Ενδεικτικό είναι ότι µετά το διαγωνισµό της Αλγερίας, αυτές τις µέρες κλείστηκε άλλος ένας στην Τυνησία στα 308-310 δολάρια ο τόνος παραδοτέο σε λιµάνι τους. Να σηµειωθεί ότι αυτή η τιµή είναι υψηλότερη από την προηγούµενη αγοραπωλησία, ωστόσο κι αυτή τη φορά δεν βοηθά το σκληρό σιτάρι η ισοτιµία ευρώ-δολαρίου.
Η τιµή αυτή αντιστοιχεί σε 248 ευρώ ο τόνος για παράδοση σε λιµάνι της Τυνησίας, ενώ αντίστοιχα ο προηγούµενος διαγωνισµός περίπου στα µέσα ∆εκεµβρίου 2017 που έβγαλε τιµή 290 δολάρια ο τόνος έδινε µε την τότε ισοτιµία 247 ευρώ. Ωστόσο, παρά την κακή συγκυρία στην ισοτιµία των νοµισµάτων, οι αναλυτές δεν παύουν να υπογραµµίζουν την ανοδική τροχιά της αγοράς. Μάλιστα, τονίζουν ότι αν βελτιωθεί η ισοτιµία υπέρ του δολαρίου, δεν αποκλείεται µέρος του διαγωνισµού να µπορέσει να καλύψει και ελληνική σοδειά, καθώς θα βελτιωθεί η τιµή που θα αντιστοιχεί σε ευρώ.
Την ίδια ώρα, τα χρηµατιστήρια στο µαλακό σιτάρι καταγράφουν ένα ανοδικό ξέσπασµα από τα χαµηλά ως αποτέλεσµα της πρόσφατης έκθεσης αναφορικά µε την πορεία της σοδειάς στο Κάνσας και Οκλαχόµα, λόγω ξηρασίας, που εντάθηκε και από κερδοσκοπικές τοποθετήσεις και καλύψεις θέσεων. Και µπορεί προς το παρόν να µην υπάρχει κάποια σύνδεση µε το σκληρό σιτάρι, αφού κάθε προϊόν έχει διαφορετική χρήση, ωστόσο αν συνεχιστεί αυτή η πορεία και το µαλακό συνεχίσει να κατακτά υψηλότερα επίπεδα θα επηρεαστεί ως ένα βαθµό και το σκληρό διότι παραδοσιακά υπάρχει µια διαφορά τιµής (spread) µεταξύ τους.
Σε αυτή τη φάση κανείς δεν γνωρίζει την ποσότητα των σιταριών που βρίσκονται στις αποθήκες, ωστόσο γεγονός είναι ότι οι εξαγωγές έχουν µείνει πίσω καθώς τα στοιχεία καταγράφουν περί τους 70.000 τόνους να έχουν φύγει προς εξαγωγή από την αρχή της σεζόν, ενώ την ίδια ώρα και οι τοπικοί µύλοι είναι ακόµα µε το παραπάνω γεµάτοι.
Να σηµειωθεί, τέλος, ότι για τη συνολική παραγωγή σκληρού φέτος η εκτίµηση κυµαίνεται στους 750.000 µε 800.000 τόνους, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι η σεζόν άρχισε µε αποθέµατα από την προηγούµενη περίοδο.
