Έγιναν επισκέψεις σε ελαιουργεία στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, τα περισσότερα εντός του ιστού των πόλεων, χωρίς να πληρούν τους κανόνες για την ασφάλεια και ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
Η διαχείριση των υγρών αποβλήτων στη πλειοψηφία των ελαιουργείων (110 τριών φάσεων) γίνεται είτε με παράνομη εισαγωγή τη νύκτα στο σύστημα αποχέτευσης με αποτέλεσμα μέχρι και διακοπή της λειτουργίας του, είτε με διάθεση σε ανοικτά χωράφια, όπου υπάρχουν και σε αγροτικούς χωματόδρομους ή τρέχουν χωρίς έλεγχο στα ρυάκια. Για τα δύο φάσεων (λιγότερα από 20) η παραγόμενη ελαιοπυρήνα διασκορπίζεται σε ανοικτά χωράφια, αν υπάρχουν για να καλλιεργηθούν 3-4 μήνες μετά με υπαίθρια κηπευτικά ή φυτά μεγάλης καλλιέργειας.
Στη σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Προστασίας του Περιβάλλοντος, παρουσία στελεχών του Υπουργείου Γεωργίας και ερευνητών από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά ινστιτούτα του Ισραήλ, έγινε ανάλυση της παρούσας κατάστασης και ενημέρωση για τις μεθόδους διαχείρισης που εφαρμόζονται στις χώρες της Ε.Ε.
Στις προτάσεις της ομάδας, που συμφώνησαν και οι Ισραηλινοί είναι η μείωση του αριθμού των ελαιουργείων, η χωροθέτηση και μεταστέγαση τους εκτός κατοικημένων περιοχών και η δημιουργία τουλάχιστον ενός πυρηνελαιουργείου, που δεν υπάρχει μέχρι σήμερα στο Ισραήλ. Όσον αφορά την διαχείριση των υγρών αποβλήτων, η ελεγχόμενη εφαρμογή τους στο έδαφος, είτε σε ανοιχτούς αγρούς ή σε ελαιώνες αποτελεί την άμεσα εφικτή λύση. Η εφαρμογή θα γίνεται από εργολάβους με βάση ότι ο δημόσιος τομέας (υπουργεία. δήμος, κλπ) θα καλύπτει το 50% του κόστους εφαρμογής και το υπόλοιπο τους ελαιουργούς. Ο μακροχρόνιος σχεδιασμός αφορά την παραγωγή ενέργειας.
