
Ωστόσο, η αντιµετώπιση που είχε η συγκεκριµένη οργάνωση από την Πολιτεία σε ένα ακανθώδες και κρίσιµο ζήτηµα, πιστοποιεί άλλη µια φορά την υπονόµευση που µπορούν να γνωρίσουν, κάποιες φορές, συνεταιρισµοί µε λόγο και ρόλο στην αγορά και µε περιουσιακά στοιχεία, ικανά να αποτελέσουν αντικείµενο ζωηρού ενδιαφέροντος από ιδιώτες επενδυτές και µεγάλους κεφαλαιούχους.
Η αφορµή δόθηκε, βέβαια, όταν οι εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες αγοράς που δηµιουργήθηκαν διεθνώς για τη σταφίδα κατά την περίοδο της πανδηµίας, είχαν ως αποτέλεσµα την αύξηση των αποθεµάτων του προϊόντος στις αποθήκες της ΠΕΣ, την ξαφνική αποµόνωση της οργάνωσης από τον αποκλεισµό της από τα έκτακτες οικονοµικές ενισχύσεις που απλόχερα µοίραζε η Πολιτεία εκείνη την περίοδο.
Χρειάσθηκε να γίνουν αρκετές κινητοποιήσεις σταφιδοκαλλιεργητών – µελών της οργάνωσης, όπως και εξαντλητικοί έλεγχοι των αποθεµάτων που προκάλεσε στην οργάνωση η πανδηµία, για να βρεθεί τελικά µια γραµµή πλεύσης που θα εξασφάλισε ένα είδος οικονοµικής βοήθειας προς το συγκεκριµένο φορέα, προκειµένου να ανταπεξέλθει στις αντιξοότητες εκείνης της περιόδου (καλλιεργητική περίοδος 2020-2021). Η ΠΕΣ βρέθηκε τότε µε ένα απόθεµα της τάξης των 5.000 τόνων σταφίδας, το οποίο µεταφέρεται στους επόµενους. Το απόθεµα αυτό προκαλεί επιπλοκές στη δυνατότητα απορρόφησης νέων ποσοτήτων, κάτι που λειτούργησε σε πολλά επίπεδα ενάντια στα συµφέροντα των παραγωγών και υπέρ ιδιωτών και στοκατζήδων αφού εξασφάλισαν προϊόν σε χαµηλότερη τιµή προκειµένου να µην χάσουν οι παραγωγοί τη συνδεδεµένη. «Μεγάλο πρόβληµα προκάλεσε και στις εµπορικές συµφωνίες της ΠΕΣ µε τους πελάτες στο εξωτερικό, που έβλεπαν το απόθεµα και «δεν βιάζονταν να κλείσουν ποσότητες» εξηγεί ο διευθυντής της Ένωσης, Μίλτος Σταυρόπουλος.
Η ανακολουθία της Πολιτείας
Η λύση στην οποία κατέληξαν µε την Πολιτεία το 2021 προέβλεπε να διατεθεί ένα µέρος των αποθεµάτων σταφίδας εκείνης της περιόδου στην απόσταξη και συγκεκριµένα στη οξοποιία, εποµένως σε πολύ χαµηλή τιµή (µέχρι 40 λεπτά το κιλό) και να αναλάβει τη δέσµευση η Πολιτεία να καλύψει ένα µεγαλύτερο µέρος µε ενίσχυση της τάξεως του ενός (1) ευρώ το κιλό περίπου. Σηµειωτέον ότι η Παναιγιάλειος είχε αγοράσει εκείνη τη χρονιά τη σταφίδα από τους παραγωγούς µε τιµή µέχρι 1,60 ευρώ το κιλό.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, η ΠΕΣ διέθεσε στην ελεύθερη αγορά (οξοποιία) περί τους 2.500 τόνους σταφίδας. Στην προοπτική βέβαια, η Πολιτεία να σταθεί στο λόγο της και στις γραπτές ανακοινώσεις επί του θέµατος. Όµως, άνθρακες ο θησαυρός! Η Πολιτεία υπήρξε ανακόλουθη και το κρίσιµο διάστηµα των λεγόµενων κορωνοενισχύσεων παρήλθε, χωρίς η σχετική διαβεβαίωση να υλοποιηθεί. Η τελευταία προθεσµία (30 Ιουνίου 2022) πέρασε, χωρίς ο αρµόδιος υπουργός, Θόδωρος Σκυλακάκης (αναπληρωτής Οικονοµικών) να υπογράψει το σχετικό κονδύλι ύψους 2,5 εκατ. ευρώ περίπου που δικαιούνταν η Ένωση, βάσει των υπεσχηµένων.
Αυτή η ανακολουθία, όπως τα αποθέµατα που αυξήθηκαν έτι περαιτέρω, καθώς ούτε ο φετινός χειµώνας υπήρξε δεόντως ικανοποιητικός για την αγορά της σταφίδας (προφανώς λόγω της πίεσης που δεχόταν η οργάνωση από τους αγοραστές, ακριβώς επειδή γνώριζαν την οικονοµική πίεση και την ύπαρξη των παλιότερων αποθεµάτων), δηµιουργεί θέµατα για την Παναιγιάλειο και κάνει τους ανταγωνιστές της να χαµογελούν. Βεβαίως, µέσα σ’ αυτό το κλίµα και παρά τις αντιξοότητες, η ΠΕΣ κατάφερε να ολοκληρώσει φέτος τη νέα µονάδα παραγωγής ελαιόλαδου, να διευρύνει την παρουσία της στη διεθνή αγορά του προϊόντος, να υποστηρίξει γενικότερα τα επενδυτικά της πλάνα και να είναι ξανά µέσα στο παιχνίδι της ανάπτυξης. Αυτό βέβαια, δεν δίνει άφεση αµαρτιών σε κανέναν εκ των υπονοµευτών και πολύ περισσότερο στην Πολιτεία που θα πρέπει µε κάθε τρόπο να επανορθώσει. Το πώς θα το βρουν οι αρµόδιες αρχές.
Ελαιοτριβείο και βιοαέριο
Για το επόµενο διάστηµα, η Παναιγιάλειος ετοιµάζεται να προχωρήσει σε επένδυση στο πεδίο της ενέργειας. Στόχος, η δηµιουργία µονάδας βιοαερίου την οποία θα τροφοδοτούν τα υποπροϊόντα από το εργοστάσιο επεξεργασίας και τυποποίησης της σταφίδας αλλά και από το νέο υπερσύγχρονο ελαιοτριβείο που λειτουργεί 300 µέτρα παραπέρα, επί της Κορίνθου 201 στο Αίγιο.
Ο Θανάσης Σωτηρόπουλος, ο έµπειρος συνεταιριστής που βρίσκεται στο τιµόνι της οργάνωσης, εξηγεί τη σηµασία του εγχειρήµατος για την ΠΕΣ, η οποία αναζητά επίµονα έναν δεύτερο άξονα οικονοµικής δραστηριότητας, αλλά και για τον παραγωγό ο οποίος «τώρα µαθαίνει να πουλά όταν τον συµφέρει». Οι πρώτες ελιές έπεσαν στα σιλό υποδοχής την τελευταία εβδοµάδα του 2022 και νωρίς το µεσηµέρι της δεύτερης Παρασκευής του έτους, η κίνηση στον προαύλιο χώρο του ελαιοτριβείου, στην άκρη της πόλης του Αιγίου, ήταν αυξηµένη. Το ένα αγροτικό διαδεχόταν το επόµενο, οι παραγωγοί ξεφόρτωναν βιαστικά σακιά και τελάρα γεµάτα µε τον καρπό – asset της ανερχόµενης Κουτσουρελιάς και χωρίς χρονοτριβή οι εργαζόµενοι στο ελαιουργείο τάιζαν µε αυτόν τη λεκάνη τροφοδοσίας. Πριν καν τα επίσηµα εγκαίνια, αυτός ο νέος παραγωγικός πυρήνας έπαιρνε το βάπτισµα του πυρός. Πιο µέσα στο χώρο, άρωµα φρέσκου ελαιολάδου κάλυπτε εκείνο το χαρακτηριστικό άρωµα του «καινούργιου». Ειδικές σωληνώσεις που ξεκινούν υπόγεια, κάτω από τον διαχωριστήρα, µετέφεραν το ελαιόλαδο µέχρι τις δεξαµενές αποθήκευσης τελευταίας τεχνολογίας που διασφαλίζουν τη συντήρηση της ποιότητας του προϊόντος έως ότου οι παραγωγοί το πουλήσουν.
Μόνο ο µηχανολογικός εξοπλισµός στοίχισε 3 εκατ. ευρώ, ενώ αν προστεθούν το κόστος για την ανακαίνιση της παλιάς σταφιδαποθήκης, τη διαµόρφωση του χώρου και τη σύνδεση του µε το ήδη υπάρχον εµφιαλωτήριο, η συνολική επένδυση ξεφεύγει προς τα 5 εκατ. ευρώ, µε τον Αναπτυξιακό νόµο να καλύπτει µέρος της επένδυσης.
26-01-2023 19:23ΚΩΣΤΑΣ
Όταν η ΠΑναιγιάλειος ήθελε να το παίξει μονοπώλιο στην εμπορία σταφίδας ( οι ασχολούμενοι με τη σταφίδα το ξέρουν και πως εκμεταλλεύτηκαν τους σταφιδοπαραγωγούς) και να είναι ο μοναδικός παίκτης , δεν ήξερε ότι θα μπορούσε να της κάτσει μια στραβή? Να μην κλαίγεται και να τα ρίχνει στο κράτος. Γιατί όλοι αυτοί, όταν πήγαιναν καλά ήταν μια χαρά. Εμπορικό ρίσκο που δεν της έκατσε. ΚΑι τις βλακείες του ΔΣ και του διευθυντή θα πρέπει να τις πληρώσει το κράτος.
Απάντηση26-01-2023 18:46Γιανης
Το πρόβλημα της σταφίδας, οφείλεται αποκλειστικά στην καλή διαχείριση του προϊόντος εκ μέρους των εξαγωγών, με ευθύνη ανάλογη του μεγέθους ενός εκάστου εξ αυτών. Η παρέμβαση του κράτους - μόνο το παραεμπόριο του προϊόντος ευννοεί και τον αθέμιτο ανταγωνισμό, όπως ακριβώς και στο παρελθόν.
Απάντηση