Ακόµη και η ίδια δεν µπορούσε να φανταστεί όλα όσα θα επακολουθούσαν. Ο πόλεµος που ξέσπασε στο «κατώφλι» της Ευρώπης και η σπουδή πολλών κυβερνήσεων να εξοπλίσουν την Ουκρανία θέτει υπό αναθεώρηση την εικόνα του ευρωπαϊκού εγχειρήµατος, που παραδοσιακά εγκωµιάζεται ως ένα «σχέδιο ειρήνης».
Για την Ευρώπη οι προτεραιότητες της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φαίνονται ξεκάθαρες: στήριξη της Ουκρανίας απέναντι στη Ρωσία, προετοιµασία της επόµενης διεύρυνσης, οικολογικός µετασχηµατισµός της ευρωπαϊκής οικονοµίας, ενίσχυση µίας κοινής πολιτικής για την άµυνα και την ασφάλεια. Τί σηµαίνουν όµως για τους υπόλοιπους «παίκτες» στη διεθνή σκηνή άλλα πέντε χρόνια µε τη Γερµανίδα πολιτικό στην προεδρία της Κοµισιόν; Η Κίνα παραµένει κορυφαίος εµπορικός εταίρος της Ευρώπης. Ωστόσο, στην πρώτη της θητεία η φον ντερ Λάιεν φάνηκε να σκληραίνει τη στάση της ΕΕ απέναντι στο Πεκίνο, που θεωρείται πλέον «ανταγωνιστής και συστηµικός αντίπαλος». Με απλά λόγια: Οι Ευρωπαίοι καλούνται να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις για την προµήθεια βασικών αγαθών και πρώτων υλών, χωρίς να αποκηρύσσουν τη συνεργασία µε την Κίνα, αλλά και χωρίς να εξαρτώνται από αλυσίδες εφοδιασµού µε αφετηρία την Κίνα. Αν συνεκτιµηθούν και οι επικρίσεις της για διακρίσεις εις βάρος ξένων επιχειρήσεων και αποστασιοποίηση από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι προφανές ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν «δεν είναι µία πολιτικός που ενθουσιάζει τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζιπίνγκ», επισηµαίνει η Αλίσια Μπαχούλσκα, ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο ∆ιεθνών Σχέσεων (ECFR).
Από την πλευρά του, το Πεκίνο κατηγορεί ευθέως την ΕΕ ότι αναµειγνύεται σε εσωτερικές υποθέσεις του, παρατείνει τον πόλεµο στην Ουκρανία εξοπλίζοντας το Κίεβο και υπακούει σε κελεύσµατα των ΗΠΑ. Στην επόµενη θητεία της η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα πρέπει να εργαστεί σκληρά για να ανακτήσει χαµένο έδαφος στη Μέση Ανατολή, καθώς δέχεται κριτική για υπερβολική «κατανόηση» απέναντι στο Ισραήλ, σε αντίθεση µε τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωµατίας Ζοζέπ Μπορέλ, που υιοθετεί µία πιο κριτική αντιµετώπιση. «Η ΕΕ έχει χάσει πολλούς φίλους, στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε Μαλαισία και Ινδονησία».
*Αρθρογράφου Deutche Welle
