Προϊόντα

Μια βδομάδα νωρίτερα έκανε ποδαρικό η νέα σεζόν στην Ιταλία, με το εμπορικό κέντρο της Φότζια να ανακοινώνει απόγευμα 18ης Ιουνίου την πρώτη λίστα της σεζόν. Τα νούμερα έχουν το ενδιαφέρον τους, καθώς παρά την κατά τα φαινόμενα εξαιρετική ιταλική παραγωγή, η πρώτη ποιότητα (fino) διατηρεί την πρώτη βδομάδα της σεζόν τα 305 – 310 ευρώ ο τόνος (τιμή αποθήκης), ενώ η δεύτερη ποιότητα (buono mercantile) γνώρισε μικρή αύξηση 5 ευρώ, στα 300 – 305 ευρώ ο τόνος.

Στην ελληνική αγορά σκληρού σίτου η πρώτη εικόνα από τα χωράφια που αλωνίστηκαν είναι θετική. Οι παραγωγές είναι υποσχόµενες, ενώ όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά είναι καλά. Το µόνο πρόβληµα εντοπίζεται για την ώρα στις πρωτεΐνες, οι οποίες είναι περίπου µία µονάδα χαµηλότερη.

Σε εξαιρετική κατάσταση βρίσκονται τα ελληνικά καλαμποκοχώραφα, με πολλούς αγρότες να ετοιμάζονται από μέσα Ιουλίου να εισέλθουν στο πεδίο για να μαζέψουν το φυτό για ενσίρωση. Στα πηγαδάκια έχουν ήδη αρχίσει να ακούγονται οι πρώτες τιμές, αν και μεγάλο ρόλο θα παίξει ο καιρός, ο οποίος για την ώρα δείχνει σχεδόν ιδανικός και σίγουρα διευκολύνει αποδόσεις πάνω από 5 τόνους το στρέμμα, αρκετά καλύτερους δηλαδή σε σύγκριση με πέρυσι, όταν είχαν υποχωρήσει ακόμη και στους 3,5 με 4 τόνους.

Οι τιµές Ιουλίου εξακολουθούν να διαπραγµατεύονται σε στενό εύρος και από ότι φαίνεται µε αυτό το µοτίβο θα πάµε µέχρι τη λήξη τους.

Μετά την πρώτη ανακοίνωση στις 5 Ιουνίου από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Βόλου – ΕΒΟΛ πως ξεκίνησε η συγκέντρωση κριθαριού και σκληρού σίτου εσοδείας 2025, ήρθε η ώρα Παρασκευή 13 Ιουνίου να επικοινωνήσει την χορήγηση προκαταβολής τόσο για το κριθάρι όσο και για το σκληρό σιτάρι.

Βελτιώνονται έστω και ανεπαίσθητα οι προοπτικές για τη νέα σοδειά σκληρού σίτου, µε τον αλωνισµό σταδιακά να ξεκινάει και τα πρώτα δείγµατα να βγάζουν πρωτεΐνες που φαίνεται να υπολείπονται το πολύ µία µονάδα σε σχέση µε την περσινή περίοδο.

∆εν µπόρεσε να κρατήσει την έστω µικρή ανάκαµψη που σηµείωσε στην αρχή της εβδοµάδας, ξεπερνώντας τα 66 σεντς ανά λίµπρα. Η αγορά δυσκολεύεται από τα πολλά ανοιχτά συµβόλαια πάνω στον Ιούλιο, τα οποία για τεχνικούς λόγους πιέζουν το χρηµατιστήριο όταν κλείνονται. Παράλληλα, η ζήτηση στη φυσική αγορά είναι τουλάχιστον αδύναµη κι αυτό περνάει στην ψυχολογία της αγοράς. Υπάρχει τουλάχιστον ισχυρή στήριξη στα 64,50 σεντς, ενώ στον µεσοπρόθεσµο ορίζοντα αναµένουµε νέα για τη σοδειά των ΗΠΑ, τα οποία είναι πιθανό να ανεβάσουν τις τιµές ∆εκεµβρίου ‘25 υψηλότερα.

Λίγο πολύ προβλέψιµη µοιάζει σ’ αυτή τη φάση η πορεία της αγοράς στο σκληρό σιτάρι, παρά τον «κλεφτοπόλεµο» που δείχνει να έχει στήσει για µια ακόµα χρονιά το ελεύθερο εµπόριο. Για τους έµπειρους πάντως στα θέµατα αυτά, η πίεση των τιµών σταµατάει εκεί που τελειώνει και το περιθώριο κέρδους των παραγωγών.

Χωρίς µεγάλες διακυµάνσεις αναµένεται να κινηθεί το επόµενο διάστηµα η αγορά στο σκληρό σιτάρι, µε τις αποδόσεις να δείχνουν καλές και µια µικρή ανησυχία να προέρχεται µόνο από τη χαµηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη.

∆ιανύουµε τις τελευταίες εβδοµάδες εµπορίας της περσινής σοδειάς, πριν αρχίσει να ζυγίζει και η ελληνική αγορά ζωοτροφών τα δεδοµένα γύρω από το κάπως πλεονασµατικό ισοζύγιο καλαµποκιού της επόµενης σοδειάς στη γειτονιά της ανατολικής Μεσογείου.

Στην ελληνική αγορά σκληρού σίτου ακούγονται τα επίπεδα των 270 ευρώ ο τόνος FOB λιµάνι µας για τη νέα σοδειά, µε τις δουλειές που έχουν κλειστεί να είναι ελάχιστες. Τα επίπεδα αυτά δεν ικανοποιούν τους πωλητές, δεδοµένου ότι ισοδυναµούν σε χαµηλές τιµές αγοράς στα αλώνια. Με τις σηµερινές συνθήκες είναι πολύ πιθανό οι παραγωγοί να επιλέξουν την ανοιχτή τιµή, προσδοκώντας ένα ραλάκι στην αγορά προς το φθινόπωρο.

Ισορροπημένο ισοζύγιο, στην ουσία με μικρές μεταβολές στις τιμές εκκοκκισμένου βάμβακος περιμένει για την περίοδο 2025/26 η ICAC (Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής Βάμβακος). Η Επιτροπή εκτιμά μέση τιμή της σεζόν τα 73 σεντς ανά λίμπρα.

Οι τιµές Ιουλίου διαπραγµατεύονται πλέον σε στενότερο εύρος τιµών 65-66 σεντς και όλοι οι αναλυτές περιµένουν να δουν προς τα που θα σπάσει.

Ένα «καραβάκι» µε προορισµό την Ιταλία µονοπωλεί το ενδιαφέρον της εγχώριας αγοράς στο σκληρό σιτάρι τις τελευταίες µέρες, δύο εβδοµάδες περίπου πριν µπούµε στα αλώνια, ενώ έχει ήδη φουντώσει η ψιλή κουβέντα για τις ελληνικές ποιότητες και τις τιµές της πρώτης εβδοµάδας.

Στην ελληνική αγορά σκληρού σίτου σηµειώνονται φορτώσεις παλαιότερων συµβολαίων εξαγωγής, ενώ για νέες δουλειές δεν προχωρούν ιδιαίτερα οι διαπραγµατεύσεις. Η νέα παραγωγή βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, µε τους περισσότερους ειδικούς να προβλέπουν πάντα καιρού επιτρέποντος, µεγάλες παραγωγές.

Από τα ίδια επίπεδα με πέρυσι ξεκινούν το 2025 οι συμβάσεις για τον ηλίανθο. Η Ένωση Ορεστιάδας ήταν αυτή που και φέτος έκοψε πρώτη το «νήμα», ενημερώνοντας στις 27 Μαΐου τους παραγωγούς πως μπορούν πλέον να προσέλθουν στα πρατήρια γεωργικών εφοδίων ώστε να υπογράψουν συμβάσεις με την AGROINVEST AEBE στα 40 λεπτά το κιλό.

Το εύρος εξακολουθεί να είναι το ίδιο, στα 65 µε 70 σεντς ανά λίµπρα, µε την αγορά να δυσκολεύεται να σπάσει κάποιο άκρο.

Επιβεβαιώνεται µέχρι στιγµής η άποψη που ήθελε η επίµονη διόρθωση της αγοράς στο σκληρό σιτάρι το τελευταίο δίµηνο να είναι κυρίως αποτέλεσµα µιας υπερεκτίµησης του µεγέθους της σοδειάς που έρχεται.