Κατ’ αρχήν, ο σηµερινός ΟΓΑ δεν έχει καµιά σχέση µ’ αυτόν που επικαλούνται στα τηλεοπτικά παράθυρα οι περιφερόµενοι κυβερνητικοί αξιωµατούχοι. Μετά την 1η Ιανουαρίου του 1998 ο νόµος 2458/97, ο οποίος από πολλούς εργατολόγους κρίνεται «σοφός», αντιµετωπίζει µε µεγάλη σωφροσύνη τα πράγµατα.
Έτσι, οι 7 ασφαλιστικές κλάσεις προσεγγίζουν σε πολύ µεγάλο βαθµό την επιδιωκόµενη ανταποδοτικότητα του συστήµατος και αν δεν ήταν οι παλιές -δηλαδή οι από συστάσεως του ΟΓΑ, µε το νόµο 4169/61- συντάξεις, οι οποίες σε ένα πολύ µικρό ποσοστό µόνο καλύπτουν αγρότες, τότε το ασφαλιστικό σύστηµα θα είχε προ καιρού εξασφαλίσει τη βιωσιµότητά του χωρίς καµιά επιπλέον κρατική χρηµατοδότηση
Σηµειωτέον ότι από τα 3,3 δισ. ευρώ που πλήρωσε για συντάξεις τον περασµένο χρόνο (2015) ο Οργανισµός, τα 2,6 εκατ. ευρώ αφορούν σε παλιές συντάξεις και µόνο 700 εκατ. ευρώ σε δικαιούχους του νέου καθεστώτος. Απ’ αυτά, τα 350 εκατ. ευρώ πληρώθηκαν κανονικά από 330.000 ασφαλισµένους, ενώ άλλα τόσα χρήµατα δεν πληρώθηκαν λόγω οικονοµικής αδυναµίας ισάριθµου αριθµού ασφαλισµένων αγροτών.
Το χρόνο που πέρασε τα συνολικά έσοδα του ΟΓΑ προσέγγισαν τα 500 εκατ. ευρώ (άλλα 130 εκατ. ευρώ για περίθαλψη και 10 εκατ. ευρώ για την Αγροτική Εστία) και ήταν τα περισσότερα που έχει εισπράξει ο Οργανισµός από καταβολής του.
Με άλλα λόγια, µε µικρές προσαρµογές και µε λίγη νοικοκυροσύνη, όπως π.χ. η υποχρέωση προσκόµισης ασφαλιστικής ενηµερότητας των αγροτών για κάθε τραπεζική ή άλλη συναλλαγή, ο συµψηφισµός των εισφορών µε τις επιδοτήσεις κ.ά., τα πράγµατα θα µπορούσαν να πάρουν έναν σωστό δρόµο και να αποφευχθεί όλη αυτή η αναστάτωση.
Λείπει, όµως, κατά πώς φαίνεται ο κοινός νους κι αυτό για τους κατέχοντες δηµόσια αξιώµατα µπορεί να ισοδυναµεί ορισµένες φορές και µε πολιτική αυτοκτονία
Γιάννης Πανάγος
Έτσι, οι 7 ασφαλιστικές κλάσεις προσεγγίζουν σε πολύ µεγάλο βαθµό την επιδιωκόµενη ανταποδοτικότητα του συστήµατος και αν δεν ήταν οι παλιές -δηλαδή οι από συστάσεως του ΟΓΑ, µε το νόµο 4169/61- συντάξεις, οι οποίες σε ένα πολύ µικρό ποσοστό µόνο καλύπτουν αγρότες, τότε το ασφαλιστικό σύστηµα θα είχε προ καιρού εξασφαλίσει τη βιωσιµότητά του χωρίς καµιά επιπλέον κρατική χρηµατοδότηση
Σηµειωτέον ότι από τα 3,3 δισ. ευρώ που πλήρωσε για συντάξεις τον περασµένο χρόνο (2015) ο Οργανισµός, τα 2,6 εκατ. ευρώ αφορούν σε παλιές συντάξεις και µόνο 700 εκατ. ευρώ σε δικαιούχους του νέου καθεστώτος. Απ’ αυτά, τα 350 εκατ. ευρώ πληρώθηκαν κανονικά από 330.000 ασφαλισµένους, ενώ άλλα τόσα χρήµατα δεν πληρώθηκαν λόγω οικονοµικής αδυναµίας ισάριθµου αριθµού ασφαλισµένων αγροτών.
Το χρόνο που πέρασε τα συνολικά έσοδα του ΟΓΑ προσέγγισαν τα 500 εκατ. ευρώ (άλλα 130 εκατ. ευρώ για περίθαλψη και 10 εκατ. ευρώ για την Αγροτική Εστία) και ήταν τα περισσότερα που έχει εισπράξει ο Οργανισµός από καταβολής του.
Με άλλα λόγια, µε µικρές προσαρµογές και µε λίγη νοικοκυροσύνη, όπως π.χ. η υποχρέωση προσκόµισης ασφαλιστικής ενηµερότητας των αγροτών για κάθε τραπεζική ή άλλη συναλλαγή, ο συµψηφισµός των εισφορών µε τις επιδοτήσεις κ.ά., τα πράγµατα θα µπορούσαν να πάρουν έναν σωστό δρόµο και να αποφευχθεί όλη αυτή η αναστάτωση.
Λείπει, όµως, κατά πώς φαίνεται ο κοινός νους κι αυτό για τους κατέχοντες δηµόσια αξιώµατα µπορεί να ισοδυναµεί ορισµένες φορές και µε πολιτική αυτοκτονία
Γιάννης Πανάγος
