H δεκαετία του 2020 δεν µοιάζει σε τίποτα µε τη δεκαετία του 1960 όταν η καλλιέργεια του βαµβακιού έθετε τις βάσεις για µια µεγαλειώδη πορεία στα ελληνικά χώµατα. Η πίεση που υπέστη το βαµβάκι από τις φθηνές συνθετικές πρώτες ύλες, κυρίως στον κλάδο της ένδυσης, σε συνδυασµό µε τη βελτίωση των αποδόσεων σε χώρες χαµηλού κόστους, ιδιαίτερα µετά τη γνωριµία αυτών µε τις γενετικά τροποποιηµένες ποικιλίες (GMOs), έφεραν την ευρωπαϊκή παραγωγή και δη το τελευταίο εναποµείναν στην Ε.Ε. ελληνικό βαµβάκι σε πολύ δύσκολη θέση.
Θα µπορούσε να πει κανείς πάντως ότι αυτό που αποτέλεσε τον κύριο µοχλό πίεσης της εγχώριας παραγωγής, δηλαδή η επέλαση των GMOs, τείνει να εξελιχθεί σήµερα στην κινητήρια δύναµη του ελληνικού βαµβακιού. Η αντίσταση της ελληνικής καλλιέργειας στην πρόκληση των γενετικά τροποοιηµένων ποικιλιών, εξελίσσεται, βάσει των διεθνών καταναλωτικών τάσεων σε ισχυρό πλεονέκτηµα. Γύρω απ’ αυτό χτίζεται, όπως όλα δείχνουν, ένα άλλο προφίλ του ευρωπαϊκού βαµβακιού, κάτι στο οποίο έρχεται να συνδράµει η European Cotton Alliance (ECA), δηλαδή η Ευρωπαϊκή Συµµαχία του Βαµβακιού, στην οποία έχουν επενδύσει επί της ουσίας Έλληνες και Ισπανοί συντελεστές του κλάδου απ’ όλο το φάσµα της αλυσίδας αξίας.
Δείτε εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα για το βαμβάκι της εφημερίδας Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 21 Μαρτίου.
Σηµειωτέον ότι η εν λόγω συµµαχία έχει την έδρα της στη Λάρισα και συµµετέχουν σ’ αυτή η Πανελλήνια Ένωση Εκκοκκιστών και Εξαγωγέων Βάµβακος (ΠΕΕΕΒ), η Æιεπαγγελµατική Οργάνωση Βάµβακος (ÆΟΒ), η Ένωση Ελλήνων Βιοµηχάνων Κλωστοϋφαντουργών (ΣΕΒΚ) και οι δύο Ενώσεις Εκκοκκιστών της Ισπανίας (AEDA και ADESUR). Επίκειται, αν δεν έχει ολοκληρωθεί, η ένταξη στην ECA και του φορέα Ευρωπαϊκών Κλωστοϋφαντουργικών Ενώσεων. Στα παραπάνω καλά νέα για το βαµβάκι θα µπορούσε να προστεθεί:
■ Η καλή δουλειά που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια όσον αφορά στην ανάπτυξη ποικιλιών, προσαρµοσµένων µάλιστα στις εγχώριες εδαφολογικές και κλιµατολογικές συνθήκες.
■ Η συστηµατικότερη οργάνωση των εκµεταλλεύσεων µε το πέρασµα της βαµβακοκαλλιέργειας σε λιγότερους, µεγαλύτερους και µε αξιόλογη τεχνογνωσία και υποδοµές παραγωγούς.
■ Τα πρώτα θετικά βήµατα συνεργασίας µε τη µορφή Οµάδων Παραγωγών.
■ Η δειλή έστω και αργή αναζήτηση λύσεων στην κατεύθυνση της διαφορο¹οίησης της ποιότητας του συσπόρου βάµβακος.
■ Η αποδοχή και τιµολόγηση από τη διεθνή αγορά της λύσης τύπου FiberMax, όπως και ανάλογων αναζητήσεων που εκδηλώνονται από άλλα σχήµατα στον τοµέα της σποροπαραγωγής και των ποικιλιών βάµβακος.
Διαβάστε επίσης: Oινοποιεία, μικροζυθοποιεία και ιχθυοκαλλιέργειες κατοχυρώνουν δικαίωμα στα έκτακτα μέτρα ενίσχυσης
Χωρίς αυτοπεποίθηση
Την ίδια στιγµή, δεν είναι υπερβολή να ε¹ισηµανθεί ότι ο εγχώριος τοµέας της παραγωγής, µεταποίησης και διάθεσης του βάµβακος, συνοδεύεται από µεγάλες και αυτοκαταστροφικές σε πολλές περιπτώσεις παθογένειες. Το πρώτο και σηµαντικότερο είναι η απουσία ισχυρών οργανωτικών σχηµάτων στις τάξεις των παραγωγών και η αντίστοιχη ασθενική παρουσία στη Æιεπαγγελµατική Οργάνωση, η οποία αναβίωσε µεν τα τελευταία χρόνια, ωστόσο γέρνει επικίνδυνα προς την πλευρά των εκκοκκιστών και δη συγκεκριµένων οίκων. Όπως δηλώνει µε παρρησία αδιαµφισβήτητος γνώστης του βαµβακιού µε θέση σε κοµβικό φορέα υποστήριξης του κλάδου, οι παραγωγοί πάσχουν από εµπιστοσύνη στο συνεργατισµό και έλλειµµα αυτοπεποίθησης γι’ αυτό που παράγουν, ενώ οι εκκοκκιστές, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, κάνουν µια δουλειά που δεν την ξέρουν, δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη λειτουργία της διεθνούς αγοράς, δεν εκτιµούν τις πραγµατικές δυνατότητες της ποιότητας της πρώτης ύλης, λειτουργούν µε ιδιοτέλεια και προσπαθούν να συντηρήσουν την όλη κατάσταση στα µέτρα τους.
Προκρίνεται το Fibermax
Ιδιαίτερη σηµασία έχει η συστηµατική συνεργασία των παραγωγών και η οµοιογένεια της παραγωγής, ειδικά αυτής που διεκδικεί υψηλά ποιοτικά στάνταρ. Τον τελευταίο καιρό εκτιµάται µάλιστα ότι δύσκολα θα µπορούσε σε κάθε µια µικρή ή µεγάλη οικογένεια σπόρων να υποστηριχθεί ένα όνοµα (brand) ανάλογο µε αυτό του Fibermax. Το τελευταίο, µετά από χρόνια προσπαθειών και µεγάλη υποστήριξη εκ µέρους των συντελεστών του, δείχνει να εξασφαλίζει µια αναγνωρισιµότητα στη διεθνή αγορά, η οποία φθάνει µέχρι τον κόσµο της µόδας (βλέπε συνεργασία BASF µε Wrangler). Για όλους τους υπόλοιπους αυτό το οποίο προέχει δεν είναι τόσο η δηµιουργία µιας ακόµα µε το όνοµά τους -κάτι το οποίο δύσκολα θα µ¹ορούσε να υ¹οστηριχθεί και α¹ό τις εκκοκκιστικές µονάδες- όσο η διαµόρφωση προϋποθέσεων για υψηλά ποιοτικά στάνταρ και για οριζόντια κατηγοριοποίηση της παραγωγής µε τρόπο που να µπορεί να απευθυνθεί µε αξιώσεις στις αναπτυγµένες διεθνώς αγορές. Εδώ θα µπορούσε να συµβάλει, παράλληλα µε την κατάλληλη καθοδήγηση και συνεργασία των παραγωγών, η πιστοποίηση ÇEU CottonÈ που δροµολογεί η ECA και µπορεί να προσδώσει κύρος και υπεραξία στην ευρωπαϊκή παραγωγή βάµβακος.
