Λέγεται πως εκείνος που θα επιλέξει το χωράφι σαν τόπο ενασχόλησης από ανάγκη, είναι σχεδόν καταδικασµένος σε «χαµηλές πτήσεις».
Τα παραπάνω είναι κάποια από τα συµπεράσµατα µελέτης σε 400 περιπτώσεις Ελλήνων αγροτών στo πλαίσιo έρευνας µε τίτλο «Η αντίληψη των αγροτών για την επιχειρηµατική επιτυχία: αποδείξεις από την ελληνική πραγµατικότητα». Σε αυτή τη µελέτη, µελετήθηκαν τα προσωπικά χαρακτηριστικά των αγροτών, κοινωνικοδηµογραφικά χαρακτηριστικά (π.χ. φύλο, µορφωτικό υπόβαθρο, αρχικό οικονοµικό κεφάλαιο) και εξωτερικοί µη οργανωτικοί παράγοντες πρόβλεψης (π.χ. οικονοµική κρίση, ανταγωνισµός, φόροι , εργασιακά προβλήµατα, κ.λπ.) εξετάζοντας πώς αυτοί οι άνθρωποι αντιλαµβάνονται την επιχειρηµατική επιτυχία.
Τι απαιτείται για να νιώσει κάποιος αγρότης «επιτυχηµένος επιχειρηµατίας»;
Σύµφωνα µε τη µελέτη, προκύπτουν τρία συµπεράσµατα:
Πρώτον, η σχέση µεταξύ της εκπαίδευσης και της προσωπικής επιτυχίας των αγροτών είναι αρνητική, πράγµα που σηµαίνει ότι όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο εκπαίδευσης, τόσο λιγότερο αντιλαµβάνεται τη δική του επιτυχία ο αγρότης. Παρόλο που παράγοντες όπως το εκπαιδευτικό υπόβαθρο και η εκπαίδευση στην επιχειρηµατικότητα είναι θεµελιώδη ατοµικά χαρακτηριστικά που συµβάλλουν στην επίτευξη επιχειρηµατικής επιτυχίας, η τριτοβάθµια εκπαίδευση έχει σηµαντική αρνητική επίδραση στην αντίληψή της.Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει ότι οι επιχειρηµατίες µε τριτοβάθµια εκπαίδευση είναι πιο πιθανό να διαλύσουν τις εταιρείες τους ή να βρουν άλλες υψηλότερες θέσεις εργασίας.
∆εύτερον, όταν η αρχική χρηµατοδότηση προέρχεται από την οικογένεια ή από χρήµατα που ήδη υπάρχουν, οι αγρότες αισθάνονται ότι δεν έχουν πετύχει αρκετά από µόνοι τους για να αισθάνονται πολύ επιτυχηµένοι. Ενώ το αρχικό κεφάλαιο αγοράζει χρόνο και ο επιχειρηµατίας µαθαίνει ή ξεπερνά τα προβλήµατα, οι επιχειρηµατίες που έχουν και εκείνοι που αναζητούν το κεφάλαιό τους έχει βρεθεί ότι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για την επιχειρηµατική επιτυχία.
Τρίτον, οι αγρότες που οδηγούνται από αρνητικά κίνητρα λόγω της ανάγκης να δραστηριοποιηθούν στον γεωργικό τοµέα δεν είναι ικανοποιηµένοι µε αυτό που κάνουν και δεν έχουν επιτυχία. Με βάση ευρήµατα άλλων µελετών, υποστηρίζεται πως οι επιχειρηµατίες που παρακινούνται από την ανάγκη έχουν αδύναµες προοπτικές ανάπτυξης.
Σε αντίθεση µε αρκετές µελέτες που υποστηρίζουν την επιρροή εξωτερικών παραγόντων ως µέτρο της επιχειρηµατικής επιτυχίας, η µελέτη δείχνει ότι αυτό το κριτήριο αυτό έχει µικρή σχέση µε την αντίληψη περί επιτυχίας των αγροτών. Συγκεκριµένα, σύµφωνα µε τα ευρήµατα της µελέτης, η αντίληψη των αγροτών για την επιτυχία δεν επηρεάζεται σηµαντικά από παράγοντες όπως ο ανταγωνισµός, η οικονοµική κρίση, τα προβλήµατα απασχόλησης κ.λπ.
Συγγραφείς της µελέτης είναι οι Αλεξάνδρα Πλιακούρα, Γρηγόριος Μπεληγιάννης από το Τµήµα ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων Τροφίµων και Αγροτικών Επιχειρήσεων, Πανεπιστήµιο Πατρών, ο Αχιλλέας Κοντογεώργος από το Τµήµα Γεωπονίας, ∆ιεθνές Πανεπιστήµιο, και ο Φώτης Χατζηθεοδωρίδης από το Τµήµα Περιφερειακών και ∆ιασυνοριακών Εξελίξεων, Σχολή Οικονοµικών Επιστηµών, Πανεπιστήµιο ∆υτικής Μακεδονίας.
