Τα μικρά τα σπίτια

Το µερτικό µου απ’ τη χαρά

Κάποια στιγµή, είναι καλό, όλοι οι συντελεστές της αγροτικής παραγωγής να γνωρίζουν ποια µπορεί να είναι και που µπορεί να φθάσει η συµβολή της πρωτογενούς παραγωγής (µαζί µε όλα τα στάδια που ακολουθούν) στο ΑΕΠ και βέβαια, ποια είναι τα κατεξοχήν αγροτικά προϊόντα που θα µπορούσαν να συµβάλουν στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Γιατί να παίρνω ξένο ρίσκο;

Ας ξεκινήσουµε από τα απλά. Τι σηµαίνει για την εγχώρια αγροτική παραγωγή το σκληρό σιτάρι; Τι δυνατότητες βελτίωσης της παραγωγικότητας στη συγκεκριµένη καλλιέργεια υπάρχουν; Ποια είναι η υπεραξία που επιδέχεται το συγκεκριµένο προϊόν; Πώς µπορεί να προσθέσει πόντους στο ΑΕΠ; Πόσα είναι τα στρέµµατα που µπορεί και πρέπει να δεσµεύσει η χώρα µας στη συγκεκριµένη καλλιέργεια και µε τι χρονικό ορίζοντα; Είναι βέβαιο πως όταν απαντηθούν αξιόπιστα όλα αυτά, η δουλειά του αγρότη θα µπορούσε να γίνει πολύ πιο εύκολη και φυσικά µε µικρότερο ρίσκο.

Στα ντεφιλέ της µόδας

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το βαµβάκι. Είναι η βαµβακοκαλλιέργεια µια επιλογή κατάλληλη για τα ελληνικά παραγωγικά εδάφη; Αν ναι, µε τι όρους µπορεί και χρειάζεται µια ευρωπαϊκή χώρα µε ακριβό οικόπεδο να δεσµεύσει εκτάσεις γι’ αυτό το προϊόν; Μήπως επιβάλλεται κι εδώ µια καθετοποίηση της παραγωγής, δηλαδή άµεση διασύνδεση µε το χώρο της ένδυσης και της µόδας, που να στοχεύσει µε ρεαλισµό σε σοβαρές υπεραξίες; Μπορεί να γίνει αυτό και σε για τι µέρος του όγκου παραγωγής και µε τι ορίζοντα; Μόνο έτσι αξίζει κανείς να επενδύσει στην βαµβακοκαλλιέργεια.

Περαστικοί µεταπράτες

Πάµε στα πιο δύσκολα, στον τοµέα των φρούτων. Μήλα, ακτινίδια, κεράσια, επιτραπέζια ροδάκινα και σταφύλια, εσπεριδοειδή κ.α. Συγκριτικά πλεονεκτήµατα υπάρχουν, το κλίµα και ο τόπος τα βοηθάει, ωστόσο, εδώ το παιχνίδι παίζεται αλλιώς. Τα νωπά δεν επιδέχονται µεγάλης υπεραξίας, ο ανταγωνισµός και τα δίκτυα διάθεσης (αλυσίδες λιανικής) επιβάλλουν κάθε τόσο νέες ποικιλίες, η εγχώρια έρευνα επ’ αυτού έχει µείνει πίσω, τα logistics είναι πολλά και οι αποστάσεις συνήθως είναι µεγάλες. Έχει νόηµα; Σε ποια προϊόντα; Και σε ποια η επένδυση είναι µάταιος κόπος; Σε κάθε περίπτωση δεν αρκούν οι µεµονωµένες προσπάθειες και οι ευκαιριακές εξαγωγές από εµπόρους που περνούν και φεύγουν.

Έτσι κι αλλιώς είναι κλούβια

Στο ελαιόλαδο τα έχουµε πει πολλές φορές. ∆εν υπάρχει η πολυτέλεια να φεύγει πριν να τυποποιηθεί και χωρίς  όνοµα από τη χώρα, ούτε µια σταγόνα λάδι. Ακόµα και τα πολύ ενδιαφέροντα µικρά καινούργια σπίτια που έχουν γίνει στον τοµέα της τυποποίησης και ταυτότητας του προϊόντος θα πρέπει να αναπτύξουν µεταξύ τους δίκτυο συνεργασίας. Σ’ αυτό η Πολιτεία οφείλει να είναι αρωγός. Όπως και στα µεγαλύτερα συλλογικά ή ακόµα και στα αξιόλογα ιδιωτικά σχήµατα που ενθαρρύνουν το επώνυµο προϊόν υπεραξίας. Υπάρχει (διεθνώς) αγορά; Υπάρχει; Μπορεί να γίνει αυτό; Μπορεί. Χρειάζεται βέβαια σχέδιο. Και φυσικά να σπάσουν αυγά! Έτσι κι αλλιώς, κλούβια είναι!