Είναι γεγονός ότι κάποτε στην αγορά ελαστικών υπήρχαν ελάχιστα σχέδια που κάλυπταν αποτελεσματικά τις ανάγκες της γεωργικής χρήσης. Σήμερα βέβαια αυτό έχει αλλάξει, αφού στη διάθεση του υποψήφιου αγοραστή τίθεται μια ευρεία γκάμα επιλογών, οι οποίες μάλιστα ενσωματώνουν όλες τις -ουκ ολίγες- σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις στην κατασκευή τους και καλύπτουν με πολλές εκδόσεις τις απαιτήσεις διαφορετικών εργασιών.
Φτάνει λοιπόν η στιγμή που ο αχώριστός σας σύντροφος στο χωράφι φοράει τα «φανταχτερά» καινούργια του «παπούτσια» που έχετε επιλέξει μετά από μια μεγάλη έρευνα αγοράς. Τι πρέπει να προσέξετε, ώστε η επένδυσή σας να δώσει τον καλύτερό της εαυτό; Είναι προφανές ότι οι καταλληλότεροι για να δώσουν την απάντηση είναι οι ίδιοι οι κατασκευαστές...
Το σωστό σχέδιο για κάθε απαίτηση
Είναι ευνόητο ότι για τους κατασκευαστές ελαστικών είναι ιδιαίτερα συμφέρον να δουν τα προϊόντα τους να αποδίδουν με βάση τις προδιαγραφές τους και να έχουν ικανοποιημένους πελάτες, ενώ οι περισσότεροι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τον αγοραστή. Παράλληλα πολλοί πραγματοποιούν πρακτικές δοκιμές για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με την επιλογή των ελαστικών και τη χρήση τους στον γεωργικό κλάδο.
Μια γενική προτροπή, που θα μπορούσε να προέρχεται από τα χείλη κάθε κατασκευαστή, είναι: «Όποια μάρκα ελαστικών κι αν αγοράσετε, τοποθετήστε το κατάλληλο σχέδιο για τη δουλειά και κατόπιν χρησιμοποιήστε τα με την κατάλληλη πίεση... η οποία είναι μάλλον χαμηλότερη από αυτή που νομίζετε». Επίσης προσθέτουν: «Μην κάνετε άσκοπα τσιγγουνιές» κι αυτό γιατί είναι σύνηθες φαινόμενο σε καινούργια και ακριβά κιτ να τοποθετούνται σχετικά ασήμαντα ελαστικά που χρειάζονται υψηλές πιέσεις φουσκώματος μόνο και μόνο για να ανταποκριθούν στα σημερινά φορτία και ταχύτητες. Έτσι τα ελαστικά δεν έχουν τη ευκαιρία να λειτουργήσουν σωστά με αποτέλεσμα να πλήττουν το κράτημα, ο οδηγός να μην έχει άνεση κατά τη χρήση του μηχανήματος και, λόγω του μειωμένου ίχνους , το χώμα να σφυροκοπείται χωρίς λόγο. Βέβαια πρέπει να σημειωθεί ότι η πίεση των ελαστικών είναι η μία πλευρά της ιστορίας, ενώ η κατανομή του βάρους ανάμεσα στους άξονες κίνησης είναι η άλλη. Η ρύθμιση της πίεσης σημαίνει ότι πρέπει να βρεθούν τα φορτία των ελαστικών και να εντοπιστεί το βάρος που πέφτει σε κάθε άξονα και η κατανομή του βάρους. Για τα τρακτέρ 4WD, που έλκουν προσαρτώμενα ή ημιπροσαρτώμενα εξαρτήματα υποστήριξης φορτίου, στόχος πρέπει να είναι το 30% περίπου στον μπροστινό άξονα κατά την εργασία. Με όλα τα ρυμουλκούμενα εξαρτήματα, ας υπάρχει μια κατανομή 50-50.
Η σωστή πίεση τόσο σε στάση, όσο και κατά την εργασία
Για να εντοπιστεί η σωστή πίεση για τα ελαστικά ενός κιτ, θα χρειαστούν δύο βασικές πληροφορίες, καθώς και το βιβλίο του κατασκευαστή. Η πρώτη δουλειά είναι να βρεθεί το φορτίο που υπάρχει σε κάθε ελαστικό, τόσο όταν το κιτ είναι ακίνητο, όσο και όταν εργάζεται: ■ Στατικό φορτίο: Χρησιμοποιήστε μια γεφυροπλάστιγγα (απλή) ή κυψέλες βάρους, και είναι καλύτερα να βρείτε τις τελευταίες από την αντιπροσωπεία. Εάν χρησιμοποιείτε κυψέλες, τοποθετήστε το ερματισμένο κιτ σε ευθεία με το γεμάτο προσαρτώμενο μηχάνημα ή το εξάρτημα σε θέση πορείας στο δρόμο. Σημειώστε το βάρος σε κάθε τροχό ή άξονα. Εάν είναι απαραίτητο, προσαρμόστε το έρμα για να φέρετε την κατανομή του βάρους στη σωστή περιοχή και ζυγίστε ξανά. ■ Φορτίο κατά την εργασία. Η μεταφορά φορτίου κατά την εργασία από ένα συρόμενο ή ρυμουλκούμενο εξάρτημα προσθέτει βάρος στους πίσω τροχούς και ανασηκώνει το μπροστινό μέρος. Επομένως, θα πρέπει να μαντέψετε. Αυτό είναι εύκολο όταν έχετε ένα προσαρτώμενο εξάρτημα όπως το άροτρο, καθώς εκτιμάται αμέσως ότι το φορτίο που φτάνει στον πίσω άξονα κατά την εργασία είναι παρόμοιο ή λίγο μεγαλύτερο από το φορτίο από το ανυψωμένο εξάρτημα –τιμή που έχετε βρει από το ζύγισμα. Τα πράγματα δυσκολεύουν κάπως με τον ημιπροσαρτώμενο και τον ρυμουλκούμενο εξοπλισμό. Η απάντηση των περισσότερων εταιρειών στην εύρεση του φορτίου των ελαστικών κατά την εργασία είναι να δείτε την απαίτηση ιπποδύναμης του εξαρτήματος από το εγχειρίδιο του κατασκευαστή και, κατόπιν, να τις πολλαπλασιάσετε με έναν παράγοντα που ποικίλλει ανάλογα με την αντίσταση του εδάφους και τον τύπο εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι το συνολικό βάρος στα ελαστικά που χρειάζεται για την έλξη του εξαρτήματος, το οποίο μπορεί να μοιραστεί σύμφωνα με την κατανομή του στατικού βάρους για να υπολογιστούν τα αντίστοιχα φορτία στους άξονες.
