Με αφορμή την ημέρα αυτή, θα ταξιδέψουμε σε κάποια από αυτά τα μέρη για να δούμε πώς γιορτάζεται.
Την έχουμε δει όλοι σε αμερικάνικες ταινίες να γιορτάζεται κάθε Νοέμβριο κι όσο κι αν δεν είναι στα έθιμά μας, ξέρουμε όλοι λίγο-πολύ περί τίνος πρόκειται. Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι μια ετήσια παραδοσιακή γιορτή που γίνεται στη Βόρεια Αμερική και ανήκει στην κατηγορία των φεστιβάλ της σοδειάς. Η πρώτη φορά που γιορτάστηκε ήταν στα τέλη του 16ου αιώνα σε περιοχές του σημερινού Καναδά , ενώ από τις αρχές του 17ου αιώνα ο γιορτασμός άρχισε να γίνεται και σε περιοχές των σημερινών ΗΠΑ. Κατά τη γιορτή αυτή, στο παρελθόν, στέλνονταν ευχαριστίες προς το Δημιουργό για τα αγαθά που αποκόμισε ο καθένας στο τέλος της σοδειάς, ενώ σήμερα είναι μια ακόμη ευκαιρία για τις οικογένειες να φάνε μαζί γαλοπούλα, πατάτες, κολοκυθόπιτα και άλλα καλούδια, σε μια γιορτή που σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου που κρατάει ως την Πρωτοχρονιά. Ας δούμε, όμως, τι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλες χώρες.
Γερμανία: Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι μια θρησκευτική γιορτή για τους Γερμανούς, η οποία πραγματοποιείται την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου και ονομάζεται Erntedank. Στο πλαίσιο αυτής, πραγματοποιείται φεστιβάλ που δίνει ευχαριστίες για καλή χρονιά και καλή τύχη. Στις επαρχιακές περιοχές, η έννοια της συγκομιδής έχει πιο κυριολεκτική σημασία, αλλά αυτό δεν σταματά και τις εκκλησίες στις μεγάλες πόλεις από το να κάνουν εορτασμούς. Μέσα σε αυτούς εντάσσεται και μια διαδικασία, όπου παρουσιάζεται το Erntekrone , ένα στέμμα από δημητριακά, λουλούδια και φρούτα. Παρ’ όλο που η γαλοπούλα είναι πρωταγωνίστρια, οι επιλογές για το τραπέζι είναι πολλές, από κοτόπουλο (die Masthühnchen) και ευνουχισμένους κόκορες (der Kapaun) μέχρι γίδα (die Gans). Ιαπωνία Η Kinrō Kansha no Hi είναι μια μέρα που γιορτάζεται στην Ιαπωνία κάθε 23 Νοεμβρίου. Προέρχεται από τις αρχαίες τελετουργίες της συγκομιδής, που ονομάζονται Niinamesai , η σύγχρονη εκδοχή τους, όμως, συνδέεται περισσότερο με τον εορτασμό της σκληρής δουλειάς και της συμμετοχής στην κοινότητα –γι’ αυτό και η ημέρα αυτή μεταφράζεται ως Εργατική Ημέρα Ευχαριστιών. Παρ’ όλο που οι παραδόσεις του Niinamesai φτάνουν χιλιάδες χρόνια πίσω, η γιορτή Kinrō Kansha no Hi δημιουργήθηκε επίσημα το 1948, με στόχο να γιορτάζει τα δικαιώματα των εργατών στην Ιαπωνία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα γιορτάζεται με διάφορες εκδηλώσεις των εργατικών σωματείων, με τα παιδιά να φτιάχνουν χειροτεχνίες και δώρα για τους αστυνομικούς.
Καναδάς: Με ρίζες από τις ίδιες ευρωπαϊκές πηγές των φεστιβάλ συγκομιδής που οδήγησαν στην αμερικάνικη βερσιόν, η καναδική Ημέρα των Ευχαριστιών –ή η l'Action de grâce όπως αναφέρονται σε αυτή οι γαλλόφωνοι πολίτες του Καναδά- γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1578, όταν ο άγγλος εξερευνητής, Martin Frobisher , έδωσε τις ευχαριστίες του για τα ασφαλή του ταξίδια. Το Κοινοβούλιο την καθιέρωσε ως εθνική γιορτή το 1879, αλλά το 1957 τη μετακίνησε από τις 6 Νοεμβρίου, στη 2η Δευτέρα του Οκτωβρίου. Από το γεύμα κι εδώ δεν λείπει η γαλοπούλα, ο πουρές πατάτας, η γέμιση, οι σάλτσες και το καλαμπόκι, ενώ οι διακοπές και οι παρελάσεις είναι πλέον μέρος της παράδοσης.
Γρενάδα: Αν και η εκδοχή της ημέρας αυτής στη Γρενάδα δεν έχει σχέση με τις ρίζες της αμερικάνικης γιορτής, παρ’ όλ’ αυτά δεν θα υπήρχε χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 25 Οκτωβρίου και στην ουσία αποτελεί την επέτειο της εισβολής του αμερικανικού στρατού το 1983 για την αποκατάσταση της τάξης, μετά το θάνατο του κομμουνιστή ηγέτη Maurice Bishop. Οι αμερικανοί στρατιώτες που είχαν τη βάση τους εκεί, μίλησαν στους ντόπιους για τη γιορτή των Ευχαριστιών, το γεύμα και το στόχο της ευγνωμοσύνης και για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους οι ντόπιοι εργάστηκαν μυστικά προκειμένου να ξαφνιάσουν τους στρατιώτες με γεύματα όπως αυτά που τους περιέγραφαν. Σήμερα, γιορτάζεται σε επίσημες τελετές μνήμης.
Λιβερία: Μια διαφορετική εκδοχή του αμερικάνικου Thanksgiving μπορεί να βρει κανείς στη Λιβερία, δυτικά της Αφρικής , η οποία ιδρύθηκε από απελευθερωμένους σκλάβους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί το 1822 και ίδρυσαν το κράτος το 1847 με την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Γιορτάζεται κυρίως από Χριστιανούς και Λιβεριανούς, οι οποίοι γεμίζουν τις εκκλησίες τους με καλάθια με τοπικά φρούτα όπως μπανάνες, παπάγια, μάνγκο και ανανάδες και έχει το νόημα της αφθονίας. Μετά τη λειτουργία πραγματοποιείται δημοπρασία για αυτά και στη συνέχεια οι οικογένειες φεύγουν για το οικογενειακό τους τραπέζι. Οι συναυλίες και ο χορός δεν λείπουν ως μέρος των εορταστικών παραδόσεων.
Ολλανδία: Για πολλούς από τους προσκυνητές, η Αγγλία ήταν απλώς μια ενδιάμεση στάση στο δρόμο για την Αμερική. Περίπου το 40% των ενηλίκων στο πλοίο Mayflower έρχονταν από το Leiden της Ολλανδίας , όπου ζούσαν και εργάζονταν από το 1609 έως το 1620, γι’ αυτό και οι Ολλανδοί θεωρούν ότι επηρέασαν αρκετά την αποικιακή ζωή των Αμερικανών, με τους πολιτικούς γάμους, τα ξύλινα σπίτια κ.ο.κ. Κάποιοι, μάλιστα, αναφέρουν ότι η γιορτή των Ευχαριστιών εμπνεύστηκε από την ετήσια επέτειο της αντίστασης στην Ισπανική Πολιορκία του 1574. Οι κάτοικοι του Leiden γιορτάζουν ακόμη του Αμερικανούς άποικους που έζησαν κάποτε εκεί, με μια μη-αιρετική λειτουργία την 4η Πέμπτη του Νοεμβρίου. Έπειτα, μπορεί να μην υπάρχει γαλοπούλα, αλλά ο καφές και τα κουλούρια δεν λείπουν.
Πηγή: clickatlife.gr
