Απόψεις

Στο κεφάλαιο ιχθυοκαλλιέργειες τα βρήκαμε, το επόμενο θέμα μας είναι να κάνουμε και τη Λάρισα Μπαρτσελόνα!

Το 2014, ο Στίβεν Χόκινγκ εξέφρασε σοβαρές προειδοποιήσεις σχετικά µε τις απειλές της Τεχνητής Νοηµοσύνης. Ωστόσο, οι ανησυχίες του δεν βασίζονταν σε κάποια αναµενόµενη κακή πρόθεση. Αντίθετα, ήταν από την ιδέα της Τεχνητής Νοηµοσύνης που θα επιτύχει τη «µοναδικότητα». Αυτό αναφέρεται στο σηµείο κατά το οποίο η τεχνητή νοηµοσύνη ξεπερνά την ανθρώπινη νοηµοσύνη και επιτυγχάνει την ικανότητα να εξελίσσεται πέρα από τον αρχικό της προγραµµατισµό, καθιστώντας την ανεξέλεγκτη.

«Αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν πολλές φορές στην κυβέρνηση είναι ότι, ο θυµός νικάει τη λογική», δηλώνει στην Agrenda κτηνοτρόφος µε βαθιά γνώση των αγροτικών θεµάτων και µάλιστα φίλα προσκείµενος στο κυβερνών κόµµα. Και συνεχίζει: «∆εν έχει σηµασία αν ο Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο, όταν η οργή των αγροτών ξεχειλίζει, οι αποφάσεις δεν υπακούν στη λογική».

Λόλα να ένα μήλο!

Αν δεν φτάσουν τα λεφτά υπάρχει και το μέτρο 23!

Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραµπ επέβαλε νέους σαρωτικούς δασµούς στα εισαγόµενα αγαθά στις 2 Απριλίου 2025, ανατρέποντας το παγκόσµιο εµπόριο και στέλνοντας τις αγορές σε δίνη, παρουσίασε την κίνηση αυτή ως απάντηση σε µια κρίση. Σε ένα εκτελεστικό διάταγµα που κυκλοφόρησε την ίδια ηµέρα, ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι η κίνηση ήταν απαραίτητη για την αντιµετώπιση «της εθνικής έκτακτης ανάγκης που δηµιουργεί το µεγάλο και επίµονο εµπορικό έλλειµµα».

Ένας παγετός εδώ, µια ευλογιά των προβάτων εκεί, ένα χαλάζι παραπέρα και ο σύντοµος γενικά πολιτικός χρόνος που έχει στη διάθεσή του κάθε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, περνάει.

Για όποιον δεν το καταλαβαίνει, τα πράγµατα, αυτόν τον καιρό, αλλάζουν παγκοσµίως, µε καταιγιστικούς ρυθµούς. ∆εν είναι µόνο ο Τραµπ και οι επιλογές του για τους δασµούς που το καθορίζουν. Ίσως οι αποφάσεις Τραµπ έρχονται ως µια απάντηση (σωστή ή λάθος, θα το δείξει ο χρόνος) στην πορεία που έχει πάρει η παγκόσµια οικονοµία και στα αδιέξοδα που δηµιουργούνται.

Σε όλη την Ευρώπη, ο Αµερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραµπ θεωρείται ως παράγοντας χάους µε ένα «αντίστροφο χρυσό άγγιγµα»: ό,τι ακουµπάει καταλήγει χειρότερο από ό,τι το βρήκε. Ωστόσο, παρά τις αναχρονιστικές απόψεις του στα περισσότερα θέµατα, είναι η τέλεια ενσάρκωση της εποχής µας.

Καθώς το παράθυρο της ευκαιρίας στενεύει… λέει σύσσωµο το αγροδιατροφικό λόµπι της ΕΕ, ήρθε η ώρα για διάλογο και όχι για αποδέσµευση από πολιτικές όπως η ΚΑΠ, για την οποία γίνονται κινήσεις «αφοπλισµού» της από κονδύλια που κρατούν όρθιους τους δύο πυλώνες, όπου στηρίζεται η επισιτιστική επάρκειας της γηραιάς.

Η αγορά οµολόγων µίλησε: ο Τραµπ οπισθοχώρησε. Η «θεωρία του µαρουλιού» της Λιζ Τρας [σσ. το πείραµα που συνέκρινε τη διάρκεια ζωής ενός µαρουλιού και τη διάρκεια της θητείας της πρώην πρωθυπουργού του ΗΒ] αποδεικνύεται αληθής: Κανένας ηγέτης, ούτε καν αυτός που έχει αγνοήσει απόπειρες δολοφονίας και µια δίκη για απάτη, δεν µπορεί να παραµείνει ακλόνητος µπροστά σε µια πολιτική που προκαλεί meltdown και τιµωρεί τους ψηφοφόρους.

Ένα µεγάλο κεφάλαιο στην υπόθεση ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι η εκπαίδευση. Σύµφωνα µε πρόσφατα στοιχεία µελέτης του ∆ιαΝεοσις την οποία υπογράφει ο ∆ρ Μιχάλης Καθαράκης, µόλις το 0,7% των Ελλήνων αγροτών έχει λάβει ολοκληρωµένη επαγγελµατική κατάρτιση, τη στιγµή κατά την οποία, σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερµανία, οι αγρότες µε πλήρη αγροτική εκπαίδευση ξεπερνούν το 30%.

Ψάχνω να βρω κάτι αισιόδοξο για την πορεία του πρωτογενή τοµέα της χώρας µας µε αφορµή το αναστάσιµο µήνυµα. Όµως, κολλάω διαρκώς στα κακώς κείµενα µε τα οποία βρίσκεται διαχρονικά αντιµέτωπος και τον κρατούν δέσµιο ανάπτυξης και ευηµερίας

Τελικά, όπως όλα δείχνουν η υπόθεση των δασµών Τραµπ δεν είναι τόσο απλή, όπως πολλοί νόµιζαν ή ήλπιζαν. Έρχεται να βάλει βαριά τη σφραγίδα στο παγκόσµιο εµπόριο και να ανατρέψει πολλά από αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες η διεθνής κοινότητα θεωρούσε δεδοµένα.

Δεν πληρώνουμε που δεν πληρώνουμε, δεν πάμε για ψάρεμα;

Μια διαρροή του προσχέδιου από τις συζητήσεις του γερµανικού κυβερνητικού συνασπισµού αποκαλύπτει σαφή διαφωνία σχετικά µε το αν η Γερµανία πρέπει να τηρήσει τη δέσµευσή της να διαθέτει το 0,7% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήµατος σε Επίσηµη Βοήθεια Ανάπτυξης (ΟDA).

Τελικά, όπως όλα δείχνουν η υπόθεση των δασµών Τραµπ δεν είναι τόσο απλή, όπως πολλοί νόµιζαν ή ήλπιζαν. Έρχεται να βάλει βαριά τη σφραγίδα στο παγκόσµιο εµπόριο και να ανατρέψει πολλά από αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες η διεθνής κοινότητα θεωρούσε δεδοµένα.

Σαν αφορμή για βαθιές αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο της ελληνικής γεωργίας, βλέπει την υπόθεση των δασμών Τραμπ ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας.