Οι κάτοικοι των περιοχών της περιφέρειας, αναφέρουν ότι τα ζώα αυτά είναι γνωστά εδώ και αρκετά χρόνια άλλα δεν τα έχει επηρεάσει μέχρι σήμερα η παρουσία τους. Κυνηγοί της περιοχής πάντως, έχουν παρατηρήσει εδώ και χρόνια την ύπαρξη μυοκαστόρων. Τα τρωκτικά έχουν εντοπιστεί σε κανάλια στο Νεροφράκτη – Καλαμώνα, στο τμήμα από τα Κουδούνια μέχρι και τον Καλαμώνα και πιθανώς στον Μαυροπόταμο ή Μάνα (Κεντρική τάφρος Φιλίππων).
Ο μυοκάστορας αποτελεί μεγάλο ημι-υδρόβιο τρωκτικό που μοιάζει με μικρό κάστορα και ανήκει στην οικογένεια των μυοκαστοριδών. Η επιστημονική του ονομασία είναι Myocastor coypus, ενώ είναι γνωστό και με τα ονόματα "μυοκάστορας", "κοϊπού", "κάστορας της Χιλής" και "νουτριά"
Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλουμένων Ζώων της Ελλάδας «ο μυοκάστορας (Myocastor coypus) έχει εισαχθεί στη χώρα μας πριν από αρκετά χρόνια και ζει σε μερικούς υγροτόπους της βόρειας και δυτικής Ελλάδας.»
Πέρα από την οικολογική καταστροφή, ο μυοκάστορας κατατρώει τη χλωρίδα των υδροβιότοπων που ζει και εξαφανίζει τις καλλιέργειες των γεωργών σε γειτονικά χωράφια. Η Ιταλία έχει ήδη τεθεί σε κατάσταση συναγερμού για να αντιμετωπίσει το οξύ περιβαλλοντικό πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι μυοκάστορες. Στην πεδιάδα του Πάδου στην Βόρεια Ιταλία οι μυοκάστορες κατέστρεψαν το 2010 το 57,3% των καλλιεργειών καλαμποκιού, το 39,7% του ρυζιού, το 2% των λαχανικών, το 0,6% του σταριού και το 0,4% του κριθαριού, με τους αγρότες να έχουν απελπιστεί. Την περίοδο 1995-2000, διεξήχθησαν έλεγχοι στην Ιταλία που περιλάμβαναν την αφαίρεση 220.688 μυοκαστόρων με κόστος 2.614.408 ευρώ, όμως η ζημιά στις όχθες των ποταμιών και των καναλιών ξεπέρασε τα 10 εκατομμύρια ευρώ και οι επιπτώσεις στη γεωργία άγγιξαν τα 935.138 ευρώ.
Το Τμήμα Αλιείας θεωρεί την ύπαρξη του μυοκάστορα ένα εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο που μπορεί να εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για τους αγρότες και την αγροτική παραγωγή λόγω του ότι το συγκεκριμένο είδος πολλαπλασιάζεται με υψηλούς ρυθμούς χωρίς να έχει φυσικούς εχθρούς και η εξάπλωση του καθώς και οι καταστροφικές συνέπειες αυτής, θα πρέπει να ανησυχήσουν τις Υπηρεσίες και τους φορείς. Παράλληλα θεωρεί ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια σύσκεψη με τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς προκειμένου να εξεταστεί το θέμα και να προταθούν τρόποι αντιμετώπισης και διαχείρισης των πληθυσμών του.
Ο μυοκάστορας αποτελεί μεγάλο ημι-υδρόβιο τρωκτικό που μοιάζει με μικρό κάστορα και ανήκει στην οικογένεια των μυοκαστοριδών. Η επιστημονική του ονομασία είναι Myocastor coypus, ενώ είναι γνωστό και με τα ονόματα "μυοκάστορας", "κοϊπού", "κάστορας της Χιλής" και "νουτριά"
Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλουμένων Ζώων της Ελλάδας «ο μυοκάστορας (Myocastor coypus) έχει εισαχθεί στη χώρα μας πριν από αρκετά χρόνια και ζει σε μερικούς υγροτόπους της βόρειας και δυτικής Ελλάδας.»
Πέρα από την οικολογική καταστροφή, ο μυοκάστορας κατατρώει τη χλωρίδα των υδροβιότοπων που ζει και εξαφανίζει τις καλλιέργειες των γεωργών σε γειτονικά χωράφια. Η Ιταλία έχει ήδη τεθεί σε κατάσταση συναγερμού για να αντιμετωπίσει το οξύ περιβαλλοντικό πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι μυοκάστορες. Στην πεδιάδα του Πάδου στην Βόρεια Ιταλία οι μυοκάστορες κατέστρεψαν το 2010 το 57,3% των καλλιεργειών καλαμποκιού, το 39,7% του ρυζιού, το 2% των λαχανικών, το 0,6% του σταριού και το 0,4% του κριθαριού, με τους αγρότες να έχουν απελπιστεί. Την περίοδο 1995-2000, διεξήχθησαν έλεγχοι στην Ιταλία που περιλάμβαναν την αφαίρεση 220.688 μυοκαστόρων με κόστος 2.614.408 ευρώ, όμως η ζημιά στις όχθες των ποταμιών και των καναλιών ξεπέρασε τα 10 εκατομμύρια ευρώ και οι επιπτώσεις στη γεωργία άγγιξαν τα 935.138 ευρώ.
Το Τμήμα Αλιείας θεωρεί την ύπαρξη του μυοκάστορα ένα εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο που μπορεί να εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για τους αγρότες και την αγροτική παραγωγή λόγω του ότι το συγκεκριμένο είδος πολλαπλασιάζεται με υψηλούς ρυθμούς χωρίς να έχει φυσικούς εχθρούς και η εξάπλωση του καθώς και οι καταστροφικές συνέπειες αυτής, θα πρέπει να ανησυχήσουν τις Υπηρεσίες και τους φορείς. Παράλληλα θεωρεί ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια σύσκεψη με τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς προκειμένου να εξεταστεί το θέμα και να προταθούν τρόποι αντιμετώπισης και διαχείρισης των πληθυσμών του.
