Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το τελευταίο τρίμηνο του 2022 το μερίδιο του δολαρίου στα παγκόσμια συναλλαγματικά διαθέσιμα υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 20 ετών. Σύμφωνα με τον Στίβεν Τζεν, πρόκειται για αντίδραση στο πάγωμα διαθεσίμων της Ρωσίας, ύψους 640 δισ. δολ., που εξώθησε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία να αλλάξουν τη σύνθεση των διαθεσίμων τους.
Το πανίσχυρο δολάριο είναι κυρίαρχο στις αγορές εμπορευμάτων γι’ αυτό και η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα να αποκλείει χώρες παραγωγούς όπως η Ρωσία, η Βενεζουέλα και το Ιράν. Αυτό όμως αλλάζει. Η Ινδία αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο πληρώνοντας με ντιράμ Εμιράτων και ρούβλια. Η Κίνα πληρώνει τη Ρωσία με γουάν για πετρέλαιο, άνθρακα και μέταλλα και η γαλλική Total Energies σε γουάν το LNG που αγόρασε από την κινεζική CNOOC. Στο μεταξύ, το μερίδιο του γουάν στις αγορές συναλλάγματος αυξήθηκε από σχεδόν μηδενικό επίπεδο πριν από 15 χρόνια σε 7%, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Η απεξάρτηση από το δολάριο προϋποθέτει ότι θα αποφασίσουν αυτοβούλως να χρησιμοποιούν άλλα νομίσματα εξαγωγικές και εισαγωγικές επιχειρήσεις, διαπραγματευτές νομισμάτων, εκδότες χρέους και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Είναι μάλλον απίθανο.
Σύμφωνα με την BIS, το δολάριο αντιπροσωπεύει σχεδόν το 90% των παγκόσμιων συναλλαγών στις αγορές συναλλάγματος, κάπου 6,6 τρισ. δολ. το 2022. Σε δολάρια είναι περίπου το 50% του παγκόσμιου εξωτερικού χρέους, το 59,5% των παγκόσμιων συναλλαγματικών διαθεσίμων και το 50% των πληρωμών διεθνούς εμπορίου. Και όπως επισημαίνει ο Μπάρι Αϊχενγκριν, καθηγητής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, «δεν υπάρχει μηχανισμός που να κάνει τράπεζες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να αλλάξουν ταυτοχρόνως όλες συμπεριφορά». Είναι γεγονός ότι κανένα νόμισμα δεν φαίνεται υποψήφιο για διάδοχος του δολαρίου, αλλά υπάρχουν πολλές εναλλακτικές που ενδεχομένως θα δημιουργήσουν έναν πολυπολικό κόσμο.
Σύμφωνα με τον Τζέφρι Γου, αναλυτή της ΒΝΥ Mellon, πολλές χώρες συνειδητοποιούν ότι όταν στα συναλλαγματικά τους διαθέσιμα κυριαρχεί ένα νόμισμα ή δύο, «δεν έχουν επαρκή ποικιλία». Πολλές κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να διασφαλίσουν ποικιλία στα περιουσιακά τους στοιχεία αγοράζοντας εταιρικά ομόλογα, ακίνητα και άλλα νομίσματα. «Η διαδικασία είναι σε εξέλιξη», σχολιάζει ο Μαρκ Τίνκερ, γενικός διευθυντής της Toscafund του Χονγκ Κονγκ, που προεξοφλεί πως «εφεξής το δολάριο θα χρησιμοποιείται λιγότερο στο παγκόσμιο σύστημα».
26-05-2023 18:26unsigned
<<Σύμφωνα με την BIS, το δολάριο αντιπροσωπεύει σχεδόν το 90% των παγκόσμιων συναλλαγών στις αγορές συναλλάγματος, κάπου 6,6 τρισ. δολ. το 2022. Σε δολάρια είναι περίπου το 50% του παγκόσμιου εξωτερικού χρέους, το 59,5% των παγκόσμιων συναλλαγματικών διαθεσίμων και το 50% των πληρωμών διεθνούς εμπορίου.>> First of all, it has to be made clear that the Federal Reserve, as a central bank, is neither a creditor nor a debtor in sovereign debt. The Federal Reserve is an independent monetary authority with its own balance sheet and an independent budget. Its budget is not dependent on any government. It has sole discretion over the conduct of monetary policy in the territory of the Republic of the United States of America. Its budget is not subject to approval by the Federal Government and therefore is always balanced. As an underwriter it has no responsibility for the twin deficits of the Federal Government of the United States of America, a protectorate entity. The Republic of the United States of America forbids government budget deficits or surpluses and is strictly a balanced budget public finance agent. The twin deficits are a public nuisance characterization of the Republic of the United States of America, and as such a violation of Republican Constitutional Law; as they violate the Republic's due exercise of the right to vote. By now, the indebtedness of the twin deficits is beyond any prospect of repayment and the protectorate entity that uses the name United States of America, is indeed in practical bankruptcy. The practical situation on the ground is so dramatic; I was attacked in the disabled bathroom facility, of Quincy Market, the "cradle of Liberty" constructed in 1824 to 1826 only with cash of the public treasury of the City of Boston, no debt written against the equity of the public whatsoever, by a maintenance man claiming the "cradle of Liberty" to be private property! Indeed, Quincy Market reflects strictly Republican finance.
Απάντηση