O Coccia – μεταφέρει η Rachel Riederer στο thenation.com – επιχειρεί να ανακαλύψει ένα καινούριο τρόπο σκέπτεσθαι για τον κόσμο, όπου τα φυτά - «οι πιο διακριτικοί τεχνίτες» – θα βρίσκονται στο επίκεντρο σαν δείγμα του τι σημαίνει να είναι κανείς ζωντανός, σε μια πρόσκληση να εκλείψει ο αυστηρός διαχωρισμός μεταξύ οικολογίας και φιλοσοφίας.
«Μια μεταφυσική της ανάμειξης» προτείνεται μέσω του υπότιτλου, λόγω της ικανότητας των φυτών να δείχνουν πόσο στενά ένας οργανισμός μπορεί να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον – ή ακόμη περισσότερο να γίνονται ένα με αυτό. «Για να υπάρξει, το φυτό πρέπει να ενωθεί με τον κόσμο», απορροφώντας νερό και το φως του ήλιου, ενώ δεν είναι το μόνο που μεταμορφώνεται από αυτή την αμφίδρομη διαδικασία. Το περιβάλλον γύρω του μετασχηματίζεται επίσης, με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης να οξυγονώνει τον αέρα καθώς το φως γίνεται καύσιμο για τα κύτταρα.
Ο Coccia προκαλεί μια συζήτηση πάνω στη σχέση της επιστήμης με τη φιλοσοφία. Όταν η τελευταία σταμάτησε να αναλογίζεται τη φύση, «το δικαίωμα του ομιλείν για τη μη ανθρώπινη ζωή απέκτησαν κυρίως ή αποκλειστικά άλλες επιστήμες». Ο συγγραφέας απορρίπτει τον διαχωρισμό τους και υποστηρίζει ότι είχε επιβλαβείς συνέπειες, όχι μόνο επειδή ενθαρρύνει τους “ειδικούς” να αγνοούν ζητήματα που θεωρούνται εκτός αντικειμένου τους αλλά επειδή αφαιρεί από τον φυσικό κόσμο την “φιλοσοφική του αύρα”.
Οι ιδέες για την έντονη αλληλεξάρτηση μορφών ζωής και τύπων γνώσης περιγράφονται συχνά σαν ακραία παραστρατήματα από τη δυτική ακαδημαϊκή και φιλοσοφική σκέψη. Ο Coccia – υπογραμμίζει η Rachel Riederer – όταν γράφει ότι η εισδοχή της ζωής των φυτών στη φιλοσοφία «αφορά την αναγέννηση μιας αρχαίας παράδοσης» δεν προετοιμάζει το έδαφος για να συζητήσει συσχετισμούς με παραδοσιακές μορφές γνώσης, όπου βοτανολόγοι, σαμάνοι και φυλές ιθαγενών συνήθως μιλούν για τα φυτά σαν δασκάλους και συμμάχους, αλλά σαν πρελούδιο μιας παραγράφου για τον Αριστοτέλη που συμπεριέλαβε τη φυτική ζωή στη θεωρία του για την ψυχή.
Ο Coccia στο παρελθόν έχει ασχοληθεί με θέματα αισθητικής, ειδικά με τη δύναμη της εικόνας στη μόδα και τη διαφήμιση.
Πηγή: Rachel Riederer, thenation.com
