Από τη Βούλα, κτηνοτρόφος στα ορεινά της Αίγινας με δικό του τυροκομείο

Έχοντας ζήσει τα καλοκαίρια στο νησί καταγωγής του, και παρακολουθώντας από κοντά τον παππού του, να φροντίζει το κοπάδι του, ο ίδιος µπολιάστηκε από µικρή ηλικία µε την καθηµερινότητα του επαγγέλµατος, που έµελλε τελικά να είναι εκείνο που θα διάλεγε να ασκήσει και ο ίδιος. Έτσι, παρά το γεγονός ότι µεγάλωσε στην Αθήνα, ενώ και οι δύο γονείς του δεν είχαν καµία σχέση µε την πρωτογενή παραγωγή, ο Γιάννης Χερουβείµ διάλεξε τη συγκεκριµένη επαγγελµατική κατεύθυνση. Μάλιστα, παρά την έντονη πίεση που υφίσταται από την αύξηση στο κόστος παραγωγής, τονίζει ότι θα συνεχίσει να προσπαθεί, αποφεύγοντας να σφαγιάσει έστω και ένα από τα ζώα του, για να αντιµετωπίζει τη δυσχερή συγκυρία.

«Κόλλησα το µικρόβιο από τον παππού µου. Από µικρό παιδί βρέθηκα µέσα στο στάβλο, ενώ εκείνος ακόµα κι όταν βγήκε στη σύνταξη, διατηρούσε 30 ζώα για τις ανάγκες της οικογένειας. Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά τα καλοκαίρια και τις γιορτές περνούσα το χρόνο µου στην Αίγινα µε τα ζωντανά», λέει ο Γιάννης Χερουβείµ.

«Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό και στη συνέχεια µετακοµίσαµε στη Βούλα, σε µία οικογενειακή πολυκατοικία, όπου µία από τις συνηθέστερες ασχολίες µου ήταν τα ζώα του κήπου, όπως τα κουνέλια, αλλά και η φροντίδα των κηπευτικών. Το 2008 αποφάσισα να ζήσω µόνιµα στην Αίγινα. Ο παππούς µου είχε ήδη φύγει από τη ζωή κι εγώ άρχισα να δηµιουργώ το δικό µου κοπάδι, αγοράζοντας πρόβατα, κατσίκια, ένα µοσχάρι. Κάπως έτσι έφτασα να έχω 60 πρόβατα και αξιοποίησα τους στάβλους του παππού µου, αποκλειστικά για δική χρήση, χωρίς να ασκώ εµπορική δραστηριότητα».

Στόχος η δημιουργία νέας κάθετης τυροκομικής μονάδας και οι εξαγωγές

Στη συνειδητή του επιλογή να γίνει κτηνοτρόφος, βρέθηκε αντιµέτωπος µε αρκετές δυσκολίες. Μία από τις βασικότερες ήταν η επαναφορά στο προσκήνιο, ενός ξεχασµένου νόµου µετά από διαµάχη των µελών του δηµοτικού συµβουλίου. «Ο νόµος αυτός όριζε ότι η Αίγινα είναι τουριστική περιοχή και δεν επιτρέπονται τα ζώα. Έτσι, όποιος είχε διαφορές µε το γείτονα και τον συγγενή του, βρισκόταν σύντοµα αντιµέτωπος µε καταγγελία που προερχόταν από τον υγειονοµείο του δήµου και µε την εντολή αποµάκρυνσης των κοπαδιών. Ωστόσο εγώ δήλωσα τα ζώα στην κτηνιατρική υπηρεσία και προχώρησα στην έκδοση άδειας στάβλου. Είχα αρκετή παραγωγή, την οποία δεν ήξερα πού και πώς να διαθέσω και αποφάσισα να παρακολουθήσω σεµινάρια τυροκοµίας στο Γεωπονικό Αθηνών και στη συνέχεια ακολούθησα σπουδές στην Αµερικανική Γεωργική Σχολή».

Σταδιακά προχώρησε στην κατασκευή τυροκοµείου, καθετοποιώντας την παραγωγική διαδικασία. Η δραστηριότητά του περιορίζεται σε καταστήµατα στην Αίγινα, στα σούπερ µάρκετ Κρητικός του νησιού και στο γειτονικό Αγκίστρι. «Παρά το ότι µου έχουν προτείνει να διαθέσω τα προϊόντα µου στην Αθήνα, οι ποσότητές που διαθέτω είναι ακόµα µικρές. Επιδίωξή µου είναι να µεγαλώσω τη µονάδα, δηµιουργώντας µία νέα µεγαλύτερη εγκατάσταση, σε οικόπεδο που έχω αποκτήσει. Στόχος µου είναι να µπορέσω να διαθέσω προϊόντα και στο εξωτερικό».

Και καινοτόµα γαλακτοκοµικά

Τα προϊόντα που µεταποιεί είναι επιδόρπια όπως ρυζόγαλο µε πάστα φιστικιού Αιγίνης, κλασικό ρυζόγαλο και κρέµα. Επίσης παρασκευάζει γιαούρτι µε λευκή σοκολάτα και φιστίκι, γραβιέρα και ανθότυρο µε φιστίκι, βούτυρο µε φιστίκι, παγωτό φιστίκι και φιστικοκαραµέλα. ∆ιαθέτει επίσης γραβιέρα απλή, µε µπούκοβο, µε τέσσερα πιπέρια, ένα τυρί τύπου ταλαγάνι τη «σφελάρα», ένα τύπου χαλούµι, ανθότυρο µε µπούκοβο, πρόβειο βούτυρο γάλακτος, το τοπικό τυρί «γκερεµέζι» σε µορφή αλείµµατος από κατσικίσιο γάλα.