Δουλευταράδες και ΑΤΑΚαδόροι

Φαίνεται πως τις ψευτοαποζηµιώσεις για τα ροδάκινα τις... µυρίστηκαν νωρίς οι θεµατοφύλακες των Βρυξελλών και ο Χόγκαν απλώς το ξέκοψε, πριν το θέµα πάρει περαιτέρω διαστάσεις.

Με τον ΑΤΑΚ το κρυφτούλι συνεχίζεται. 

Τι είναι όµως το ΑΤΑΚ; Είναι ένας αριθµός που πιστοποιεί την ταυτότητα του κάθε ακινήτου. Γιατί, τόσος θόρυβος; Γιατί ο συγκεκριµένος αριθµός δεν είναι αποτέλεσµα ενός σοβαρού χαρτογραφικού υπόβαθρου, δηλαδή ενός εθνικού κτηµατολογίου το οποίο να πιστοποιεί µε ασφάλεια την ταυτότητα του ακινήτου, αντίθετα, έρχεται ως αποτέλεσµα της δήλωσης που υποβάλλει ή όχι ο κάτοχος στις φορολογικές αρχές.

Έτσι, αν η δήλωση (π.χ. Ε9) δεν έχει υποβληθεί ή δεν περιλαµβάνεται σ’ αυτή κάποιο ακίνητο, τότε δεν απουσιάζει από τα παραστατικά και ο αντίστοιχος Αριθµός Ταυτότητας Ακινήτου (ΑΤΑΚ).

Για όσους γνωρίζουν το πώς γίνονται στην πράξη οι ενοικιάσεις αγροκτηµάτων µπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, γιατί έχει ξεσπάσει όλος αυτός ο θόρυβος.

Χιλιάδες κάτοχοι ακινήτων δεν έχουν µπει ποτέ στη διαδικασία να δηλώσουν τα ακίνητά τους στο Ε9 ή να ενδιαφερθούν για τον αναλογούντα Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΕΝΦΙΑ). Αποτέλεσµα, να µην έχουν παραλάβει ποτέ τον προβλεπόµενο από τις διαδικασίες ΑΤΑΚ. Παρ’ όλα αυτά, είχαν µέχρι σήµερα τη δυνατότητα να ενοικιάζουν το ακίνητο, να συντάσσουν, υποτυπωδώς τουλάχιστον, κάποιο ενοικιαστήριο και να εισπράττουν το αντίσστοιχο µίσθωµα από τον νοικάρη.

Αντίστοιχα οι ενοικιαστές της εν λόγω αγροτικής γης, είχαν τη δυνατότητα, να συµπεριλαµβάνουν αυτό το ενοικιαστήριο στη δήλωση ΟΣ∆Ε και να ενεργοποιούν, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο, τα αντίστοιχα δικαιώµατα. Από φέτος χρειάζονται τον ΑΤΑΚ, κι αυτό, όπως είναι φυσικό, ανατρέπει ολοκληρωτικά την… κρατούσα τάξη.

Η αλήθεια είναι ότι πίσω από τον παππού ή γιαγιά µε το χωραφάκι και το ενοικιαστήριο που γραφόταν στο γόνατο «βολεύονταν» µια σειρά καταστάσεις. Από τους µεγαλονοικάρηδες µε τα «σκάρτα», κάποιες φορές, ιστορικά δικαιώµατα, µέχρι το «βασίλειο» του ΟΠΕΚΕΠΕ και τις «φατρίες» των µηχανογράφων µε τις «δοτές» επιδοτήσεις και τα «σκουπίδια» κάτω απ’ το χαλί.