Σκέψεις και έντονη ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη προκαλεί μία έκθεση του ΟΗΕ, που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας, με κύριο αντικείμενο της την επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα στην παγκόσμια χλωρίδα και πανίδα.
Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου ένα εκατομμύριο είδη ζώων και φυτών (το 25% των ειδών) απειλούνται σήμερα με εξαφάνιση, με την καταστροφική επίδραση του ανθρώπινου είδους στη φύση να κινείται πλέον με πρωτοφανείς ρυθμούς, καθώς η ανάγκη για όλο και περισσότερη τροφή και ενέργεια αυξάνεται αδιάκοπα.
Αυτή η αρνητική σχέση που έχει διαμορφωθεί ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση είναι δυνατόν να ανακοπεί, τονίζει, ωστόσο, η έρευνα, προσθέτοντας ότι θα πρέπει όμως να υπάρξει μία «μεταμόρφωση» σε κάθε τομέα αλληλεπίδρασης των ανθρώπων με το φυσικό περιβάλλον, τόσο σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας όσο και στο επίπεδο του κάθε ατόμου προσωπικά.
Σύμφωνα με το κείμενο, παρότι η Γη υπέφερε σχεδόν ανέκαθεν από τον άνθρωπο, τα τελευταία πενήντα χρόνια οι «γρατζουνιές» του παρελθόντος στο «σώμα» της έχουν μετατραπεί σε «βαθιά σημάδια», με κίνδυνο να έχουν καταστροφικές συνέπειες και για τον ίδιο τον άνθρωπο στο μέλλον. Αυτό γιατί ο πληθυσμός του πλανήτη έχει διπλασιαστεί από το 1970, η παγκόσμια οικονομία έχει τετραπλασιαστεί, και οι διεθνείς εμπορικές συναλλαγές έχουν διευρυνθεί κατά δέκα φορές, με αποτέλεσμα η ευρεία εκκαθάριση δασικών περιοχών, κυρίως τροπικών, να είναι αναγκαία για τη χορήγηση τροφής, ένδυσης και ενέργειας στον διαρκώς αυξανόμενο πληθυσμό του πλανήτη.
Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ των ετών 1980 - 2000, περίπου εκατό εκατομμύρια εκτάρια τροπικών δασών χάθηκαν οριστικά, με κυριότερους «ενόχους» τους κτηνοτρόφους της Νότιας Αμερικής και τους πετρελαιοπαραγωγούς της Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς και τις ανεξέλεγκτες γεωργικές εργασίες σε όλο τον κόσμο. Ακόμη χειρότερη είναι η τύχη των υγροτόπων. Στο μεταξύ, οι αστικές περιοχές αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς, όντας σήμερα διπλάσιες απ' ό,τι ήταν το 1992.
Παράλληλα, σύμφωνα με την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, σημαντική είναι και η αύξηση της παγκόσμιας μόλυνσης, με την πλαστική ρύπανση να έχει δεκαπλασιαστεί από το 1980.
Παρότι η έρευνα δεν λέει ακριβώς στις κυβερνήσεις και τους πολίτες τι να κάνουνε, τους εφοδιάζει με σημαντικές συμβουλές. Στη βάση αυτής της αναγκαίας «μεταμόρφωσης» της σχέσης τους με το φυσικό περιβάλλον, είναι μία αλλαγή προσέγγισης στον τρόπο μέτρησης του εθνικού πλούτου, με την έκθεση να προτείνει απομάκρυνση από τη μέτρηση του ΑΕΠ και υιοθέτηση μίας πιο ολιστικής προσέγγισης, η οποία θα περιλαμβάνει στις μετρήσεις της την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και τις χρόνιες επιπτώσεις της οικονομίας.
Πηγή: kathimerini.gr (διασκευή)
