Συγκεκριμένα σε μελέτη που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας (IEA) σε συνεργασία με την εταιρία CREARA Energy Experts και το ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Χαλκού εξέτασε τους μηχανισμούς κατά κεφαλήν κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας σε διάφορες χώρες του κόσμου και ανέλυσε τις προοπτικές ανάπτυξης της συγκεκριμένης αγοράς
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα επικεντρώθηκε στην ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από φωτοβολταϊκά συστήματα οικιακής χρήσης και στους «prosumers» (από τις λέξεις producer και consumer), δηλαδή στους καταναλωτές εκείνους που παράγουν μόνοι τους την ενέργεια που καταναλώνουν
Στη μελέτη συμμετείχαν πολλές χώρες της Ευρώπης, καθώς και η Κίνα, η Αυστραλία και η Αμερική. Και στις 20 χώρες που εξετάστηκαν η παραγωγή ρεύματος από οικιακούς καταναλωτές, επιτρέπεται. Σε κάποιες χώρες, αυτή η παραγωγή συνοδεύεται από αυστηρό νομικό πλαίσιο ενώ αλλού είναι πιο ελεύθερη. Η διαδικασία έχει ως εξής: στο λογαριασμό ρεύματος που λαμβάνει κάθε ιδιώτης, έχει αφαιρεθεί το ποσό εκείνο που αφορά στην παραγωγή ρεύματος από το φωτοβολταϊκό του. Ωστόσο, αυτή η μείωση, δεν είναι ίδια σε όλες τις χώρες. Το ποσό που θα πρέπει να πληρώνει κάθε ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκού για το κόστος δικτύου (πάγιο) διαφέρει από χώρα σε χώρα. Σε κάποιες χώρες, όπως π.χ. στην Ισπανία και στο Βέλγιο, επιβάλλεται ειδικός φόρος για να καλυφθεί αυτό το κόστος ενώ σε άλλες χώρες, όπως στην Αυστραλία και όπως φαίνεται και στη Γαλλία που θα ακολουθήσει, ισχύει το καθεστώς του μειωμένου παγίου ανάλογα με την κατανάλωση
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δυνατότητα μεταπώλησης της ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Σε χώρες, όπως η Ισπανία, δεν επιτρέπεται ο ιδιώτης να μεταπωλήσει το ρεύμα που παράγει από φωτοβολταϊκά καθώς προορίζεται μόνο για ιδιωτική-οικιακή χρήση.
Σε κάποιες άλλες χώρες, η επιπλέον παραγωγή ρεύματος από φωτοβολταϊκά, επιβραβεύεται με μπόνους, όπως στην περίπτωση της Κίνας, της Γερμανίας και της Σουηδίας ενώ σε άλλες «τιμωρείται» με πρόστιμο, όπως στην Ελβετία και στο Βέλγιο. Η τιμή μονάδας της επιπλέον παραγόμενης ενέργειας σε κάθε σπίτι διαφέρει από χώρα σε χώρα.
Σε Βραζιλία, Καναδά, Ισραήλ, Μεξικό, Ολλανδία, Η.Π.Α. και Βέλγιο, η τιμή αυτή είναι ίση με την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ενώ είναι υψηλότερη μόνο στη Μεγάλη Βρετανία.
Παρά τις διαφορές σε μεθόδους εγκατάστασης και μέτρησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως τις εντόπισε η μελέτη, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως απαιτείται η άμεση σύνδεση του δικτύου των φωτοβολταϊκών με τα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος των χωρών καθώς επιβάλλεται και η καθιέρωση της δυνατότητας των ιδιωτών-οικιακών παραγωγών να μεταπωλούν το παραγόμενο ρεύμα που δεν χρησιμοποιούν
Περισσότερες πληροφορίες: http://www.iea-pvps.org/index.php?id=353
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα επικεντρώθηκε στην ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από φωτοβολταϊκά συστήματα οικιακής χρήσης και στους «prosumers» (από τις λέξεις producer και consumer), δηλαδή στους καταναλωτές εκείνους που παράγουν μόνοι τους την ενέργεια που καταναλώνουν
Στη μελέτη συμμετείχαν πολλές χώρες της Ευρώπης, καθώς και η Κίνα, η Αυστραλία και η Αμερική. Και στις 20 χώρες που εξετάστηκαν η παραγωγή ρεύματος από οικιακούς καταναλωτές, επιτρέπεται. Σε κάποιες χώρες, αυτή η παραγωγή συνοδεύεται από αυστηρό νομικό πλαίσιο ενώ αλλού είναι πιο ελεύθερη. Η διαδικασία έχει ως εξής: στο λογαριασμό ρεύματος που λαμβάνει κάθε ιδιώτης, έχει αφαιρεθεί το ποσό εκείνο που αφορά στην παραγωγή ρεύματος από το φωτοβολταϊκό του. Ωστόσο, αυτή η μείωση, δεν είναι ίδια σε όλες τις χώρες. Το ποσό που θα πρέπει να πληρώνει κάθε ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκού για το κόστος δικτύου (πάγιο) διαφέρει από χώρα σε χώρα. Σε κάποιες χώρες, όπως π.χ. στην Ισπανία και στο Βέλγιο, επιβάλλεται ειδικός φόρος για να καλυφθεί αυτό το κόστος ενώ σε άλλες χώρες, όπως στην Αυστραλία και όπως φαίνεται και στη Γαλλία που θα ακολουθήσει, ισχύει το καθεστώς του μειωμένου παγίου ανάλογα με την κατανάλωση
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δυνατότητα μεταπώλησης της ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Σε χώρες, όπως η Ισπανία, δεν επιτρέπεται ο ιδιώτης να μεταπωλήσει το ρεύμα που παράγει από φωτοβολταϊκά καθώς προορίζεται μόνο για ιδιωτική-οικιακή χρήση.
Σε κάποιες άλλες χώρες, η επιπλέον παραγωγή ρεύματος από φωτοβολταϊκά, επιβραβεύεται με μπόνους, όπως στην περίπτωση της Κίνας, της Γερμανίας και της Σουηδίας ενώ σε άλλες «τιμωρείται» με πρόστιμο, όπως στην Ελβετία και στο Βέλγιο. Η τιμή μονάδας της επιπλέον παραγόμενης ενέργειας σε κάθε σπίτι διαφέρει από χώρα σε χώρα.
Σε Βραζιλία, Καναδά, Ισραήλ, Μεξικό, Ολλανδία, Η.Π.Α. και Βέλγιο, η τιμή αυτή είναι ίση με την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ενώ είναι υψηλότερη μόνο στη Μεγάλη Βρετανία.
Παρά τις διαφορές σε μεθόδους εγκατάστασης και μέτρησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως τις εντόπισε η μελέτη, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως απαιτείται η άμεση σύνδεση του δικτύου των φωτοβολταϊκών με τα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος των χωρών καθώς επιβάλλεται και η καθιέρωση της δυνατότητας των ιδιωτών-οικιακών παραγωγών να μεταπωλούν το παραγόμενο ρεύμα που δεν χρησιμοποιούν
