής πρέπει να γίνεται όταν υπάρχουν οι νεαρές προνύμφες 1ης(έρπουσες) ή και 2ης ηλικίας και μετά από προσεκτική παρακολούθηση του εντόμου. Αν υπάρχει πυκνός πληθυσμός ο πρώτος ψεκασμός πρέπει να γίνει αμέσως μετά την εμφάνιση των πρώτων ερπουσών που θα παρατηρηθούν την άνοιξη και ο δεύτερος δύο εβδομάδες αργότερα.
Σε περιπτώσεις όχι πυκνών πληθυσμών ο ψεκασμός πρέπει να γίνει 7 - 10 ημέρες μετά την εμφάνιση των πρώτων ερπουσών προνυμφών.
Βακτηριακό έλκος, (Pseudomonas syringae pv. Actinidiae)
Το βακτηριακό έλκος της Ακτινιδιάς προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas syringae pv. Actinidiae που προσβάλει φυτά του γένους Actinidia.
Τα κύρια συμπτώματα της ασθένειας είναι τα ακόλουθα:
S Μικρά σταγονίδια γαλακτόχρωμου υγρού στην επιφάνεια του κορμού καθώς και των κύριων και δευτερευόντων κλάδων, κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
S Μεταχρωματισμός της επιφάνειας του κορμού που οφείλεται στη βακτηριακή εξίδρωση που εξέρχεται από το έλκος και αποξηραίνεται επί του φλοιού .
S Καστανές γωνιώδεις κηλίδες με χλωρωτική άλω που παρουσιάζονται σε φύλλα την άνοιξη.
S Συμπτώματα μάρανσης και νέκρωσης φύλλων.
S Καστανός μεταχρωματισμός των ιστών κάτω από το φλοιό των κλάδων.
S Μεταχρωματισμός και μάρανση των ανθέων πριν ανοίξουν.
Η μεταφορά μολύσματος μπορεί να γίνει με τον αέρα, τη βροχή, από διάφορα ζώα, τον άνθρωπο, τα διάφορα καλλιεργητικά εργαλεία ενώ σε μεγάλες αποστάσεις μεταφέρεται κυρίως με μολυσμένο πολλαπλασιαστικό υλικό.
Για την προστασία από την εμφάνιση της ασθένειας του βακτηριακού έλκους συστήνονται γενικές ορθές πρακτικές:
S Να χρησιμοποιείται υγιές, πιστοποιημένο πολλαπλασιαστικό υλικό για την εγκατάσταση νέων οπωρώνων.
S Να πραγματοποιείται τακτική επιθεώρηση των οπωρώνων για τυχόν εμφάνιση ύποπτων συμπτωμάτων προσβολής.
S Να διατηρείται καθαρή η επιφάνεια του εδάφους του οπωρώνα από πεσμένα φύλλα και κλαδιά τα οποία μπορεί να είναι φορείς του μολύσματος.
S Να γίνεται τακτική απολύμανση των εργαλείων.
Για την αντιμετώπιση του βακτηρίου την τρέχουσα περίοδο, συνιστώνται προληπτικοί ψεκασμοί φυλλώματος, από τα πρώτα φύλλα έως την πλήρη ωρίμανση των καρπών με κατάλληλα εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, λαμβάνοντας υπόψη τα αναγραφόμενα στην ετικέτα.
Η εφαρμογή γεωργικών φαρμάκων πρέπει να γίνεται από κατόχους πιστοποιητικού γνώσεων Ο.Χ.Γ.Φ.
Να εφαρμόζονται οι οδηγίες χρήσης με έμφαση στη δοσολογία, τη συνδυαστικότητα και την τήρηση μέτρων προστασίας του ψεκαστή.
