Περίπου το 14% του συνόλου των τροφίμων που παράγονται χάνονται ετησίως, ενώ η Κεντρική και Νότια Ασία, η Βόρεια Αμερική και η Ευρώπη αντιπροσωπεύουν τα μεγαλύτερα μερίδια, σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, επικαλούμενη τα τελευταία στοιχεία από το 2016. Καλύτερη αποθήκευση οι υποδομές θα βοηθήσουν στη μείωση των ζημιών, αλλά απαιτούνται λεπτομερέστερα στοιχεία για την αλυσίδα εφοδιασμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ανέφερε.
Η σπατάλη τροφίμων αναδεικνύει αυξημένο έλεγχο εξαιτίας της συμβολής στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και εκτιμάται ότι περισσότεροι από 820 εκατομμύρια άνθρωποι πεινούν καθημερινά. Οι ηγέτες του κόσμου έχουν δεσμευτεί να προσπαθήσουν να μειώσουν κατά το ήμισυ τα παγκόσμια την σπατάλη τροφίμων σε επίπεδο λιανικής και κατανάλωσης έως το 2030 και να μειώσουν τις απώλειες στην παραγωγή τροφίμων. Οι εταιρείες προσπαθούν επίσης να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της βιομηχανίας τροφίμων.
«Η απώλεια τροφίμων συνεπάγεται άσκοπη πίεση στο περιβάλλον και στους φυσικούς πόρους που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή της,» δήλωσε στην έκθεση ο Qu Dongyu, γενικός διευθυντής του FAO που εδρεύει στη Ρώμη. «Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι οι χερσαίοι και υδάτινοι πόροι έχουν σπαταληθεί, δημιουργείται ρύπανση και τα αέρια θερμοκηπίου δεν εκπέμπονται καθόλου», τόνισε.
Οι καταναλωτές σπαταλούν επίσης τεράστια ποσά. Το 37% των ζωικών προϊόντων και ενδεχομένως το ένα πέμπτο των οπωροκηπευτικών μπορούν να σπαταληθούν μετά την αγορά τους, σύμφωνα με τον FAO. Τα πλούσια έθνη έχουν υψηλότερα επίπεδα αποβλήτων λόγω περιορισμένης διάρκειας ζωής ή κακού σχεδιασμού των καταναλωτών, ενώ οι φτωχότερες χώρες αντιμετωπίζουν συνήθως ζητήματα σχετικά με το κλίμα και την υποδομή.
Η μείωση των απωλειών τροφίμων και των αποβλήτων στον κόσμο είναι μια πρόκληση, επειδή χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες για να αναληφθούν αποτελεσματικές ενέργειες, ανέφερε ο FAO. Παρόλα αυτά, η κατάλληλη ψυκτική αποθήκευση μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς και η βελτίωση των υποδομών και της εφοδιαστικής αλυσίδας εφοδιασμού. Επιπρόσθετα, η αύξηση της παραγωγικότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης μέσω της έρευνας και της ανάπτυξης έχει βρεθεί ότι είναι πιο οικονομικά αποδοτική από τον περιορισμό των ζημιών μετά τη συγκομιδή, αναφέρει η έκθεση.
