Παρατηρητής
Τους όσους χρησιµοποίησαν τους κοινοτικούς πόρους για ψηφοθηρικούς λόγους και όχι για σταθερή και βιώσιµη ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών; Τον εαυτό µου, που δεν µπόρεσα να επιτελέσω το χρέος µου, να καταγγείλω, ως τεχνοκράτης, την κατάσταση και να µην παραµείνω παρατηρητής των εκάστοτε τεκταινόµενων;
Όπως το ‘50
Θλίβοµαι να διαπιστώνω ότι, ακόµα και σήµερα, προβάλλονται ως αιτίες υστέρησης στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας, εκείνες που προβάλλονταν τις 10ετίες του 1950 και του 1960: Μικρό µέγεθος γεωργικής γης ανά γεωργική εκµετάλλευση. Γήρανση και χαµηλό επίπεδο εκπαίδευσης κατάρτισης του αγροτικού πληθυσµού. Κατακερµατισµένη και ανοµοιογενής προσφορά γεωργικών προϊόντων. Ανεπαρκείς τεχνικές και οργανωτικές υποδοµές εµπορευµατοποίησής τους.
Βετεράνος
Επισηµάνσεις επίκαιρες, που προέρχονται από έναν βετεράνο της αγροτικής οικονοµίας, έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στις µελέτες, τη συµβουλευτική και την τεχνική υποστήριξη των αγροτών. Ο Φώτης Βακάκης, 88 χρονών σήµερα, επανέρχεται δριµύτερος και µε αφορµή την πανδηµία, κάνει µια µεγάλη αναδροµή, αρχίζοντας από την αγροτική Ελλάδα µετά τον πόλεµο για να καταθέσει θαρραλέα την πρότασή του, που είναι η αξιοποίηση του µεγάλου δυνητικού παραγωγικού δυναµικού της ελληνικής γεωργίας.
Αστοχίες του σήµερα
Αρκούν λίγες µόνο από τις αστοχίες του σήµερα για να επιβεβαιωθούν πανηγυρικά όλα τα παραπάνω. Ποια είναι για παράδειγµα η νέα ιδέα που καταθέτει για την ανάπτυξη του αγροτικού και διατροφικού τοµέα στη χώρα, η περίφηµη Επιτροπή Πισσαρίδη; Πόσο έχει µελετήσει στον ένα χρόνο που βρίσκεται στην εξουσία, η παρούσα κυβέρνηση, το αγροτικό πρόβληµα της χώρας; Πώς αξιοποιείται προς όφελος της υγιούς επιχειρηµατικότητας στον τοµέα η συγκυρία της πανδηµίας; Πόσο µελετηµένες αποδεικνύονται οι µέχρι τώρα παρεµβάσεις επί του θέµατος;
∆ιδάγµατα
Τι διδάσκεται ένας προβατοτρόφος µε τα 4 ευρώ ενίσχυση για κάθε θηλυκό ζώο που έχουν ανακοινωθεί και τα οποία παραµένει αµφίβολο αν θα εισπράξει τελικά µέχρι τον Αύγουστο; Τι διδάσκεται αντίστοιχα ένας ανθοκαλλιεργητής που ενώ δεν είχε πολλά-πολλά µε το κράτος και τις κρατικές ενισχύσεις, εισπράττει πρώτος, απ’ όλους τους κλάδους πληγέντων της πρωτογενούς παραγωγής, πολύ περισσότερα απ’ αυτά που έχασε, λόγω κορωνοϊού;
Στην τύχη τους
Και την ίδια ώρα, να µη γίνεται οργανωµένη συζήτηση για τις ζηµιές που υφίστανται οι καλλιεργητές επιτραπέζιας ντοµάτας από τον ιό της καστανής ρυτίδωσης. Να ξεκινάει η σεζόν για την καλλιέργεια της υπαίθριας, χωρίς να έχει αξιοποιηθεί σε επίπεδο αρχών η εµπειρία του δύσκολου χειµώνα που πέρασαν εξαιτίας αυτού του ιού τα θερµοκήπια.
Να πλησιάζει η συγκοµιδή και κανείς εκ των αρµοδίων να µην ενδιαφέρεται για τη µεγάλη ζηµιά που θα υποστούν πολλές εκµεταλλεύσεις, οι οποίες αφέθηκαν στην τύχη, ενώ το πράγµα βοούσε!
20-07-2020 18:32Ηλίας Εμμανουηλίδης
Το κείμενο προβληματίζεται ποιον πρέπει να κατηγορήσουμε για την υστέρηση της Ελληνικής Γεωργίας. Για να τεθεί σε πορεία ανάπτυξης η Γεωργίας μας απαιτούνται: *Ενοποίηση της διοίκησης του Αγροτικού Χώρου με τη δημιουργία Υπουργείου Γεωργίας και Περιβάλλοντος· όπως στην Αυστρία. Πρέπει να θεραπευθεί το έγκλημα της απόσχισης των Δασών, των υδάτινων πόρων κλπ από το Αγροτικό Υπουργείο που έγινε με απαίτηση της πανίσχυρης συντεχνίας των μηχανικών. *Η Κεντρική Υπηρεσία του αγροτικού Υπουργείου να αποτελείται από Διευθύνσεις με αποκλειστικά Επιτελικές Αρμοδιότητες. (σήμερα έχουν τουρλού τουρλού επιτελικές, εκτελεστικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες και αποτελεσματικότητα… της ανοησίας το κάγκελο). Η απαίτηση για Επιτελικές Δ/νσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ο κάθε ένας, ο υπογράφων, οι πολυπληθείς σχολιαστές στα ΜΜΕ μπορούν να γράφουν το μακρύ τους και το κοντό τους για το τι πρέπει να γίνει, όμως όλα αυτά πάνε άπατα. Αποτέλεσμα θα δούμε μόνο όταν τοποθετηθούν Επιτελείς (εννοείται καλώς επιλεγμένοι, καταρτισμένοι και ανοιχτόμυαλοι) στην Κεντρική Διοίκηση που έχουν ως αποκλειστική δουλειά να προτείνουν στην Πολιτική Ηγεσία την στρατηγική για κάθε παραγωγικό τομέα. Σήμερα ο αγροτικός Κόσμος αποτελείται από ‘στρατεύματα’ παραγωγής χωρίς Επιτελική καθοδήγηση. Γι’ αυτό η Γεωργία σέρνεται. Υπάρχει περίπτωση να αποκτήσουμε Επιτελικό Αγροτικό Κράτος; Χλωμό φαίνεται, το βαθύ δημοσιοϋπαλληλικό κατεστημένο δεν θα το επιτρέψει. *Δημιουργία Κρατικής Αγροτικής Πίστης. Με ‘μαγιά’ τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τον ΕΛΓΑ να δημιουργηθεί ανεξάρτητος κρατικός φορέας για παροχή τουλάχιστον ετήσιων καλλιεργητικών δανείων στους μικρομεσαίους και νέους αγρότες. Πρέπει να θεραπευθεί το έγκλημα της κατάργησης της ΑΤΕ. Χωρίς ικανοποιητική αγροτική Πίστη, η ανάπτυξη του Αγροτικού Τομέα είναι ανέφικτη.
Απάντηση