Μάλιστα, η αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή αποτελεί και την αιτία της απουσίας ζήτησης από την Τουρκία, δεδοµένου ότι ο βασικός δρόµος για να φτάσουν τα ελληνικά προϊόντα στην εν λόγω αγορά είναι µέσω της γείτονας χώρας. Την κατάσταση επιβαρύνει και η επιδείνωση της ισοτιµίας του ευρώ µε την τουρκική λίρα, που έχει φτάσει στο 1 προς 3,5, καθιστώντας ακριβό το ελληνικό προϊόν.
Σε αυτό το κλίµα η τιµή του Japonica (κατεξοχήν εξαγωγική ποικιλία) έχει υποχωρήσει στα 25 λεπτά το κιλό, χαµηλότερα πάνω από 40% από πέρυσι, µε το 90% της παραγωγής να παραµένει απούλητο. Μειωµένες σηµαντικά, αλλά σε ελαφρώς καλύτερη κατάσταση και οι τιµές του indica (αποτελεί το 20% της συνολικής παραγωγής ρυζιού στη χώρα µας και καταναλώνεται στην εσωτερική αγορά) που κυµαίνονται στα 35 λεπτά το κιλό από 50 λεπτά πέρυσι.
Σηµειωτέον ότι και οι έµποροι από τα Βαλκάνια –Βουλγαρία, Ρουµανία- και την κεντρική Ευρώπη, οι οποίοι πέρυσι πρωταγωνίστησαν στις αγορές, έρχονται µεν αλλά το µόνο που κάνουν είναι να αγοράζουν τιµές και όχι προϊόν, σύµφωνα µε τους παραγωγούς.
Λίγη η παράταση ως 28 Μαρτίου για τη συνδεδεµένη
Περιθώριο έναν ακόµα µήνα, µέχρι τις 28 Μαρτίου -αντί στις 28 Φεβρουαρίου που έληγε η αρχική προθεσµία- έχουν οι ορυζοπαραγωγοί προκειµένου να προσκοµίσουν τα σχετικά τιµολόγια από την πώληση της παραγωγής τους, για να λάβουν τη συνδεδεµένη. Να σηµειωθεί ότι η εν λόγω παράταση δεν ικανοποιεί τους παραγωγούς, οι οποίοι είναι πολύ πιεσµένοι, καθώς το 90% της φετινής τους σοδειάς παραµένει αδιάθετο, ενώ ο χρονικός περιορισµός στην πώληση του προϊόντος τους φέρνει αντιµέτωπους ακόµα και µε το ενδεχόµενο να χάσουν την ενίσχυση, ύψους 26 ευρώ το στρέµµα.
Το θέµα επανέφερε στη Βουλή ο βουλευτής Σερρών της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης Μιχάλης Τζελέπης, τονίζοντας ότι «η υποχρέωση των παραγωγών να παραδώσουν τις ποσότητες ρυζιού και να τις τιµολογήσουν έως τις 28 Μαρτίου για να τύχουν της συνδεδεµένης σήµερα είναι ανέφικτο και ουτοπικό».
