Ακολουθεί αναλυτικό Δελτίο Τύπου από το Συνδέσμου Αλευροβιομηχάνων Ελλάδος:
«Με την ανακοίνωση αυτή θέλουμε να ενημερώσουμε το κοινό ότι μετά από έναν πολύμηνο αγώνα σχετικά με την χρήση της ονομασίας Ζέας ο Σύνδεσμος Αλευροβιομηχάνων Ελλάδος με την βοήθεια του δικηγορικού γραφείου Βόζεμπεργκ-Βρετός, είναι στην ευχάριστη θέση να δηλώσει πως πλέον η λέξη ζέα χαρακτηρίζεται για πρώτη φορά από το δικαστήριο ως κοινόχρηστη και περιγραφική, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάθε ενδιαφερόμενο.
Η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων με πρόσφατες αποφάσεις της, διαχωρίζει εντελώς την εταιρεία Αντωνόπουλος από τη λέξη Ζέα, απορρίπτοντας ουσιαστικά τον ισχυρισμό του Γεωργίου Αντωνόπουλου ότι “δημιούργησε” την ΖΕΑ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι ότι η Επιτροπή, υιοθετώντας και αξιοποιώντας όλα τα προσκομισθέντα στοιχεία, ξεκαθάρισε ότι η λέξη ΖΕΑ που περιέχεται στο σύνθετο σήμα του Αντωνόπουλου, αφορά μόνο στο αρχαίο σιτηρό. Το σύνθετο σήμα του Αντωνόπουλου έχει γίνει δεκτό διότι περιέχει την επωνυμία του, η οποία προσδίδει σε αυτό την απαιτούμενη κατά Νόμο διακριτική δύναμη, χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος συγχύσεως με άλλα σήματα (τρίτων) τα οποία περιέχουν τη λέξη ζέα.
Οι αποφάσεις αυτές είναι υπέρ όλων όσων έχουν συρθεί στα Πολιτικά Δικαστήρια από τον Γεώργιο Αντωνόπουλο για τη χρήση της λέξης ΖΕΑ και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κάθε έμπορο ή παραγωγό για την εμπορία προϊόντων από άλευρα ζέας
Η απόφαση αυτή είναι καταπέλτης για την λέξη ζεα και το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι οι ισχυρισμοί του Αντωνόπουλου ότι είναι δικαιούχος του σήματος φήμης ΖΕΑ, είναι πλέον εντελώς αβάσιμοι. Η λέξη Zέα δεν μπορεί να μονοπωληθεί από κανένα, διότι σημαίνει το αρχαίο σιτηρό, παρόμοια δηλαδή με τη λέξη καλαμπόκι, κλπ. Η λέξη Ζέα αναφέρεται σε πληθώρα Ελληνικών και ξένων λεξικών, όπως το Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών, ως υποδηλούσα την ονομασία ενός δημητριακού
Πλέον οποιαδήποτε βιοτεχνία/βιομηχανία τροφίμων θα μπορεί να αναγράφει στην συσκευασία των προϊόντων της την λέξη ΖΕΑ, εφόσον έχουν ως πρώτη ύλη τους το συγκεκριμένο δημητριακό. Τέλος συνιστάται η κατάθεση εμπορικού σήματος από κάθε ένα επιχειρηματία που σκοπεύει να διαθέτει προς πώληση προϊόντα περιέχοντα άλευρο ζέας, διότι με τον τρόπο αυτό τα Πολιτικά Δικαστήρια δεν θα μπορούν πλέον να κάνουν δεκτούς τους ισχυρισμούς όσων υποστηρίζουν ότι έχουν “επινοήσει” την λέξη ΖΕΑ»
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον «Σύνδεσμο Αλευροβιομηχάνων της Ελλάδος» στο info@flourmillers.gr
Το θέμα είχε αναδείξει η εφημερίδα Agrenda από τις 27 Οκτωβρίου
Η ποικιλία ΖΕΑ δεν μονοπωλείται, είναι κοινόχρηστη
Η Επιτροπή Σημάτων απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρείας Αγρόκτημα Αντωνόπουλου ότι είναι δικαιούχος σήματος φήμης
«Κάθε καλλιεργητής και αλευροποιός µπορεί ελεύθερα να κάνει χρήση του όρου «ζέα» ή «ζειά», αφού πρόκειται για λέξη κοινόχρηστη και περιγραφική, και ως τέτοια δεν δύναται να µονοπωληθεί από κανένα».
Αυτό υποστήριζε µε σθένος πριν από δύο χρόνια σε εκτενές δηµοσίευµα στην Agrenda, ο οµότιµος καθηγητής Γεωπονικής του ΤΕΙ Θεσσαλίας Φώτιος Θ. Γραβάνης, που έφερε τον τίτλο «Η αχλή του µύθου και η πραγµατικότητα µε το δίκοκκο σιτάρι», το οποίο φαίνεται να έπαιξε και καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της ∆ιοικητικής Επιτροπής Σηµάτων, µε την οποία αίρεται η εµπορική χρήση του ονόµατος ΖΕΑ της εταιρείας «Αγρόκτηµα Αντωνόπουλου». Στο εν λόγω άρθρο, µεταξύ άλλων, αναφέρονταν:
-Στην ταυτότητα του δίκοκκου σιταριού και την παρουσία και καλλιέργειά του στην Ελλάδα, αντικρούοντας ως αναληθή ισχυρισµό του παραγωγού δίκοκκου σιταριού κ. Αντωνόπουλου, ότι καλλιεργεί «από γενιά σε γενιά» την «µοναδική ελληνική γηγενή ποικιλία του προϊστορικού δίκοκκου σιταριού».
-Στην πεπλανηµένη κατοχύρωση του ονόµατος «ζειά» ή «ζέα», ως εµπορικού ονόµατος δήθεν γηγενούς ποικιλίας δίκοκκου σιταριού.
Στην απόφαση της, η Επιτροπή Σηµάτων απορρίπτει οµόφωνα ως αβάσιµους τους ισχυρισµούς της εταιρείας Αγρόκτηµα Αντωνόπουλου ότι είναι δικαιούχος του σήµατος φήµης, δηλαδή της λέξης ΖΕΑΣ και δεν µπορούν να το χρησιµοποιούν άλλες εταιρείες, µεταξύ αυτών και η εταιρεία Μύλοι Λούλη ΑΕ.
Η διαµάχη για την λεκτική ένδειξη
Η κόντρα ξέσπασε όταν από την πλευρά του Αγροκτήµατος Αντωνόπουλου κατατέθηκε αίτηση ώστε να µην µπορεί να χρησιµοποιεί άλλη εταιρεία την ονοµασία «ΖΕΑΣ» επικαλούµενη ότι είναι δικαιούχος σήµατος φήµης µε το σκεπτικό ότι: «Από το 1985 η λεκτική ένδειξη «ΖΕΑΣ» ως διακριτικό γνώρισµα διακρίνει τα προϊόντα σιτηρών από σκληρό δίκοκκo σιτάρι, του Γεωργίου Αντωνόπουλου του Χρήστου, συνεχίζοντας µια οικογενειακή παράδοση καλλιέργειας γεωργικών προϊόντων µε µεθόδους που σέβονταν πάντα την φύση και τον άνθρωπο. Από το 2009 η λεκτική ένδειξη «ΖΕΑΣ» διακρίνει και τυπικώς τα προϊόντα της επιχείρησης του Αγροκτήµατος Αντωνόπουλου καθώς έχει κατοχυρώσει εµπορικά σήµατα µε την λεκτική ένδειξη «ΖΕΑΣ» για να διακρίνει προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 30, 32, 35 και 43».
Με παρέµβαση το Σύνδεσµος Αλευροβιοµηχάνων Ελλάδος τάχθηκε υπέρ του µέλους του, Μύλοι Λούλη ΑΕ, και υπέρ της διατηρήσεως της ισχύος της προσβαλλόµενης απόφασης, επειδή η ένδειξη ΖΕΑ, στην οποία στηρίζεται η υπό κρίση ανακοπή «είναι λέξη κοινόχρηστη και περιγραφική του συγκεκριµένου είδους σιταριού triticum dicoccum, και ως τοιαύτη δεν δύναται να µονοπωληθεί από κανένα παραγωγό εις βάρος των ανταγωνιστών του οικείου κλάδου». Ισχυρίζεται επίσης, ότι «ο ανακόπτων δεν εφηύρε τη λέξη ΖΕΑ, ούτε «κατασκεύασε» στα εργαστήριά του την ποικιλία σιταριού ΖΕΑ, ώστε να αξιώνει την οποιαδήποτε νοµική προστασία, άλλως θα είχε φροντίσει να κατοχυρώσει σύµφωνα µε το νόµο τον σπόρο της ποικιλίας «ΖΕΑ» ως δίπλωµα ευρεσιτεχνίας και/ή µε βάση την ισχύουσα νοµοθεσία περί σπόρων και πολλαπλασιαστικού υλικού αυτού».
Καλλιέργεια από την αρχαιότητα
Κατά την οµόφωνη κρίση των µελών της ∆ιοικητικής Επιτροπής Σηµάτων µεταξύ των άλλων έγινε δεκτό ότι: Η ζεια ή ζειά ή ζέα είναι δηµητριακό που αναφέρεται κυρίως σε αρχαία κείµενα, και καλλιεργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα. Στα περισσότερα από τα αρχαία ελληνικά κείµενα αναφέρεται στον πληθυντικό αριθµό ζειαί. Στα ξενόγλωσσα κείµενα συναντάται ως «zea». Όσον αφορά την αµφιλεγόµενη ταυτότητά της, σύµφωνα πάντα µε τις καταγεγραµµένες αναφορές, η ζειά θα µπορούσε να είναι η όλυρα (Triticum spelta), η τίφη, το µονόκοκκο σιτάρι, το δίκοκκο σιτάρι, το κριθάρι η βρίζα (σίκαλη), το σόργο ή και κάτι άλλο.
Η Επιτροπή Σηµάτων απογύµνωσε τελείως τη λέξη ΖΕΑ, λέει η εταιρεία Μύλοι Λούλη
Κατά την οµόφωνη κρίση της Επιτροπής, οι ισχυρισµοί των ανακόπτοντων περί σήµατος φήµης και κατάθεσης αντίθετης στην καλή πίστη απορρίπτονται ως αβάσιµοι καθώς δεν υπάρχει η απαιτούµενη οµοιότητα ή ταυτότητα ώστε να τεθεί θέµα απαράδεκτου. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η εταιρεία Μύλοι Λούλη αναφέρει: Η Επιτροπή υιοθετώντας και αξιοποιώντας όλα τα προσκοµισθέντα στοιχεία, απογύµνωσε τελείως τη λέξη ΖΕΑ, ως δήθεν σήµα του Αντωνόπουλου, λέγοντας ξεκάθαρα ότι η λέξη ΖΕΑ αφορά στο αρχαίο σιτηρό. Επίσης, σας ενηµερώνουµε ότι όλες οι διαγραφές κατά των σηµάτων του απερρίφθησαν από την Επιτροπή, διότι εκρίθη ότι εφόσον περιέχεται το όνοµα του Αντωνόπουλου στο σήµα και διάφορα άλλα σχέδια (εικόνα αγροκτήµατος), και λεκτικά στοιχεία, το σήµα δεν είναι διαγραπτέο ως κοινόχρηστο. Όµως, παρά το γεγονός της απορρίψεως των διαγραφών, οι αποφάσεις είναι υπέρ ηµών, διότι η λέξη ΖΕΑ χαρακτηρίζεται για πρώτη φορά από δικαστήριο ως κοινόχρηστη και περιγραφική.
