Με δεδοµένο εν τω µεταξύ ότι για την ώρα οι τιµές είναι χαµηλά, οι πρώτες σκέψεις θέλουν τους παραγωγούς να κρατάνε τα καλά για πιο µετά. Άλλωστε σε αυτή τη φάση η εξαγωγή είναι αρκετά υποτονική και οι δουλειές που γίνονται αφορούν τα µέτρια σιτάρια από Ιταλία στα 193 ευρώ ο τόνος FOB.
Σηµειωτέον ότι οι εµπορικές πράξεις το τελευταίο διάστηµα είναι ελάχιστες, η εξαγωγή σχεδόν «νεκρή», ενώ τα φετινά αποθέµατα είναι ακόµα αρκετά, λίγο κάτω από τους 200.000 τόνους και οι µύλοι υπερ-καλυµµένοι.
Οι ιταλικές λίστες τιµών για τη νέα σοδειά στο σκληρό αναµένεται να ανακοινωθούν µετά το πρώτο δεκαήµερο του Ιουνίου και αφού έχει ξεκινήσει ο αλωνισµός στη γείτονα χώρα, όπως παραδοσιακά κάνουν. Φέτος, ιδιαιτέρως, οι Ιταλοί αναµένεται να δώσουν προτεραιότητα στην τοπική τους παραγωγή και µετά σε αυτή της Ευρώπης, στο πλαίσιο των νέων αναγκών που δηµιουργούνται για τις ιταλικές εταιρείες ζυµαρικών από την υποχρέωση να αναγράφεται πλέον η χώρα προέλευσης της πρώτης ύλης στη συσκευασία.
Όσον αφορά τις βορειο-αφρικανικές χώρες, οι οποίες ως συνήθως αγοράζουν σκληρό σιτάρι µέσω διαγωνισµών, προς το παρόν δεν υπάρχουν ανακοινώσεις για νέα πράξη, οπότε επικρατεί αναµονή. Ωστόσο, να σηµειωθεί ότι πάντα κατά την περίοδο του ραµαζανιού δεν εντοπίζεται ιδιαίτερη δραστηριότητα από πλευράς τους. Βέβαια, να υπογραµµιστεί εδώ ότι το δολάριο έχει ακριβύνει γι’ αυτές τις χώρες, οπότε δεν θα τους είναι εύκολο να αγοράσουν από Καναδά ή ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά πιο ελκυστική την παραγωγή της Ευρώπης.
Στα θετικά της περιόδου αυτής να σηµειωθεί και η άνοδος στα µαλακά σιτάρια στο Σικάγο, λόγω της ξηρασίας στις ΗΠΑ και των καθυστερήσεων στις εαρινές σπορές της Ρωσίας. Μάλιστα, να σηµειωθεί ότι η άνοδος αυτή πέρασε εύκολα και στη Γαλλία, όπου µάλιστα εντάθηκε λόγω της πτώσης του ευρώ έναντι του δολαρίου, µε τους αναλυτές να ελπίζουν να καταφέρει έστω εν µέρει να τραβήξει και τα σκληρά σιτάρια.
