Η σχετική τροπολογία που κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, με τίτλο: «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση-βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών-ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας», που κατατέθηκε και ψηφίστηκε, με μεγάλη πλειοψηφία, αφορά τη νόμιμη καλλιέργεια των αγρών που έχουν δασωθεί στο πέρασμα του χρόνου.
Για τη γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση των αγρών που η αεροφωτογραφία του 1945 ή του 1960 έδειχνε ότι ήταν χωράφια, από εδώ και στο εξής, θα απαιτείται μόνο τίτλος δεκαετίας.
Πιο συγκεκριμένα, στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας αναφέρεται ότι στους μικρούς οικισμούς της Ελλάδας, που εγκαταλείφθηκαν μετά τη δεκαετία του 1940, ως επί το πλείστον, λόγω μετανάστευσης, εμφυλίου ή αστυφιλίας, παρατηρείται η γενικευμένη αλλαγή στη μορφή των παλαιών αγρών. Ο μικρός κλήρος των συγκεκριμένων περιοχών της χώρας, στο πέρασμα των δεκαετιών, που ακολούθησε την εγκατάλειψη τους, δασώθηκαν. Ωστόσο, αυτοί οι μικροί κλήροι, ήταν αγροτικά ιδιωτικά ακίνητα, τα οποία καλλιεργούσαν οι κάτοικοι των εγγυτέρων οικισμών.
Με την ψήφιση της τροπολογίας, όσες από τις εκτάσεις αυτές έχουν σήμερα μορφή δασικής έκτασης και στερούνται των παραπάνω τίτλων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αποκλειστικά και μόνο για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση, κατόπιν αίτησης στον οικείο δασάρχη και σε περίπτωση ελλείψεως αυτού στην οικεία δασική υπηρεσία, του προσώπου που προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επ’ αυτών, δυνάμει τίτλου ιδιοκτησίας μεταγενέστερου μεν της 23ης Φεβρουαρίου 1946, μέχρι δέκα ετών από την δημοσίευση του παραπάνω νόμου. Στην περίπτωση που η συγκεκριμένη έκταση, έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, η πράξη αναδάσωσης ανακαλείται.
