Στις ΗΠΑ γράφτηκε νέο κεφάλαιο ιστορίας, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε ο τρίτος πρόεδρος της χώρας που παραπέμπεται σε δίκη με το αίτημα της καθαίρεσης.
Συγχρόνως είναι ο πρώτος που βιώνει κάτι τέτοιο στην πρώτη του θητεία.
Πάντως, στη δίκη στη Γερουσία, η οποία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους, μοιάζει απίθανο να αποφασιστεί καθαίρεση.
Μετά από μια μαραθώνια συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων συνολικής διάρκειας 11 ωρών και 50 λεπτών, πάρθηκε η ιστορική απόφαση: ο Ντόναλντ Τραμπ παραπέμπεται σε δίκη για κατάχρηση εξουσίας και παρακώλυση της λειτουργίας του Κογκρέσου.
Η δεύτερη κατηγορία, περί παρακώλυσης της έρευνας του Κογκρέσου, εγκρίθηκε με 229 ψήφους υπέρ, 198 κατά και 1 αποχή, σε μια ψηφοφορία κατά την οποία τηρήθηκαν αυστηρά οι κομματικές γραμμές (με τέσσερις εξαιρέσεις).
Νωρίτερα, εγκρίθηκε η απαγγελία της πρώτης κατηγορίας σε βάρος του Τραμπ, περί κατάχρησης εξουσίας, γιατί άσκησε πίεση στον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι το καλοκαίρι προκειμένου να δώσει εντολή να διενεργηθεί έρευνα σε βάρος του πολιτικού του αντιπάλου και πρώην αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν. Η κατηγορία εγκρίθηκε με 230 ψήφους υπέρ έναντι 197 κατά.
Η οργισμένη αντίδραση Τραμπ για την ριζοσπαστική Αριστερά
Με ένα οργισμένο "τιτίβισμα" στο Twitter, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αντέδρασε στην απόφαση παραπομπής του κάνοντας λόγο για τερατώδη ψέματα. Κατηγόρησε ξανά την "ριζοσπαστική Αριστερά" και υποστήριξε πως πρόκειται για προσβολή για τις ΗΠΑ. Το tweet του κ. Τραμπ:
Οι δύο πρόεδροι που παραπέμφθηκαν πριν τον Τραμπ
Αρκετοί πιστεύουν και γνωρίζουν, λαθεμένα όμως, πως ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που έζησε αυτή τη διαδικασία, της παραπομπής.
Δεν είναι όμως έτσι.
Πρώτος ήταν ο Andrew Johnson, το μακρυνό 1868, επειδή απέλυσε τον υπουργό Άμυνας Edwin M. Stanton.
Ο δεύτερος ήταν ο Μπιλ Κλίντον, το 1998, ο οποίος κατηγορήθηκε για ψευδορκία σε σχέση με τις σεξουαλικές του σχέσεις με την ασκούμενη του Λευκού Οίκου, Μόνικα Λεβίνσκι. Εϊναι το γνωστό σκάνδαλο Monica Gate.
Αμφότεροι οι δύο πρόεδροι αθωώθηκαν στις δίκες που διεξήχθησαν από τη Γερουσία διότι δεν συγκεντρώθηκαν τα 2/3 του Σώματος που απαιτούνταν για να καταδικαστούν.
Ο Ρίτσαρντ Μ. Νίξον αντιμετώπισε επίσης την απειλή παραπομπής μετά το σκάνδαλο Watergate το 1974, αλλά, καθώς ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα απομακρυνόταν από το αξίωμα, ο Νίξον αποφάσισε να παραιτηθεί πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Πηγή: thetoc.gr
