Βέβαια, τα χρήματα που φτάνουν στην τσέπη του παραγωγού είναι ακόμη λιγότερα εξαιτίας του κόστους των μεταφορικών με τα οποία επιβαρύνονται οι ίδιοι οι αγρότες και των κρατήσεων από τις Οργανώσεις, που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν και τα 4 λεπτά
Η «καλή» πρόθεση των βιομηχανιών, όπως ανακοινώθηκε, να απορροφήσουν ολόκληρη τη φετινή σοδειά, δεν αποδείχτηκε ικανή -τουλάχιστον ακόμα- να δώσει κάτι επιπλέον στην τιμή παραγωγού.
Την ίδια ώρα η χρηματοοικονομική κατάσταση στην αγορά αναγκάζει αρκετούς να αγοράσουν από τα στέκια –που και φέτος στήθηκαν με την «ανέχεια» ή ακόμα και τη «σιωπηλή» στήριξη κάποιων- τοις μετρητοίς από 19 ως 21 λεπτά το κιλό.
Η έλλειψη ρευστότητας, σε συνδυασμό με το ρευστό σκηνικό που στήνεται από το φαινόμενο των «ανοιχτών τιμών» και των προκαταβολών, κάνει σε πολλές περιπτώσεις άκρως δελεαστική τη «διευκόλυνση» που παρέχουν τα στέκια, προσφέροντας ζεστό χρήμα
Άλλωστε, στο τρίγωνο του ροδάκινου, Πέλλα- Νάουσα- Βέροια, την κατάσταση για τον παραγωγό δυσχεραίνει και η έλλειψη σοβαρών συνεταιριστικών οργανώσεων και Ομάδων Παραγωγών, που θα μπορούσαν να αναλάβουν καλύτερα και προς όφελος των καλλιεργητών τις διαπραγματεύσεις στην αγορά. Χαρακτηριστική είναι η υστέρηση της τιμής για τον Έλληνα παραγωγό, όταν οι Ισπανοί απολαμβάνουν επίπεδα στα 27 με 30 λεπτά το κιλό και οι Κινέζοι 30 σεντς του δολαρίου
Να σημειωθεί ότι φέτος δραστηριοποιούνται 16 βιομηχανίες κομπόστας, με την προσθήκη της Ασπίς-Δέδες, συμπεριλαμβανομένων των ΦΙΛΙΠΠΟΣ και COVITA, που θα παραλάβουν για λογαριασμό άλλων εταιρειών, ενώ κλειστές θα παραμείνουν οι κονσερβοποιίες του Α.Σ. Πρόοδος και της KONVERI. Εν τω μεταξύ, υπάρχει ζήτηση για το προϊόν, που σημαίνει ότι μπορεί να πληρωθεί και με υψηλότερη τιμή στον παραγωγό, ωστόσο οι προσφορές από τις βιομηχανίες κάθε χρόνο γίνονται και πτωτικές
Από τους «τυχερούς» της χρονιάς αναμένεται να είναι οι όψιμοι καλλιεργητές της βόρειας Πέλλας και του Αμυνταίου, όπως και πέρυσι που η τιμή έφτασε και τα 35 λεπτά το κιλό, στην περίπτωση που η παραγωγή δεν φτάσει και η ζήτηση συνεχίσει με θετικό πρόσημο. Άλλωστε και η διεθνής συγκυρία της ισοτιμίας ευρώ δολαρίου μπορεί να ευνοήσει το ελληνικό ροδάκινο, αφού καθιστά τις εξαγωγικές εταιρείες κομπόστας πολύ περισσότερο ανταγωνιστικές σε σχέση με την Καλιφόρνια και την Κίνα
Η «καλή» πρόθεση των βιομηχανιών, όπως ανακοινώθηκε, να απορροφήσουν ολόκληρη τη φετινή σοδειά, δεν αποδείχτηκε ικανή -τουλάχιστον ακόμα- να δώσει κάτι επιπλέον στην τιμή παραγωγού.
Την ίδια ώρα η χρηματοοικονομική κατάσταση στην αγορά αναγκάζει αρκετούς να αγοράσουν από τα στέκια –που και φέτος στήθηκαν με την «ανέχεια» ή ακόμα και τη «σιωπηλή» στήριξη κάποιων- τοις μετρητοίς από 19 ως 21 λεπτά το κιλό.
Η έλλειψη ρευστότητας, σε συνδυασμό με το ρευστό σκηνικό που στήνεται από το φαινόμενο των «ανοιχτών τιμών» και των προκαταβολών, κάνει σε πολλές περιπτώσεις άκρως δελεαστική τη «διευκόλυνση» που παρέχουν τα στέκια, προσφέροντας ζεστό χρήμα
Άλλωστε, στο τρίγωνο του ροδάκινου, Πέλλα- Νάουσα- Βέροια, την κατάσταση για τον παραγωγό δυσχεραίνει και η έλλειψη σοβαρών συνεταιριστικών οργανώσεων και Ομάδων Παραγωγών, που θα μπορούσαν να αναλάβουν καλύτερα και προς όφελος των καλλιεργητών τις διαπραγματεύσεις στην αγορά. Χαρακτηριστική είναι η υστέρηση της τιμής για τον Έλληνα παραγωγό, όταν οι Ισπανοί απολαμβάνουν επίπεδα στα 27 με 30 λεπτά το κιλό και οι Κινέζοι 30 σεντς του δολαρίου
Να σημειωθεί ότι φέτος δραστηριοποιούνται 16 βιομηχανίες κομπόστας, με την προσθήκη της Ασπίς-Δέδες, συμπεριλαμβανομένων των ΦΙΛΙΠΠΟΣ και COVITA, που θα παραλάβουν για λογαριασμό άλλων εταιρειών, ενώ κλειστές θα παραμείνουν οι κονσερβοποιίες του Α.Σ. Πρόοδος και της KONVERI. Εν τω μεταξύ, υπάρχει ζήτηση για το προϊόν, που σημαίνει ότι μπορεί να πληρωθεί και με υψηλότερη τιμή στον παραγωγό, ωστόσο οι προσφορές από τις βιομηχανίες κάθε χρόνο γίνονται και πτωτικές
Από τους «τυχερούς» της χρονιάς αναμένεται να είναι οι όψιμοι καλλιεργητές της βόρειας Πέλλας και του Αμυνταίου, όπως και πέρυσι που η τιμή έφτασε και τα 35 λεπτά το κιλό, στην περίπτωση που η παραγωγή δεν φτάσει και η ζήτηση συνεχίσει με θετικό πρόσημο. Άλλωστε και η διεθνής συγκυρία της ισοτιμίας ευρώ δολαρίου μπορεί να ευνοήσει το ελληνικό ροδάκινο, αφού καθιστά τις εξαγωγικές εταιρείες κομπόστας πολύ περισσότερο ανταγωνιστικές σε σχέση με την Καλιφόρνια και την Κίνα
