Το παράδειγµα µε τα βιοµηχανικά ροδάκινα είναι χαρακτηριστικό. Γιατί, τι κάνει επί της ουσίας η βιοµηχανία; Από τη µια προσπαθεί να πείσει τους αγρότες να καλλιεργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα στρέµµατα, ώστε να υπάρχει επαρκής προσφορά πρώτης ύλης, και την ίδια στιγµή αδιαφορεί προκλητικά για το εισόδηµα και την εν γένει οικονοµική θέση των καλλιεργητών
Τον περασµένο χρόνο που τα ροδάκινα ήταν λιγότερα, ο στοιχειώδης ανταγωνισµός µεταξύ των µεταποιητικών µονάδων έδωσε µια µέση τιµή κοντά στα 30 λεπτά το κιλό, χωρίς αυτό να δηµιουργήσει κάποιο πρόβληµα στη διάθεση της κοµπόστας. Η χρονιά κύλισε οµαλά, στις αποθήκες των εργοστασίων δεν έµεινε ούτε παλέτα και η φετινή καµπάνια άρχιζε µε τους καλύτερους οιωνούς
Οι επιχειρήσεις του κλάδου όµως δεν άντεξαν στον πειρασµό να εκµεταλλευθούν στο έπακρο την επάρκεια πρώτης ύλης και να στριµώξουν τους παραγωγούς
Έχει µπει ο Αύγουστος και κανείς δεν ανακοινώνει τιµή αγοράς, ενώ την ίδια στιγµή η πίεση που ασκείται µε το ποιοτικό «ξεσκαρτάρισµα» είναι ασφυκτική
Προφανώς και παίζουν χωρίς αντίπαλο, από τη στιγµή που τα ροδάκινα κρέµµονται στα δένδρα και οι παραγωγοί δεν διαθέτουν οργανώσεις, εποµένως αδυνατούν να εκφράσουν ενιαίο διαπραγµατευτικό λόγο. Όµως, χωρίς την προσδοκία του οικονοµικού οφέλους, δύσκολα θα ανταποκρίνονται για καιρό στις ανάγκες της καλλιέργειας και ακόµα δυσκολότερα θα προσαρµόζονται στις όλο και αυστηρότερες ποιοτικές προδιαγραφές της βιοµηχανίας. Μακροπρόθεσµα ζηµιωµένες απ’ αυτό θα βγουν και οι µεταποιητικές επιχειρήσεις. Εκτός κι αν σχεδιάζουν να φέρουν ροδάκινα από τη Βουλγαρία και τη Μολδαβία.
Γιάννης Πανάγο
Τον περασµένο χρόνο που τα ροδάκινα ήταν λιγότερα, ο στοιχειώδης ανταγωνισµός µεταξύ των µεταποιητικών µονάδων έδωσε µια µέση τιµή κοντά στα 30 λεπτά το κιλό, χωρίς αυτό να δηµιουργήσει κάποιο πρόβληµα στη διάθεση της κοµπόστας. Η χρονιά κύλισε οµαλά, στις αποθήκες των εργοστασίων δεν έµεινε ούτε παλέτα και η φετινή καµπάνια άρχιζε µε τους καλύτερους οιωνούς
Οι επιχειρήσεις του κλάδου όµως δεν άντεξαν στον πειρασµό να εκµεταλλευθούν στο έπακρο την επάρκεια πρώτης ύλης και να στριµώξουν τους παραγωγούς
Έχει µπει ο Αύγουστος και κανείς δεν ανακοινώνει τιµή αγοράς, ενώ την ίδια στιγµή η πίεση που ασκείται µε το ποιοτικό «ξεσκαρτάρισµα» είναι ασφυκτική
Προφανώς και παίζουν χωρίς αντίπαλο, από τη στιγµή που τα ροδάκινα κρέµµονται στα δένδρα και οι παραγωγοί δεν διαθέτουν οργανώσεις, εποµένως αδυνατούν να εκφράσουν ενιαίο διαπραγµατευτικό λόγο. Όµως, χωρίς την προσδοκία του οικονοµικού οφέλους, δύσκολα θα ανταποκρίνονται για καιρό στις ανάγκες της καλλιέργειας και ακόµα δυσκολότερα θα προσαρµόζονται στις όλο και αυστηρότερες ποιοτικές προδιαγραφές της βιοµηχανίας. Μακροπρόθεσµα ζηµιωµένες απ’ αυτό θα βγουν και οι µεταποιητικές επιχειρήσεις. Εκτός κι αν σχεδιάζουν να φέρουν ροδάκινα από τη Βουλγαρία και τη Μολδαβία.
Γιάννης Πανάγο
