Για την ακρίβεια, οι τιµές των περισσότερων εµπορευµάτων έχουν υποχωρήσει σε επίπεδα χαµηλότερα από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης αντανακλώντας, όπως επισηµαίνουν οι αναλυτές, τις δυσκολίες που εξακολουθεί να αντιµετωπίζει η παγκόσµια οικονοµία. Η πτώση στις τιµές είναι συνδυαστικό αποτέλεσµα της µειωµένης ζήτησης για πρώτες ύλες και της αυξηµένης προσφοράς, απόρροια µε τη σειρά της των προσδοκιών που έτρεφαν οι παραγωγοί για σταθερούς ρυθµούς παγκόσµιας ανάπτυξης.
Αν επιωστόσο, να δούµε τη «µεγάλη εικόνα», θα διαπιστώσουµε ότι η πτώση αυτή από µόνη της δεν αποτελεί έκπληξη. Ουσιαστικά αυτό που βιώνουµε από το 2014 και µετά είναι το κλείσιµο ενός οικονοµικού κύκλου, του κύκλου των εµπορευµάτων ο οποίος ξεκίνησε τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σε παλαιότερο σηµείωµα είχαµε αναφερθεί στην έννοια των οικονοµικών κύκλων για τους οποίους µιλούν οι επενδυτές και που, όπως διδάσκει η ιστορία, συνήθως διαρκούν 15 έως 21 χρόνια.
Όμως, σε αντίθεση µε τις µετοχές, έχει παρατηρηθεί ότι οι κύκλοι των εµπορευµάτων κατά κανόνα διαρκούν λιγότερο. Εποµένως, αν λάβουµε υπόψη µας ότι το «καλοκαίρι» των commodities άρχισε το 1998-1999, δεν είναι παράλογο που από το 2014 και µετά ξεκίνησαν να παραδίδουν τη σκυτάλη στις µετοχές. Άλλωστε η µακροοικονοµική συγκυρία δε φαντάζει καθόλου ευνοϊκή γι’ αυτά: O ρυθµός ανάπτυξης της Κίνας επιβραδύνεται και, όπως υπενθυµίζουν οι Financial Times, ο «κινεζικός δράκος» ήταν η κινητήριος δύναµη πίσω από τον κύκλο των εµπορευµάτων.
Αυτό γιατί οι τεράστιες κινεζικές επενδύσεις σε υποδοµές και νέα εργοστάσια κατά την προηγούµενη δεκαετία απαιτούσαν αντίστοιχα µεγάλες εισαγωγές πρώτων υλών. Η µείωση των κινεζικών επιτοκίων το 2009 έδωσε περαιτέρω ώθηση στα εµπορεύµατα καθώς το χαµηλό κόστος δανεισµού ενθάρρυνε τη χρήση των µετάλλων ως υποθήκη για νέα δάνεια. Κάπως έτσι, λοιπόν, η Κίνα έφτασε σήµερα να απορροφά σχεδόν το 50% της παγκόσµιας παραγωγής µετάλλων όταν µόλις 15 χρόνια πριν, δηλαδή το 2000 δεν απορροφούσε περισσότερο από το 12%.
Όμως, η κινεζική «όρεξη» για µέταλλα φαίνεται ότι έχει πλέον κορεσθεί. Η κατανάλωση ατσαλιού στη χώρα µειώθηκε για πρώτη φορά µετά από 30 χρόνια. Η δε ζήτηση για πετρέλαιο αυξήθηκε το 2014 µε το χαµηλότερο ρυθµό των τελευταίων δύο δεκαετιών. Εκ πρώτης όψεως, λοιπόν, η δεξαµενή που τροφοδοτούσε τον «κύκλο των εµπορευµάτων» δείχνει να αδειάζει. Είναι, όµως, έτσι; Σύµφωνα µε το ∆ΝΤ, δεν είναι όλα µαύρα.
Σε πρόσφατη έκθεσή του το Ταµείο εκτιµά ότι η ζήτηση στην Κίνα για εµπορεύµατα δεν έχει φτάσει ακόµα στο peak της. Σίγουρα, όµως, έχει διαφοροποιηθεί καθώς η οικονοµία της χώρας αποκτά µια πιο «κανονική», όπως λένε τοπικοί αξιωµατούχοι, µορφή. Με το µέσο εισόδηµα να αυξάνεται και το ίδιο να συµβαίνει µε τη µεσαία τάξη, το ∆ΝΤ προβλέπει ότι η ζήτηση θα µετατοπισθεί προς αγαθά όπως τρόφιµα υψηλής προστιθέµενης αξίας.
COMMODITY INDEXΈχασαν 20% της αξίας τους σε ένα έτος τα αγροτικά προϊόντα
Αν και το πετρέλαιο και τα µέταλλα ήταν οι αρνητικοί πρωταγωνιστές στην πτωτική τροχιά που διέγραψαν και το 2014 τα εµπορεύµατα, τα αγροτικά προϊόντα δεν πήγαν πίσω: Στο δωδεκάµηνο µεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Ιανουαρίου 2015 ο δείκτης αγροτικών εµπορευµάτων της Standard & Poor’s S%P GSCI Agriculture Index υποχώρησε σχεδόν 20% (19,83%) µε τον Ιούλιο του 2014, µάλιστα, να είναι ο µήνας µε τις µεγαλύτερες απώλειες (-15,56%)
Επιπλέον, το 2015 ξεκίνησε εξίσου δυσοίωνα µε το ∆είκτη Συνολικών Αποδόσεων για τα Αγροτικά προϊόντα του Bloomberg (Bloomberg Commodity Index Total Return) να σηµειώνει τον Ιανουάριο πτώση 5,73%, σύµφωνα µε στοιχεία της Credit Suisse Asset Management µε το ζωικό κεφάλαιο να εµφανίζει τις χειρότερες επιδόσεις (πτώση 8,52%). Ωστόσο το ζωικό κεφάλαιο µαζί µε τον καφέ ήταν, όπως σηµειώνει ο αναλυτής της Van Eck Global, Μπράντον Ρακστσάφσκι, τα δύο µοναδικά αγροτικά εµπορεύµατα που διασώθηκαν το 2014, παρά το γεγονός ότι στις αρχές της φετινής χρονιάς κινούνται πτωτικά
Σύµφωνα µε τον Ρακστσάφσκι, πάντως, τα εµπορεύµατα εξακολουθούν να έχουν θέση στο χαρτοφυλάκιο ενός συνετού επενδυτή «µε την προϋπόθεση κάποιος να έχει µια βαθιά γνώστη του εµπορεύµατος στο οποίο επενδύει». Ο ίδιος συµβουλεύει τους επενδυτές να «προτιµούν εταιρείες που ασχολούνται µε ένα εµπόρευµα παρά το ίδιο το εµπόρευµα καθώς στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας στα σκαµπανεβάσµατα των τιµών».
Αν επιωστόσο, να δούµε τη «µεγάλη εικόνα», θα διαπιστώσουµε ότι η πτώση αυτή από µόνη της δεν αποτελεί έκπληξη. Ουσιαστικά αυτό που βιώνουµε από το 2014 και µετά είναι το κλείσιµο ενός οικονοµικού κύκλου, του κύκλου των εµπορευµάτων ο οποίος ξεκίνησε τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σε παλαιότερο σηµείωµα είχαµε αναφερθεί στην έννοια των οικονοµικών κύκλων για τους οποίους µιλούν οι επενδυτές και που, όπως διδάσκει η ιστορία, συνήθως διαρκούν 15 έως 21 χρόνια.
Όμως, σε αντίθεση µε τις µετοχές, έχει παρατηρηθεί ότι οι κύκλοι των εµπορευµάτων κατά κανόνα διαρκούν λιγότερο. Εποµένως, αν λάβουµε υπόψη µας ότι το «καλοκαίρι» των commodities άρχισε το 1998-1999, δεν είναι παράλογο που από το 2014 και µετά ξεκίνησαν να παραδίδουν τη σκυτάλη στις µετοχές. Άλλωστε η µακροοικονοµική συγκυρία δε φαντάζει καθόλου ευνοϊκή γι’ αυτά: O ρυθµός ανάπτυξης της Κίνας επιβραδύνεται και, όπως υπενθυµίζουν οι Financial Times, ο «κινεζικός δράκος» ήταν η κινητήριος δύναµη πίσω από τον κύκλο των εµπορευµάτων.
Αυτό γιατί οι τεράστιες κινεζικές επενδύσεις σε υποδοµές και νέα εργοστάσια κατά την προηγούµενη δεκαετία απαιτούσαν αντίστοιχα µεγάλες εισαγωγές πρώτων υλών. Η µείωση των κινεζικών επιτοκίων το 2009 έδωσε περαιτέρω ώθηση στα εµπορεύµατα καθώς το χαµηλό κόστος δανεισµού ενθάρρυνε τη χρήση των µετάλλων ως υποθήκη για νέα δάνεια. Κάπως έτσι, λοιπόν, η Κίνα έφτασε σήµερα να απορροφά σχεδόν το 50% της παγκόσµιας παραγωγής µετάλλων όταν µόλις 15 χρόνια πριν, δηλαδή το 2000 δεν απορροφούσε περισσότερο από το 12%.
Όμως, η κινεζική «όρεξη» για µέταλλα φαίνεται ότι έχει πλέον κορεσθεί. Η κατανάλωση ατσαλιού στη χώρα µειώθηκε για πρώτη φορά µετά από 30 χρόνια. Η δε ζήτηση για πετρέλαιο αυξήθηκε το 2014 µε το χαµηλότερο ρυθµό των τελευταίων δύο δεκαετιών. Εκ πρώτης όψεως, λοιπόν, η δεξαµενή που τροφοδοτούσε τον «κύκλο των εµπορευµάτων» δείχνει να αδειάζει. Είναι, όµως, έτσι; Σύµφωνα µε το ∆ΝΤ, δεν είναι όλα µαύρα.
Σε πρόσφατη έκθεσή του το Ταµείο εκτιµά ότι η ζήτηση στην Κίνα για εµπορεύµατα δεν έχει φτάσει ακόµα στο peak της. Σίγουρα, όµως, έχει διαφοροποιηθεί καθώς η οικονοµία της χώρας αποκτά µια πιο «κανονική», όπως λένε τοπικοί αξιωµατούχοι, µορφή. Με το µέσο εισόδηµα να αυξάνεται και το ίδιο να συµβαίνει µε τη µεσαία τάξη, το ∆ΝΤ προβλέπει ότι η ζήτηση θα µετατοπισθεί προς αγαθά όπως τρόφιµα υψηλής προστιθέµενης αξίας.
COMMODITY INDEXΈχασαν 20% της αξίας τους σε ένα έτος τα αγροτικά προϊόντα
Αν και το πετρέλαιο και τα µέταλλα ήταν οι αρνητικοί πρωταγωνιστές στην πτωτική τροχιά που διέγραψαν και το 2014 τα εµπορεύµατα, τα αγροτικά προϊόντα δεν πήγαν πίσω: Στο δωδεκάµηνο µεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Ιανουαρίου 2015 ο δείκτης αγροτικών εµπορευµάτων της Standard & Poor’s S%P GSCI Agriculture Index υποχώρησε σχεδόν 20% (19,83%) µε τον Ιούλιο του 2014, µάλιστα, να είναι ο µήνας µε τις µεγαλύτερες απώλειες (-15,56%)
Επιπλέον, το 2015 ξεκίνησε εξίσου δυσοίωνα µε το ∆είκτη Συνολικών Αποδόσεων για τα Αγροτικά προϊόντα του Bloomberg (Bloomberg Commodity Index Total Return) να σηµειώνει τον Ιανουάριο πτώση 5,73%, σύµφωνα µε στοιχεία της Credit Suisse Asset Management µε το ζωικό κεφάλαιο να εµφανίζει τις χειρότερες επιδόσεις (πτώση 8,52%). Ωστόσο το ζωικό κεφάλαιο µαζί µε τον καφέ ήταν, όπως σηµειώνει ο αναλυτής της Van Eck Global, Μπράντον Ρακστσάφσκι, τα δύο µοναδικά αγροτικά εµπορεύµατα που διασώθηκαν το 2014, παρά το γεγονός ότι στις αρχές της φετινής χρονιάς κινούνται πτωτικά
Σύµφωνα µε τον Ρακστσάφσκι, πάντως, τα εµπορεύµατα εξακολουθούν να έχουν θέση στο χαρτοφυλάκιο ενός συνετού επενδυτή «µε την προϋπόθεση κάποιος να έχει µια βαθιά γνώστη του εµπορεύµατος στο οποίο επενδύει». Ο ίδιος συµβουλεύει τους επενδυτές να «προτιµούν εταιρείες που ασχολούνται µε ένα εµπόρευµα παρά το ίδιο το εµπόρευµα καθώς στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας στα σκαµπανεβάσµατα των τιµών».
