Πρόκειται για έναν από τους μεγάλους «ποιητές» του ιταλικού κινηματογράφου, όπως αναφέρει στη διαδικτυακή της έκδοση η εφημερίδα «Κοριέρε Ντέλα Σέρα»
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν και «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα για την καλύτερη σκηνοθεσία στο Φεστιβάλ των Κανών με το έργο «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί»), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης στην αρχή της δεκαετίας του εβδομήντα
Άρχισε να εργάζεται στη συγγραφή σεναρίων τη δεκαετία του πενήντα. Η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια έγινε το 1964, με το έργο «Se permette parliamo di donne» (Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες).
Οι κριτικοί εντοπίζουν στην δεκαετία του εβδομήντα την «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάσθηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου
Αριστερός διανοούμενος, είχε συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με τομέα αρμοδιότητας την πολιτιστική κληρονομιά.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε μήνυμα συλλυπητηρίων προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, τονίζει ότι «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει" με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής»
Πηγή: naftemporiki.gr
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν και «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα για την καλύτερη σκηνοθεσία στο Φεστιβάλ των Κανών με το έργο «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί»), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης στην αρχή της δεκαετίας του εβδομήντα
Άρχισε να εργάζεται στη συγγραφή σεναρίων τη δεκαετία του πενήντα. Η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια έγινε το 1964, με το έργο «Se permette parliamo di donne» (Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες).
Οι κριτικοί εντοπίζουν στην δεκαετία του εβδομήντα την «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάσθηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου
Αριστερός διανοούμενος, είχε συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με τομέα αρμοδιότητας την πολιτιστική κληρονομιά.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε μήνυμα συλλυπητηρίων προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, τονίζει ότι «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει" με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής»
Πηγή: naftemporiki.gr
