Την ίδια χρονιά αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες αφίσες του ΕΟΤ, μιας και η αφίσα ήταν το κύριο διαφημιστικό μέσο εκείνη τη περίοδο, κάποιες εκ των οποίων μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν μουσειακά κομμάτια. Οι αρχικές επιρροές: γραφικά ελληνικά τοπία, ιστορικά μνημεία, φύση και καθημερινή ζωή.
Σχεδόν όλες οι αφίσες είναι ζωγραφικοί πίνακες φιλοτεχνημένοι από εξέχοντες εικαστικούς και ζωγράφους, όπως οι Πολυχρονιάδης, Βιτσώρης, Παπαγεωργίου, με την πρώτη χρονολογημένη αφίσα να είναι μια φωτογραφία της διάσημης Ελληνίδας φωτογράφου Nelly’s (Έλλη Σεραϊδάρη) η οποία απεικονίζει τον Παρθενώνα από τα Προπύλαια, λουσμένο στον ήλιο.
Από το 1930 και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70 οι τουριστικές αφίσες της χώρας αφήνονται στα έμπειρα χέρια μεγάλων ονομάτων: Μόραλης, Τέτσης, Μυταράς, Φασιανός, Τσόκλης, Takis, Βασιλείου, Βακιρτζής, Βυζαντίου, Ορφανού, Βήττου, Περράκη, Κωστόπουλος, Λιάσκας, είναι μόνο μερικοί από τους μεγάλους καλλιτέχνες που δέχονται την πρό(σ)κληση του ΕΟΤ να απεικονίσουν την Ελλάδα του ατελείωτου καλοκαιριού, του φωτός, της θάλασσας, του αρχαίου πολιτισμού. Το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει και συγκινεί τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων. Με την είσοδο των ’80s οι αφίσες αρχίζουν να αλλάζουν χαρακτήρα, με τις προκάτ φωτογραφίες τοπίων να κερδίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τη βασική θεματολογία να περιορίζεται σε ασβεστωμένα νησιώτικα σπίτια, χαμογελαστούς παππούδες και γιαγιάδες κάτοικους νησιών. Από το τέλος του ’80 και καθόλη τη διάρκεια του ’90 και των ’00s οι αφίσες του ΕΟΤ δείχνουν να έχουν χάσει αυτή την έμπνευση μοναδικότητα...
Ξεκινάμε από την ζωγραφική του 1930…
Δεκαετία του '40
Δεκαετία του ΄60
Δεκαετία του ΄70
Δεκαετία του ΄80
